Όσο περνάνε οι μέρες γίνεται φανερό ότι η δημόσια αυτοκτονία του
Δημήτρη Χριστούλα ήταν πολύ περισσότερο μια πράξη απελπισμένης πολιτικής
διαμαρτυρίας, παρά έκφραση προσωπικού αδιέξοδου. Στο νου φέρνει την
αυτοκτονία του Μοχάμεντ Μπουαζίζι, που αποτέλεσε την αφορμή της Αραβικής
Άνοιξης, καθώς και την αυτοπυρπόληση του Κώστα Γεωργάκη σε ένδειξη
διαμαρτυρίας για τη χούντα. Όσο και αν το μνημονιακό καθεστώς προσπαθεί
να σκυλεύσει τη μνήμη του Χριστούλα αποπολιτικοποιώντας την πράξη του,
το τελευταίο σημείωμα του (όπως άλλωστε και όλη η ζωή του) είναι εδώ και
στέλνει ηχηρό μήνυμα ενάντια σε ένα καθεστώς:
· που λεηλατεί τις ζωές μας και οδηγεί τη χώρα στη χρεοκοπία,
· που χρησιμοποιεί ωμή βία ενάντια σε διαδηλωτές, δημοσιογράφους (όπως ο φωτορεπόρτερ Μάριος Λώλος), ή ακόμα και σε άσχετους πολίτες (όπως ο δεκαοχτάχρονος από την Κρήτη),
· που επιχειρεί να πνίξει την κοινωνία στο ψεύδος των τηλεοπτικών γκεπμπελίσκων.
Το Σάββατο στις 2:00 να βρεθούμε όλοι και όλες στο A’ νεκροταφείο για να αποτίσουμε φόρο τιμής στο Δημήτρη Χριστούλα και να διεκδικήσουμε το δικαίωμά μας στη ζωή.
Αθήνα, 6/4/2012
Δίκτυο για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα
· που λεηλατεί τις ζωές μας και οδηγεί τη χώρα στη χρεοκοπία,
· που χρησιμοποιεί ωμή βία ενάντια σε διαδηλωτές, δημοσιογράφους (όπως ο φωτορεπόρτερ Μάριος Λώλος), ή ακόμα και σε άσχετους πολίτες (όπως ο δεκαοχτάχρονος από την Κρήτη),
· που επιχειρεί να πνίξει την κοινωνία στο ψεύδος των τηλεοπτικών γκεπμπελίσκων.
Το Σάββατο στις 2:00 να βρεθούμε όλοι και όλες στο A’ νεκροταφείο για να αποτίσουμε φόρο τιμής στο Δημήτρη Χριστούλα και να διεκδικήσουμε το δικαίωμά μας στη ζωή.
Αθήνα, 6/4/2012
Δίκτυο για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου