Σε ποινή φυλάκισης 6 μηνών, με τριετή αναστολή, εξαγοράσιμη προς 5 ευρώ την ημέρα, καταδικάστηκε ένας 49χρονος αντιρρησίας συνείδησης από το στρατοδικείο Αθηνών, καθώς κρίθηκε ένοχος σχετικά με την κατηγορία της ανυποταξίας. «Η Ελλάδα εξακολουθεί να μη συμμορφώνεται με τις διεθνείς υποχρεώσεις της και να παραβιάζει κατάφωρα τα δικαιώματα των αντιρρησιών συνείδηση», καταγγέλλει η Διεθνής Αμνηστία.Πρόκειται για τον Αβραάμ Πουλιάτση, ο οποίος όπως σημειώνει η Διεθνής Αμνηστία, είναι ένας από τους πρώτους ιδεολογικούς αντιρρησίες συνείδησης στην Ελλάδα. Το 1988 διέκοψε ο ίδιος πρόωρα την αναβολή στράτευσής του ως ένδειξη αλληλεγγύης στον πρώτο φυλακισμένο ιδεολογικό αντιρρησία συνείδησης, Μιχάλη Μαραγκάκη, δήλωσε δημόσια την άρνησή του να στρατευθεί και ζήτησε να υπηρετήσει εναλλακτική κοινωνική υπηρεσία, η οποία τότε δεν ήταν θεσμοθετημένη.
Μέχρι το 1997, όταν και κατοχυρώθηκε το δικαίωμα στην αντίρρηση συνείδησης και τέθηκε σε ισχύ μια τιμωρητική εναλλακτική πολιτική υπηρεσία (1998), οι αντιρρησίες συνείδησης παρέμεναν σε καθεστώς εκκρεμότητας και παρανομίας.
Όπως αναφέρει η Διεθνής Αμνηστία το Στρατοδικείο Αθηνών δεν αναγνώρισε την «έλλειψη δόλου» του Αβραάμ Πουλιάση. Ωστόσο, ο Πουλιάσης «ουδέποτε ενημερώθηκε από τις στρατιωτικές αρχές για το νέο κατοχυρωμένο δικαίωμά του στην αντίρρηση συνείδησης και την εναλλακτική κοινωνική υπηρεσία, και ιδιαίτερα για τη διαδικασία την οποία θα έπρεπε να ακολουθήσει ως παλαιός -προ της αναγνώρισης του δικαιώματος- αντιρρησίας συνείδησης, αφού ουδέποτε του απεστάλη νέα κλήση από τις στρατιωτικές αρχές, είτε για στρατιωτική θητεία, είτε για εναλλακτική κοινωνική υπηρεσία, ούτε κάποιο άλλο ενημερωτικό έγγραφο».
Σημειώνεται πως η Διεθνής Αμνηστία ζητά την παροχή επαρκούς και έγκαιρης ενημέρωσης για το δικαίωμα της αντίρρησης συνείδησης στη στρατιωτική θητεία και τη διαδικασία αναγνώρισης κάποιου ως αντιρρησία συνείδησης, δεδομένου ότι η μεγάλη πλειονότητα των στρατευσίμων δεν γνωρίζουν ακόμα ότι υπάρχει η επιλογή της εναλλακτικής υπηρεσίας.
Παράλληλα, ο Πουλιάσης δεν γνώριζε πως σε βάρος του εκκρεμούσε δίωξη, καθώς δεν υπήρξε ενημέρωση από τις αρχές. Επιπλέον, όπως τονίζει η Διεθνής Αμνηστία, σε αντίθεση με άλλους ανυπότακτους, ουδέποτε του απαγορεύθηκε η έξοδος από τη χώρα. «Αντίθετα, είχε ταξιδεύσει επανειλημμένα στο εξωτερικό στο πλαίσιο ανθρωπιστικών αποστολών ή επαγγελματικών δραστηριοτήτων, σε συνεννόηση με τις αρχές και συγκεκριμένα με το Υπουργείο Εξωτερικών», αναφέρει η Διεθνής Αμνηστία.
Η Διεθνής Αμνηστία στην ανακοίνωσή της επισημαίνει ότι «ο Αβραάμ Πουλιάσης αρχικά δεν ενημερώθηκε για την παραπομπή της υπόθεσής του σε στρατοδικείο και κινδύνευσε να καταδικασθεί όχι απλώς ερήμην, αλλά και χωρίς να γνωρίζει ότι κατηγορείται και, συνεπώς, χωρίς τη δυνατότητα να υπερασπισθεί τον εαυτό του. Ο Αβραάμ Πουλιάσης ενημερώθηκε για την παραπομπή της υπόθεσής του σε στρατοδικείο, έπειτα από τυχαίο γεγονός, όταν αντιρρησίας συνείδησης που βρισκόταν στο στρατοδικείο Αθήνας για να παρακολουθήσει την εκδίκαση της υπόθεσης άλλου διωκόμενου αντιρρησία συνείδησης (του Ευάγγελου Μιχαλόπουλου), στις 19 Φεβρουαρίου 2010, παρατήρησε ότι στο πινάκιο των υποθέσεων υπήρχε το όνομα του Αβραάμ Πουλιάση και στη συνέχεια τον ειδοποίησε. Η υπόθεση του Α. Πουλιάση τότε είχε αναβληθεί, όπως είχε αναβληθεί και στις 23/02/2011, για να εκδικασθεί τελικά την 1/2/2012, σε μια δίκη που παρακολούθησε παρατηρητής της Διεθνούς Αμνηστίας και παρατηρήτρια του Ευρωπαϊκού Γραφείου για την Αντίρρηση Συνείδησης (EBCO)».
«Η Διεθνής Αμνηστία έχει επανειλημμένως καλέσει τις ελληνικές αρχές να εναρμονίσουν επιτέλους τη νομοθεσία περί αντίρρησης συνείδησης και την πρακτική με τα ευρωπαϊκά και διεθνή πρότυπα και συστάσεις, και να τερματίσουν αμέσως όλες τις διώξεις, τις ποινές φυλάκισης, τα πρόστιμα και τις διακρίσεις εις βάρος των αντιρρησιών συνείδησης», σημειώνεται στην ανακοίνωση.
Επιπλέον, υπογραμμίζει ότι «σε κάθε περίπτωση ο Αβραάμ Πουλιάσης, όπως και κάθε άλλος πολίτης, δεν θα έπρεπε να είχε δικαστεί από στρατοδικείο. Αυτό άλλωστε έχει κρίνει και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων: υπάρχει παραβίαση του δικαιώματος σε δίκαιη δίκη (Άρθρο 6 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων) όταν δικάζονται αντιρρησίες συνείδησης από στρατοδικεία (υπόθεση Ercep v. Turkey, απόφαση 22/11/2011)».
«Η Διεθνής Αμνηστία θεωρεί επίσης ότι η εναλλακτική κοινωνική υπηρεσία, στην οποία ο Αβραάμ Πουλιάσης ήταν σύμφωνα με το νόμο υπόχρεος από το 1998 έως το 2008, είχε και συνεχίζει να έχει τιμωρητικό χαρακτήρα. Η Διεθνής Αμνηστία θεωρεί ότι ο θεσμός της εναλλακτικής υπηρεσίας πρέπει να είναι καθαρά πολιτικής φύσης, εκτός της αρμοδιότητας του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας (συμπεριλαμβανομένης της εξέτασης των αιτήσεων των ενδιαφερομένων για αναγνώρισή τους ως αντιρρησιών συνείδησης), και να μην έχει χαρακτήρα τιμωρίας ή διάκρισης εις βάρος των αντιρρησιών συνείδησης», προσθέτει.
«Παρά το γεγονός ότι ο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων έχει αναγνωρίσει ρητά ότι το δικαίωμα στην αντίρρηση συνείδησης προστατεύεται από το Άρθρο 9 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου περί ελευθερίας σκέψης, συνείδησης και θρησκείας (υπόθεση Bayatyan v. Armenia, απόφαση 01/06/2011), η Ελλάδα εξακολουθεί να μη συμμορφώνεται με τις διεθνείς υποχρεώσεις της και να παραβιάζει κατάφωρα τα δικαιώματα των αντιρρησιών συνείδησης», τονίζει η Διεθνής Αμνηστία και παραθέτει τις υποθέσεις των αντιρρησιών συνείδησης Γεράσιμου Κορωναίου, Γεώργιου Κεραμυδά, Δημήτριου Καμπάση κ.α.
tvxs
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου