ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΠΙΣΩ ΤΟΝ ΠΛΟΥΤΟ ΠΟΥ ΜΑΣ ΚΛΕΒΟΥΝ,
ΤΗΝ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΤΣΑΚΙΖΟΥΝ, ΤΗ ΖΩΗ ΠΟΥ ΜΑΣ ΛΕΗΛΑΤΟΥΝ.
ΝΤΟΥ ΣΤΑ ΣΟΥΠΕΡΜΑΡΚΕΤ!
Την Πέμπτη 14 Μάρτη στις 4 περίπου το απόγευμα πραγματοποιήθηκε απαλλοτρίωση καταστήματος της αλυσίδας σουπερμάρκετ Extra επί της οδού Εθνικής Αντιστάσεως στην Καισαριανή.
Το κείμενο που μοιράστηκε και πετάχτηκε στη διάρκεια της κίνησης:
Η σημερινή καπιταλιστική πραγματικότητα προστάζει την εξαθλίωση μας και την εξόντωση όσων περισσεύουν. Οι κυρίαρχοι μιλούν για εθνική σωτηρία και επικαλούνται πως μοναδική έξοδος από την κρίση είναι η ανάπτυξη. Ανάπτυξη που σημαίνει αυτήν ακριβώς τη διαδικασία υποβιβασμού μας σε πιο φτηνές υπάρξεις, απλά σε πιο φτηνά, υποτιμημένα εργατικά χέρια για τ’ αφεντικά Τα εξαντλητικά ωράρια, η απειλή της απόλυσης, ο φόβος της ανεργίας, οι συνεχείς περικοπές μισθών και επιδομάτων στοχεύουν στην μετατροπή των εργαζομένων σε μια καλολαδωμένη μηχανή παραγωγής κέρδους που με τη μορφή χρήματος θα συγκεντρωθεί στα χέρια και πάλι των λίγων.
Αυτό το συνεχές κυνήγι των από πάνω για κέρδος περνούσε ανέκαθεν πρώτα πάνω από τα σώματα των πιο υποτιμημένων κοινωνικών κομματιών, όπως οι μετανάστες και οι μετανάστριες, για να λεηλατήσει στο πέρασμα του τις ζωές μας αλλά και το φυσικό περιβάλλον.
Ο χώρος των σουπερμάρκετ πιο συγκεκριμένα, ένας χώρος συνδεδεμένος πλέον σχεδόν απόλυτα με την κάλυψη των πρωταρχικών και καθημερινών μας αναγκών, αποτελεί έναν από τους πλέον υποτιμημένους εργασιακούς χώρους. Οι εργαζόμενες και εργαζόμενοι σε αλυσίδες σουπερμάρκετ, όπως και τα extra, αναγκάζονται να πειθαρχούν σε εξοντωτικούς ρυθμούς δουλειάς με πενιχρά μεροκάματα. Χαρακτηριστικό είναι το φαινόμενο μεγαλοεργοδότες αλυσίδων σούπερμάρκετ για να διατηρήσουν τα κέρδη τους, να αναδιαρθρώνουν την επιχείρηση κηρύσσοντάς την σε καθεστώς πτώχευσης. Απαλάσσονται έτσι από «το βάρος των αποζημιώσεων». Κάθε προσπάθεια οργάνωσης των εργαζομένων για τη διεκδίκηση των στοιχειωδών τιμωρείται με απολύσεις. Οι εργαζόμενες αυτές είναι καταδικασμένες στην αφάνεια, ενώ οι αλυσίδες σουπερμάρκετ κατατάσσονται στις επιχειρήσεις με το μεγαλύτερο τζίρο και κέρδη, δίπλα σε πετρελαϊκές, κατασκευαστικές και τραπεζικές επιχειρήσεις.
Το κέρδος των επιχειρήσεων αυτών μεγιστοποιείται από το εξαιρετικά χαμηλό κόστος παραγωγής των προϊόντων τους. Χαμηλό κόστος που επιτυγχάνεται με την υπερεκμετάλλευση και υποτίμηση εργατών και εργατριών στα κάτεργα των αλυσίδων παραγωγής στον ελλαδικό χώρο αλλά ακόμα περισσότερο σε χώρες του «τρίτου κόσμου».
Οι τιμές στα ράφια των σουπερμάρκετ αντιστοιχούν από τη μια στους μισθούς των εργαζομένοων από την άλλη γίνονται απλησίαστες για όλο και περισσότερα κοινωνικά κομμάτια. Εμείς ως κομμάτι των καταπιεζόμενων και εκμεταλλευόμενων, δεν θα καθίσουμε με σταυρωμένα χέρια περιμένοντας να εξαθλιωθούμε. Δεν αρκούμαστε να υπομένουμε μοιρολατρικά στις ουρές του ΟΑΕΔ, να εξευτελιζόμαστε μπροστά στις απαιτήσεις των αφεντικών. Δε θα επιτρέψουμε σε κανέναν να σκοτώσει εμάς ή τους διπλανούς μας στις αναθυμιάσεις μιας αυτοσχέδιας σόμπας, δε θα επιτρέψουμε σε κανένα να μας πεινάσει. Δεν αφήνουμε στην τύχη τις ζωές και την αξιοπρέπεια μας.
Η οργάνωση των αντιστάσεων και οι συλλογικοί αγώνες που δίνουμε είναι αναπόσπαστο κομμάτι μιας ανταγωνιστικής πραγματικότητας στην οποία παλεύουμε για να πάρουμε πίσω όλα όσα μας ανήκουν. Τον πλούτο που παράγουμε όλοι οι από κάτω δε θα τον αφήσουμε στα χέρια των εκμεταλλευτών αλλά τον παίρνουμε πίσω για να καλύψουμε δικές μας ανάγκες.
Οι συλλογικές δομές που χτίζουμε αρνούνται τις ευγενικές χορηγίες φιλανθρωπικών ΜΚΟ, εκκλησιών ή κάθε είδους κομματικών μηχανισμών, στηρίζονται μόνο στις δικές μας δυνάμεις. Μια έκφραση των δυνάμεων μας αυτών είναι και το σαμποτάζ και η άμεση δράση, όταν εισβάλλουμε σε ναούς του εμπορεύματος, απαλλοτριώνοντας και κοινωνικοποιώντας όσα μας χρειάζονται. Καθιστούμε εφικτή την επανοικειοποίηση που θα γίνει ολική καθώς προχωράμε όλο και περισσότερο στη συλλογικοποίηση των αναγκών μας και στη δημιουργία δομών αλληλεγγύης.
Οι αυτοοργανωμένοι χώροι, τα στέκια, οι καταλήψεις, οι συνελεύσεις γειτονιών, οι συλλογικές κουζίνες, τα μαθήματα αυτομόρφωσης, τα κοινωνικά ιατρεία και τα ανταλλακτικά παζάρια είναι σημεία αυτονομίας στον κόσμο των κυρίαρχων. Σημεία που πραγματώνουμε το συλλογικό, ανακαταλαμβάνοντας την ίδια μας τη ζωή.
ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΠΙΣΩ ΤΟΝ ΠΛΟΥΤΟ ΠΟΥ ΜΑΣ ΚΛΕΒΟΥΝ,
ΤΗΝ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΤΣΑΚΙΖΟΥΝ, ΤΗ ΖΩΗ ΠΟΥ ΜΑΣ ΛΕΗΛΑΤΟΥΝ.
ΝΤΟΥ ΣΤΑ ΣΟΥΠΕΡΜΑΡΚΕΤ!
των φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν, απαλλοτριώνουν
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου