Merry crisis and a happy new fear

http://ssstroumfakiaaa।blogspot।com/

Δίχως τελειωμό οι δολοφονίες στην Συρία. Χρήση βομβών με καρφιά από τις κατασταλτικές δυνάμεις

Οι δυνάμεις του καθεστώτος έκαναν εκτεταμένη χρήση δακρυγόνων για να διαλύσουν ακόμη μία ιδιαίτερα πολυπληθή διαδήλωση. Μέχρι και βόμβες με καρφιά εκτόξευσαν οι κατασταλτικές δυνάμεις, σύμφωνα με το BBC. Οι διαδηλωτές προχώρησαν σε πετροπόλεμο.

Όπως εκτιμά το Συριακό Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, τουλάχιστον 250.000 άνθρωποι βρίσκονταν στους δρόμους της Ιντλέμπ μετά τις προσευχές της Παρασκευής. Για δεκάδες χιλιάδες διαδηλωτές στη Χομς και τη Χάμα κάνουν λόγο ακτιβιστές. Η ίδια πηγή κάνει λόγο για 17 νεκρούς την Πέμπτη.

Θεωρείται ότι οι ακτιβιστές εμφανίζονται περισσότερο δυναμικοί λόγω της παρουσίας των παρατηρητών, παρά το γεγονός ότι η αιματηρή καταστολή συνεχίζεται. Πάντως, η αισιοδοξία που εκφράζει ο Αραβικός Σύνδεσμος για την κατάσταση στη Συρία, εντείνει την ανησυχία των ακτιβιστών της αντιπολίτευσης ότι η αποστολή μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως «μανδύας ευπρεπισμού» από τη Δαμασκό.

Μετά από πυροβολισμούς των αρχών εναντίον των διαδηλωτών στη Ντούμα, προάστιο της Δαμασκού, όπου 4 άνθρωποι τραυματίστηκαν θανάσιμα, εξοργισμένοι οι κάτοικοι ξεκίνησαν εκστρατεία πολιτικής ανυπακοής και λέγεται ότι χιλιάδες κατέκλυσαν την κεντρική πλατεία για να κάνουν καθιστική διαμαρτυρία.

«Οι ακτιβιστές κάλεσαν σε πλήρη πολιτική ανυπακοή. Οι δρόμοι έχουν αποκλειστεί, τα καταστήματα κλείνουν και η πόλη παρέλυσε», δήλωσε ο επικεφαλής του Παρατηρητηρίου Ράμι Αμπντελραχίμ।

Εκτός από τους 17 νεκρούς διαδηλωτές, άλλοι έξι άνθρωποι -η ταυτότητα των οποίων δεν έχει προσδιοριστεί ακόμη- σκοτώθηκαν στο Ιντλίμπ, κοντά στα σύνορα με την Τουρκία. Η αντιπροσωπεία του Αραβικού Συνδέσμου αναμένεται να επισκεφθεί και αυτήν την περιοχή, εκτός από τη Χάμα και την Ντεράα. Ακτιβιστές από τις πόλεις αυτές είπαν, ωστόσο, ότι μέχρι τα μέσα του απογεύματος δεν είχαν δει κανέναν από τους παρατηρητές και δεν ήταν σε θέση να επικοινωνήσουν τηλεφωνικά μαζί τους. Υποστήριξαν επίσης ότι στις περιοχές απ' όπου θα περάσουν οι παρατηρητές έχουν αναπτυχθεί πρόσθετες δυνάμεις ασφαλείας.

«Πού βρίσκονται; Δουλέψαμε σκληρά για αυτήν την επίσκεψη, έχουμε μάρτυρες και καταγράψαμε τους θανάτους και τις τοποθεσίες που βομβαρδίστηκαν. Οι κάτοικοι ήθελαν να κάνουν πορεία αλλά οι παρατηρητές αγνοούνται», σχολίασε ένας άνδρας με το όνομα Οντέι από το Ιντλίμπ.

Στη Χάμα, διαδηλωτές κατέβηκαν στους δρόμους για να υποδεχτούν την αντιπροσωπεία εν μέσω δρακόντειων μέτρων ασφάλειας, με ελεύθερους σκοπευτές στα γύρω κτίρια. «Οι άνθρωποι πραγματικά ελπίζουν να προσεγγίσουν (τους παρατηρητές). Δεν έχουμε πρόσβαση στην αντιπροσωπεία. Τώρα οι άνθρωποι δεν πιστεύουν πια τίποτα και κανέναν. Μόνο ο Θεός μπορεί να μας βοηθήσει», τόνισε ένας αντιφρονών ακτιβιστής, ο Άμπου Χισάμ, από τη Χάμα।
http://tvxs.gr/

Κείμενο διαμαρτυρίας από ανήλικους πρόσφυγες που στεγάζονται σε ξενώνα σε κτίριο της εκκλησίας της Ελλάδας

Στην επιστολή τους από τις 23 Δεκεμβρίου 2011 προς την Ύπατη Αρμοστεία των ΗΕ, ακόμα δεν έχουν λάβει απάντηση. Ακολουθεί η επιστολή τους, καθώς και το κείμενο διαμαρτυρίας τους.

Η επιστολή προς την Ύπατη Αρμοστεία:

Εκκλησία της Ελλάδος

Λεμεσσού 17

Άγ. Δημήτριος Αττικής

Ξενώνας Ασυνόδευτων Ανηλίκων Προσφύγων

Θα παρακαλούσαμε όπως μας στέλνατε πληροφορίες σχετικά με τα δικαιώματα των ασυνόδευτων ανηλίκων. Συγκεκριμμένα εάν δικαιούμαστε κάποιο επίδομα, τα κριτήρια αξιολόγησης στέγης, είδη ρουχισμού, μόρφωση, πλήρη γεύματα, ιατρική/φαρμακευτική περίθαλψη και ό,τι άλλο δικαίωμα για την ανθρώπινη αξιοπρέπειά μας.

Στον ξενώνα μας υπάρχει ελλειπής ιατρική και μορφωτική φροντίδα, προβλήματα σίτισης, θέρμανσης και άλλων σχετικών για τη ομαλή και αξιοπρεπή διαβίωσή μας. Θα ήταν συνετό να έχουμε πρόσβαση και επικοινωνία με άλλους φορείς για την ομαλή ένταξή μας στην κοινωνία καθώς επίσης και επικοινωνία με όσους από μας έχουμε συγγενείς στο εξωτερικό διότι τώρα είμαστε αποκλεισμένοι στον ξενώνα.

Παρακαλώ να μας ενημερώσετε το συντομότερο δυνατόν για τα δικαιώματά μας.

Κείμενο διαμαρτυρίας:

Με τη παρούσα διαμαρτυρία παραθέτουμε όλα τα ονόματα και υπογραφές 19 αγοριών που μένουμε στον καταυλισμό αυτό όπου έχουμε πολλά προβλήματα μεταξύ των οποίων είναι τα εξής:

1. Σίτηση:

Η τροφή μας παραδίδεται απ’έξω, είναι κυρίως χαλασμένες σαλάτες και ξερό ψωμί, συνήθως μουχλιασμένο.

2. Παγωνιά στους Κοιτώνες:

Το σπίτι είναι υπερβολικά κρύο και μας ενημέρωσαν ότι και στα δικά τους σπίτια δεν έχουν θέρμανση άρα δεν μας χρειάζεται.

3. Ρουχισμός:

Δεν έχουμε ρούχα και δεν μας δίνονται ρούχα στα μέτρα μας.

4. Χρήματα:

Δεν μας δίνουν χρήματα για ιδία χρήση όπως πχ για ρούχα, προσωπικά είδη ούτε για κάρτα τηλεφώνου.

5. Σαπούνι και Οδοντόκρεμα:

Το σαπούνι που χρησιμοποιούμε δεν ενδείκνυται για καθαριότητα σώματος και μας ενημέρωσαν ότι “αν δεν μας αρέσει, να αγοράσουμε οι ίδιοι”. Αυτό δεν μπορεί να γίνει εφόσον δεν έχουμε χρήματα.

6. Χρησιμοποιούν τα προσωπικά μας δεδομένα με προσβλητικό τρόπο:

Για να δημιουργηθεί αντιπαράθεση μεταξύ μας, χρησιμοποιούν τα προσωπικά στοιχεία μας προσβάλλοντάς μας. Δεν ενδιαφέρονται για μας και τα αισθήματά μας και ούτε μας σέβονται.

7. Υπάρχει ένα αγόρι ο Azdin Zara:

Αυτός έχει πρόβλημα ομιλίας και επίσης δεν ακούει καλά. Ζήτησε να πάει σε Νοσοκομείο από τότε που ήρθε πριν 5 μήνες και δεν έχει πάει ακόμα ούτε και σε σχολείο.

8. Νοσοκομείο:

Μας δίνουν ένα πρόχειρο χάρτη όπου πάμε μόνοι μας χωρίς να γνωρίζουμε τη γλώσσα. Δεν μας δίνονται φάρμακα.

9. Πρώτες Βοήθειες:

Δεν υπάρχει πρώτη βοήθεια στον ξενώνα και μας δίνουν ντεπόν για όλες τις παθήσεις.

10. Τα 2 αγόρια Fahim/Falhad:

Δεν του επιτρέπεται να βγουν έξω καθόλου σαν να ήταν σε φυλακή χωρίς να γνωρίζει κανένας μας το λόγο.

11. Ταξειδιωτικά έγγραφα:

Χρειαζόμαστε έγγραφα για να συναντήσουμε τις οικογένειές μας και να φτιάξουμε το μέλλον μας.

Υπογράφουμε:

Ismail Bilali, Bokanta Lungage, Keita Alassane, Azdin Zara, Amadou Kain Camara, Muhammad Yaseen, Badri Sabir, Ousman Suwareh, Najibolah Mohamad, Muhammad Sarfraz, Muteba Mubanga, Mohamed Billo Barry, Ali Mohammadi, Issa Kallon, Farhad Nzari, Fahim Nzari, Makiese Lajoie, Bilal Mohamad, Sohail Hassan

Ρατσιστική επίθεση σε βάρος μέλους του Αφγανικού Πολιτιστικού Συλλόγου

Περιγράφοντας τα γεγονότα, ο Αφγανός πρόσφυγας αναφέρει:

«Πολλές φορές έγινα προσωπικά μάρτυρας επιθέσεων σε βάρος άλλων προσφύγων και μεταναστών αλλά αυτή τη φορά βρέθηκα ο ίδιος θύμα μιας τέτοιας επίθεσης και όχι μόνο. Την Παρασκευή 23/12/11 στις 8μ.μ. την ώρα που έβγαινα από τα γραφεία του συλλόγου μας (Υγείας 11), πρόσεξα μια ομάδα γύρω στα 15 άτομα, που ήταν μαζεμένοι στην διασταύρωση Μιχαήλ Βόδα και Πιπίνου, που φόραγαν κράνη και σκέφτηκα να αλλάξω διαδρομή για να τους αποφύγω.

Σε ελάχιστα λεπτά όμως μου έκλεισαν το δρόμο και χωρίς να μου απευθύνουν το λόγο, μου επιτεθήκαν, κραυγάζοντας και άρχιζαν να με χτυπούν. Ήταν οπλισμένοι με παλούκια, αλυσίδες και φορούσαν κράνη. Το πρώτο χτύπημα ήταν γροθιά στο δεξί μου μάτι, και έπεσα σχεδόν αμέσως κάτω, όπου συνέχισαν να με χτυπάνε αλύπητα με κλοτσιές και με τα παλούκια. Ενώ βρισκόμουν σ’ αυτήν την κατάσταση και είχα διπλωθεί από τους πόνους, δυο ή τρεις από αυτούς μου ψάξανε τις τσέπες και πήρανε το κινητό μου τηλέφωνο.

Ύστερα από λίγα λεπτά οι δράστες έφυγαν ανενόχλητοι προς την Αχαρνών. Καθώς φεύγανε, με το δεύτερο κινητό που είχα μαζί μου και που δεν το βρήκανε, ειδοποίησα την αστυνομία και έμεινα εκεί μη μπορώντας να κουνηθώ, ενώ μετά κάποια λεπτά είδα να περνούν αστυνομικοί της ομάδας ΔΙΑΣ, που δεν ξέρω αν ήρθαν μετά το τηλέφωνο μου ή αν ήταν περαστικοί. Τους σταμάτησα και τους είπα για την άγρια επίθεση που δέχθηκα.

Όμως οι αστυνομικοί παρότι με είδαν σε άθλια κατάσταση, αντί να προσπαθήσουν να με βοηθήσουν είτε να ψάξουν για τους δράστες, βάλθηκαν να ελέγχουν τα χαρτιά μου και να ρωτάνε για την διαμονή μου. Εκείνη την ώρα ήρθε και ένα άλλο περιπολικό, οι άνδρες του οποίου έκαναν το ίδιο, πήρανε τα χαρτιά μου και κράτησαν τα στοιχεία μου, χωρίς να ενδιαφερθούν για την άσχημη κατάσταση μου, ούτε για τους δράστες, και μου σύστησαν να πάω στο αστυνομικό τμήμα να καταγγείλω το γεγονός. Έτσι αναγκάστηκα να κινήσω μόνος μου προς στο αστυνομικό τμήμα, με τη βοήθεια ενός φίλου μου που έφτασε στο σημείο, τον είχα καλέσει για να με βοηθήσει.

Όταν φτάσαμε στο Α.Τ. Αγίου Παντελεήμονα μας πήρανε τα χαρτιά και μας είπαν να περιμένουμε έξω μέσα στο κρύο και μετά από κάποια ώρα μας οδήγησαν μέσα στο κτίριο στο τρίτο όροφο. Όταν μπήκαμε στο γραφείο, καθόταν μια παρέα αστυνομικοί και μιλάγανε, πίνοντας καφέδες. Τους περιέγραψα το γεγονός και αυτοί μου είπαν να περιμένω. Περιμέναμε ακόμα αρκετή ώρα χωρίς κανένας να ασχοληθεί μαζί μου, ενώ οι αστυνομικοί συνέχιζαν να κουβεντιάζουν και να πίνουν καφέδες.

Η κατάσταση μου χειροτέρευε, πονούσα παντού, ζαλιζόμουνα και τα δεξί μου μάτι δεν έβλεπε τίποτα, τα δάχτυλα μου πόναγαν γιατί κατά τη διάρκεια της επίθεσης, καθώς με χτυπούσαν στο κεφάλι, προσπαθούσα να καλύψω το πρόσωπο μου με τα χέρια. Καθώς δεν άντεχα άλλο, πήγα ξανά στο δωμάτιο με τους αστυνομικούς και τους ζήτησα να καταγράψουν την καταγγελία μου για να φύγω για το νοσοκομείο. Τότε οι αστυνομικοί μου απάντησαν, "πήγαινε τώρα στο νοσοκομείο γιατί είναι αργά για καταγγελίες κλπ, και έλα αύριο ή όταν γίνεις καλά να κανείς την καταγγελία".

Η αδιαφορία των αστυνομικών με έκανε να σκέφτομαι ότι μπορεί να γνώριζαν για το γεγονός. Την ώρα της επίθεσης εναντίον μου, ένας αστυνομικός βρισκόταν στην διασταύρωση της Μιχαήλ Βόδα κοιτούσε προς την Πλατεία Αττικής ενώ άκουγε τις κραυγές των δραστών και τις φωνές μου για βοήθεια, δεν γύρισε να κοιτάξει και δεν έδωσε καμιά σημασία, ενώ όταν οι δράστες έφυγαν, είχε εξαφανιστεί.

Μπροστά σ‘ αυτήν την κατάσταση έφυγα από το Α.Τ. και ο φίλος μου με οδήγησε σε ένα κοντινό νοσοκομείο, όπου μου παρασχεθήκαν πρώτες βοήθειες και υποβλήθηκα σε εξετάσεις και αφού διαπιστώθηκε ότι δεν είχα σπάσει κάτι, αφέθηκα να γυρίσω σπίτι μου.

Τη Τρίτη 27/12 ξαναγύρισα στο Α.Τ. για την καταγγελία , και περίμενα επί ώρες χωρίς κανείς να ασχοληθεί και πάλι μαζί μου, παρότι την ίδια στιγμή άλλοι πολίτες Έλληνες εξυπηρετούνταν στο λεπτό. Έτσι αναγκάστηκα και πάλι να φύγω.

Το ίδιο βράδυ της Παρασκευής (23/12) 3 ακόμη άτομα δέχθηκαν επιθέσεις, ίσως από την ίδια ομάδα. Τίποτε όμως δεν έγινε ούτε γι’ αυτούς.

Τα παραπάνω με κάνουν να αναρωτιέμαι τι σχέση έχει η τοπική αστυνομία με όσα γίνονται στον Άγιο Παντελεήμονα.

Εδώ και 4 χρόνια ως αντιπρόεδρος του “Νουρ” (Πολιτιστικός Σύλλογος των Αφγανών στην Ελλάδα) ασχολούμαι με τα δικαιώματα των προσφύγων. Πολλές φορές έγινα μάρτυρας τέτοιων επιθέσεων. Η αστυνομία δεν έχει κάνει τίποτα σε καμία από αυτές τις περιπτώσεις. Όταν οι πρόσφυγες, θύματα των φασιστικών επιθέσεων πηγαίνουν στο αστυνομικό τμήμα, οι αστυνομικοί αρνούνται να κάνουν οτιδήποτε για το πρόβλημα και συχνά μετά από το έλεγχο των χαρτιών τους, τους λένε «και εσείς να τους χτυπήσετε γιατί εμείς δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα». Αν όμως ο πρόσφυγας αντιδράσει συλλαμβάνεται αμέσως και οδηγείται στον Εισαγγελέα. Άλλες φορές βάζουν υπό κράτηση των ιδίων θυμάτων για έλλειψη χαρτιών κλπ. Με αποτέλεσμα πολλές φορές τα θύματα των φασιστικών επιθέσεων φοβούνται να πάνε στη αστυνομία.

Και σήμερα αναρωτιέμαι: Ποιος θα κάνει κάτι για αυτήν την κατάσταση;».

Τσε Γκεβάρα: Δε βλέπω το θάνατό μου ως μια αποτυχία

"... Αφοσιώθηκα στη φυσική προετοιμασία των νεαρών ανταρτών που θα επέστρεφαν στην Κούβα, διατηρώντας την αίγλη της επαγγελματικής μου κατάρτισης, για τους λίγους μήνες που απέμεναν. Στις 21 Ιουλίου (ενώ έλειπα έναν ολόκληρο μήνα από το σπίτι μου, διότι βρισκόμουν σε ένα ράντσο έξω από την πόλη), ο Φιντέλ και μια ομάδα συντρόφων συνελήφθησαν.

Στο σπίτι του ανακάλυψαν κάποιο στοιχείο που πρόδιδε την ακριβή μας τοποθεσία, και έτσι κατάφεραν τελικά να μας συλλάβουν όλους μαζί. Είχα πάνω μου έγγραφα που αποδείκνυαν ότι ήμουν σπουδαστής στο Ινστιτούτο Πολιτιστικής Ανταλλαγής Μεξικού-Ρωσίας, στοιχείο που ήταν αρκετό ώστε να θεωρηθώ σημαντικός σύνδεσμος της οργάνωσης, ενώ πρακτορεία ειδήσεων, όπου είχε φίλους ο μπαμπάς, προκάλεσαν αναστάτωση σε όλο τον κόσμο. Όλα αυτά τα γεγονότα όμως συνθέτουν το παρελθόν.

Τα μελλοντικά γεγονότα διαιρούνται σε δύο κατηγορίες: στα μεσοπρόθεσμα και τα άμεσα. Στο μεσοπρόθεσμο μέλλον θα συνδέομαι με την απελευθέρωση της Κούβας. Και είτε θα θριαμβεύσω μαζί της είτε θα πεθάνω εκεί... Όσο για το άμεσο μέλλον, δεν μπορώ να πω και πολλά, καθώς δε γνωρίζω τι πρόκειται να μου συμβεί.

Βρίσκομαι στα xέρια των δικαστών, οι οποίοι θα μπορούσαν κάλλιστα να με απελάσουν και να με στείλουν στην Αργεντινή, αν δε μου δοθεί άσυλο από άλλη χώρα, γεγονός που θα βοηθούσε την πολιτική μου υγεία.

Ό,τι και να συμβεί, όμως, πρέπει να ακολουθήσω το νέο μου πεπρωμένο, είτε παραμείνω στη φυλακή είτε απελευθερωθώ...

Βρισκόμαστε πολύ κοντά σε κήρυξη απεργίας πείνας, σε ένδειξη διαμαρτυρίας ενάντια στις άδικες συλλήψεις και τα βασανιστήρια στα οποία υποβλήθηκαν ορισμένοι από τους συντρόφους μας. Το ηθικό της ομάδας είναι ακμαίο.

Αν για οποιονδήποτε λόγο (που δεν πιστεύω ότι θα γίνει) δεν μπορέσω να σας ξαναγράψω και αποτύχω, κρατήστε αυτά τα λόγια μου ως αποχαιρετισμό - δεν είναι βέβαια μεγαλοπρεπής, διέπεται όμως από ειλικρίνεια.

Έζησα τη ζωή μου αναζητώντας σπασμωδικά την αλήθεια μου, και τώρα έχοντας βρει το δρόμο μου και με μία κόρη που θα διαιωνίσει τη μνήμη μου, έχω ολοκληρωθεί ως άνθρωπος.

Από δω και στο εξής, δε βλέπω το θάνατό μου ως μια αποτυχία, αλλά, όπως λέει και ο Χικμέτ: «Στον τάφο μου θα πάρω μόνο τη μετάνοια ενός ανολοκλήρωτου τραγουδιού»

(Aπόσπασμα από το βιβλίο Ο Φιντέλ Κάστρο μιλάει για τον Τσε, μετάφραση: Νικόλας Φουφούτης, επιμέλεια: Λία Τσακτσίρα, Εκδόσεις Μαλλιάρης Παιδεία, Έθνος 2008)

Πλήρωσε ένα ευρώ για τα τέλη κυκλοφορίας

Είδε το εισόδημά του να μειώνεται κατά 60%, είδε πως τα υποτιθέμενα ανταποδοτικά τέλη κυκλοφορίας δεν πηγαίνουν για την κατασκευή των δρόμων στην Αχαϊα καθώς όπως όλοι ξέρουμε ειδικά η εθνική οδός Πατρών - Κορίνθου είναι ένας από τους πιο επικίνδυνους δρόμους της χώρας, είδε και το κράτος να αυξάνει το ποσό που πρέπει να καταβάλλει για τα τέλη και ο άνθρωπος είπε...ΟΧΙ, εγώ δε θα γίνω συμμέτοχος στην τρέλλα σας.

Και αποφάσισε να καταθέσει αιτηση στο Ταμείο Παρακαταθηκών και δανείων με την οποία τους γνωστοποιεί πως θα τους καταβάλλει το ποσό του ενός ευρώ.

Οπως δήλωσε ο κύριος Απόστολος Ζέρβας στο "εγώ δεν προτίθεμαι να δώσω τέλη κυκλοφορίας σε ένα κράτος απατεώνα και ληστή, το οποίο παίρνει τέλη κυκλοφορίας για να κατασκευάζει δρόμους και δρόμοι δεν υπάρχουν। Αυτός είναι ο τρόπος που σκέφτομαι και που αντιδρώ. Θα ασκήσω και μηνύσεις τη Δευτέρα εναντίον του ελληνικού δημοσίου και κατά παντός υπευθύνου γιατί τα χρήματα που εισπράττει το ελληνικό δημόσιο όπως ορίζει το Σύνταγμα που το έχουν κάνει κουρελόχαρτο, αυτά τα ποσά πρέπει να δαπανώνται στους δρόμους και όχι να τα χρησιμοποιούν όπως εκείνοι νομίζουν. Και βεβαίως μου παίρνουν προκαταβολικά κάτι για το οποίο εγώ διαφωνώ και θα αναζητήσω την όποια ποινική ευθύνη. Εγώ σήμερα το πρωί πληρώθηκα από την εργασία μου και πήρα 258 ευρώ εξόφληση. Το εισόδημά μου έχει μειωθεί πανω από 50% με 60%. Από που άραγε θα βρεθούν τα χρήματα για να πληρώσω όλα αυτά. Δεν έχω τη δυνανότητα να πληρώσω και πρέπει το κάθε ευρώ να σκέφτομαι που το δίνω και που πάει. Εάν το κράτος επιμείνει να μου ζητάει τα τέλη και μου πει οτι είμαι παράνομος θα προσφύγω στα ευρωπαϊκά δικαστήρια και πιστεύω ότι εκεί θα δικαιωθώ"


ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΗΣ ΑΙΤΗΣΗΣ ΠΟΥ ΚΑΤΕΘΕΣΕ ΣΤΟ ΤΑΜΕΙΟ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΩΝ ΚΑΙ ΔΑΝΕΙΩΝ
Παρακαλώ να μου εκδώσετε γραμμάτιο πληρωμής τελών κυκλοφορίας έτους 2012 για το αυτοκίνητό μου ΑΡΙΘΜΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ ΡΖΕ 1600 με το ποσόν του ενός (1) ευρώ υπέρ δημοσίου στο οποίο να αναγράφεται η παρακάτω αιτιολογία:
1) Διότι, ενώ τα τέλη κυκλοφορίας είναι τέλος ανταποδοτικό και έπρεπε άμεσα να επανεπενδύεται στον τόπο είσπραξης, στη προκειμένη περίπτωση στην Αχαΐα, για συντήρηση του οδικού δικτύου και κατασκευή νέων δρόμων, από τα ποσά που εισέπραξε πέρυσι το κράτος, που εσείς εκπροσωπείτε, από τα τέλη κυκλοφορίας μόνον ένα πολύ μικρό μέρος επέστρεψε στο νομό Αχαΐας και στην περιοχή που ζω, εργάζομαι και δραστηριοποιούμαι. Αποτέλεσμα οι δρόμοι να είναι άθλιοι, επικίνδυνοι, γεμάτοι λακκούβες παντού, βασανιστήριο καθημερινό για τους πληρωτές Αχαιούς του τέλους ιδιοκτήτες των Ι.Χ. Η υστέρηση και υπανάπτυξη του νομού οφείλεται κύρια και από το άθλιο και ελλιπές οδικό δίκτυο σε αντιδιαστολή με τα υπέρογκα τέλη κυκλοφορίας που επέβαλαν οι κυβερνώντες. Αντί να καταβάλω τέλη κυκλοφορίας σε ένα οδικό δίκτυο που δεν χρησιμοποιώ ως πολίτης πρέπει να εισπράξω αποζημίωση από το κράτος (εσάς) και την αυτοδιοίκηση που δεν μου επιτρέπεται να χρησιμοποιώ το αυτοκίνητό μου στις περισσότερες περιοχές και όχι να πληρώνω και από πάνω αυτά τα δυσβάστακτα χαράτσια.
2) Διότι, δεν υπάρχει λογοδοσία από τους υπουργούς και τους βουλευτές που πήγαν τα χρήματά μας, και γιατί σημαντικό μέρος τους, δεν επανεπενδύθηκε στη συντήρηση του οδικού δικτύου της Αχαΐας 3) Διότι, αντισυνταγματικά και παράνομα ζητούνται προκαταβολικά τα τέλη κυκλοφορίας αυτοκινήτου.
4) Διότι, αντισυνταγματικά και παράνομα προβλέπεται διπλασιασμός των τελών σε όποιον τα καταβάλει μετά την 1η του έτους.
5) Διότι, το κράτος δεν εφάρμοσε τον ανταποδοτικό τους χαρακτήρα, ως όφειλε!
6) Διότι, ενώ ο μισθός, και το οικογενειακό μου εισόδημα μειώθηκαν, κατά 40 %-50% , ταυτόχρονα αυξήσατε τα τέλη κυκλοφορίας κατά ληστρικό τρόπο και χωρίς αιτιολογία και μάλιστα σε ένα παλαιό αυτοκίνητο που κατάφερα να προμηθευτώ με δόσεις. Τα τέλη που ζητούνται να πληρώσω για το όχημα αυτό πλησιάζουν περίπου στην τιμή αγοράς του μεταχειρισμένου οχήματος μου! .
7) Διότι, αδυνατώ να τα πληρώσω, αφού μείωσα και τις μετακινήσεις μου με το αυτοκίνητο το δε Δημόσιο - Κράτος (Εσείς) εισπράττει ως φόρο το 60 % του ποσού (1,78 €) που πληρώνω για κάθε ένα λίτρο βενζίνης, χωρίς να μας λέτε που πάνε οι φόροι μας και αφήνατε τους δρόμους άθλιους και ένα καθημερινό βασανιστήριο περιμένει όλους τους πολίτες προκειμένω να μεταβούν με το αυτοκίνητό τους, όπως εγώ στο σημείο που εργάζομαι με ζημίες και με διάφορες φθορές στο όχημά μου χωρίς κανείς να με αποζημιώνει ούτε σε είδος αλλά ούτε και σε υπηρεσίες για τις ζημιές αυτές.
Συνημμένο 1. Ειδοποιητήριο - απόδειξη πληρωμής τελών κυκλοφορίας 2012
Με τιμή
Απόστολος Ζέρβας

http://www.newsit.gr

Τριάντα πέντε Κούρδοι χωρικοί νεκροί από τουρκική επιδρομή

Τριάντα πέντε Κούρδοι σκοτώθηκαν και ένας τραυματίστηκε στις επιδρομές που πραγματοποιήθηκαν χθες το βράδυ από την τουρκική αεροπορία στο ιρακινό έδαφος, κοντά στα σύνορα με την Τουρκία, ανακοινώθηκε σήμερα, Πέμπτη, από επίσημη τουρκική πηγή.

Τα φιλοκουρδικά μέσα ενημέρωσης και Κούρδοι αιρετοί αξιωματούχοι έκαναν λόγο για μια πιθανή «γκάφα» του στρατού που πιθανόν μπέρδεψε λαθρέμπορους με Κούρδους αυτονομιστές.

«Τριάντα πέντε άτομα σκοτώθηκαν και ένα τραυματίστηκε σε μια αεροπορική επιχείρηση στο Ιράκ», αναφέρεται σε ανακοίνωση που εκδόθηκε από το κυβερνείο της τουρκικής επαρχίας Σιρνάκ (νοτιοανατολική Τουρκία), η οποία βρίσκεται γεωγραφικά απέναντι από την ιρακινή ζώνη όπου έγινε η επιδρομή.

Στην ανακοίνωση προστίθεται πως διεξάγεται έρευνα.

Ο τουρκικός στρατός ανακοίνωσε πως οι βομβαρδισμοί είχαν στόχο αντάρτες του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν (PKK) για τους οποίους υποστήριξε πως επιχειρούσαν να διεισδύσουν στην Τουρκία για να πραγματοποιήσουν επιθέσεις.

Έντονες αντιδράσεις από τους Κούρδους

Η είδηση της επιδρομής προκάλεσε συγκρούσεις και πετροπόλεμο μεταξύ εκατοντάδων διαδηλωτών και αστυνομικών στο Ντιγιάρμπακιρ, την μεγαλύτερη πόλη με εθνοτικά κουρδικό πληθυσμό στην νοτιοανατολική Τουρκία, όπως μεταδίδει το Reuters. Η αστυνομία απάντησε κάνοντας χρήση δακρυγόνων και προχώρησε σε επτά συλλήψεις.

Το φιλοκουρδικό κόμμα Ειρήνης και Δημοκρατίας ανέφερε πως τα ηγετικά του στελέχη θα μεταβούν στην περιοχή। Καθιστική διαμαρτυρία διοργανώθηκε στην πλατεία Ταξίμ της Κωνσταντινούπολης, ενώ διαδηλώσεις έγιναν και στο Ντιγιάρμπακιρ, τη Γιουσέκοβα, τη Μερσίνα και τη -σεισμόπληκτη- Βαν.

http://athens.indymedia.org

Ανακοίνωση Εργαζομένων Χαλυβουργίας Ελλάδος, 27/12/11-Aνάψτε φωτιές Χαλυβουργίας!

Ανάψτε φωτιές Χαλυβουργίας!

Ανακοίνωση Εργαζομένων Χαλυβουργίας Ελλάδος, 27/12/11

Ανάψτε φωτιές Χαλυβουργίας. Στηρίξτε το διπλανό σας. Μαζί ενώστε τις φωνές σας για να βγει η μεγάλη φωνή της νίκης. Μην αργείτε άλλο. Ο Καιρός γαρ εγγύς πλέον.

Συνάδελφοι, συναδέλφισσες
Για μια ακόμη φορά, γινόμαστε μάρτυρες της τεράστιας εργατικής αλληλεγγύης που έχει ξεκινήσει από τις 31-10-2011, όταν ξεκίνησαν οι αναίτιες και τρομοκρατικές απολύσεις από την Εταιρεία ιδιοκτησίας κυρίου Νικ. Μάνεση και έχουν φτάσει ήδη τον αριθμό 50+1, προκειμένου να μας πιέσει για να δεχτούμε μείωση αποδοχών 40% κατά μέσο όρο με 5ήμερο, 5ωρο ή εκ περιτροπής εργασία, με υπογραφή τροποποίησης μισθού της συλλογικής Συμβάσεως.
Ο Αγώνας μας, που είναι αμείωτος έως και σήμερα δεν μας έχει καταβάλει καθόλου, νοιώθουμε ακμαίοι, έχουμε ενότητα, είμαστε ένα όλοι μαζί.

Κανένας δεν μπορεί να καταλάβει, εκτός από την εργατική τάξη φυσικά, γιατί είναι τόσο ενωμένοι οι Συνάδελφοι που παλεύουν για τα εργασιακά δικαιώματα και τις ΣΣΕ ώστε να μην περάσει αυτή η χιονοστιβάδα των αντεργατικών μέτρων, που ο ΣΕΒ και οι λοιποί φίλοι τους επιθυμούν διακαώς. Και πώς να το νοιώσουν βέβαια εάν δεν έρθουν στις «Πύλες της Φωτιάς». Να δουν με τα μάτια τους και να κουβεντιάσουν με τους εργαζόμενους το τι σημαίνει να εργάζεσαι στη φωτιά και το σίδερο, να έχεις ατυχήματα, πολλά από τα οποία σε πιέζουν να μην τα δηλώσεις ως εργατικά γιατί θα υπάρξουν δυσάρεστες εξελίξεις για την εταιρεία αλλά και για σένα..

Νικήσαμε το φόβο, της σιωπής το κράτημα, της τρομοκρατίας το δίλημμα και βγαίνουμε νικητές στην πάλη και στον Αγώνα που ξεκινήσαμε μόνοι αλλά αμέσως γίναμε αμέτρητοι. Ενώσαμε δυνάμεις ψυχής και γίναμε πιο σκληροί κι από το ατσάλι που φτιάχνουμε, το νιώθουν άλλωστε όσοι μας επισκέπτονται, αλλά σας θέλουμε όλους να κάνετε το ίδιο.
Βγάλετε από μέσα σας τη φωτιά της ψυχής σας. Μιλήστε παντού για το πανεργατικό ξεσηκωμό, μη διστάζετε καθόλου. Εσείς έχετε το δίκιο, άλλοι πρέπει να φοβούνται και φοβούνται. Παντού ανάψτε φωτιές Χαλυβουργίας. Στηρίξτε το διπλανό σας. Μαζί ενώστε τις φωνές σας για να βγει η μεγάλη φωνή της νίκης. Μην αργείτε άλλο. Ο καιρός γαρ εγγύς πλέον.

Αστυνομικοί, έπιασαν τον συνάδελφό τους, την ώρα που εκτελούσε χρέη τσιλιαδόρου..

Μέλος οργανωμένου κυκλώματος διακίνησης παρανόμων μεταναστών και ναρκωτικών που εξαρθρώθηκε τα ξημερώματα στην Κέρκυρα, είναι 38χρονος αστυνομικός που υπηρετεί στο Α.Τ. Λευκίμμης, στην Κέρκυρα. Μαζί του, συνελήφθη ένας 27χρόνος Κερκυραίος, ενώ στον Πειραιά, συνελήφθησαν, ακόμη δύο μέλη του κυκλώματος, ένας Ινδός και ένας Κερκυραίος .

Η Ασφάλεια του λιμεναρχείου της Κέρκυρας είχε τις πληροφορίες για τη δράση του κυκλώματος. Τον τελευταίο μήνα, επεξεργαζόταν το σύνολο των στοιχείων που είχε στη διάθεσή της και χθες το βράδυ (28-12-2011), προχώρησε στην επιχείρηση και στην επ' αυτοφώρω σύλληψη των μελών του κυκλώματος. Οι λιμενικοί παρουσιάστηκαν στον 27χρονο Κερκυραίο ως διακινητές, διαθέσιμοι να μεταφέρουν, με ταχύπλοο σκάφος, 24 λαθρομετανάστες στην Ιταλία.

Το σημείο συνάντησης ήταν στη νότια Κέρκυρα, κοντά στο λιμάνι της Λευκίμμης. Στην περιοχή βρισκόταν, με το περιπολικό του, εν υπηρεσία και ο αστυνομικός που εκτελούσε χρέη «τσιλιαδόρου», για να επιτηρεί την παράνομη μεταφορά.

Ακολούθησε η σύλληψη του 27χρονου και του αστυνομικού. Σε έρευνα που έγινε στα σπίτια τους βρέθηκαν ποσότητες χασίς σε πλαστικές συσκευασίες, ζυγαριά ακριβείας και ένα φλόμπερ. Οι 24 λαθρομετανάστες μεταφέρθηκαν στο λιμεναρχείο και θα ακολουθήσει διοικητική απέλασή τους.

Οι δύο συλληφθέντες στον Πειραιά «παγιδεύτηκαν» από άνδρες της Ασφάλειας του Λιμεναρχείου, οι οποίοι σε καθορισμένο ραντεβού επρόκειτο να τους δώσουν μέρος χρημάτων από την παράνομη διακίνηση। Μετά τη σύλληψη τους, μεταφέρθηκαν, το πρωί, στην Κέρκυρα. Και τα τέσσερα μέλη του κυκλώματος οδηγήθηκαν το μεσημέρι, στην Εισαγγελέα Πρωτοδικών Κέρκυρας, με μια ογκώδη δικογραφία...
http://www.newsit.gr

Πρωτοχρονιά στο δρόμο 31/12 στο Σύνταγμα

H ΑΘΗΝΑ ΔΕΝ ΓΙΟΡΤΑΖΕΙ – ΑΝΤΙΣΤΕΚΕΤΑΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΕΙ
Πρωτοχρονιά στο δρόμο ; Ναι ! Δύο χρόνια μνημόνιο, μεσοπρόθεσμο, Ε.Ε. και ΔΝΤ με την καθοδήγηση του τραπεζικού και πολυεθνικού κεφαλαίου και εκτελεστή την χουντικής έμπνευσης κυβέρνηση Παπαδήμου άφησαν στο δρόμο περισσότερο από 1,5 εκ. ανέργους. Χιλιάδες απολύσεις, εφεδρεία, πτωχεύσεις αυτοαπασχολούμενων, άστεγοι, άνθρωποι που αυτοκτονούν από απόγνωση, παιδιά που λιποθυμούν από την πείνα στα σχολεία. Η δημόσια υγεία εκχωρείται στο ιδιωτικό κεφάλαιο, στις περιώνυμες αγορές. Ακολουθεί η παιδεία. Μαζί καθημερινά προστίθενται νέοι φόροι και κάθε λογής χαράτσια. Η δημόσια περιουσία ξεπουλιέται. Η κοινωνία οδηγείται στη μεγαλύτερη μεταπολεμική οικονομική κρίση προκειμένου το καπιταλιστικό σύστημα να ξεπεράσει τη δική του και να συνεχίσει την κερδοφορία του σε βάρος των εργαζόμενων, των απόμαχων και των νέων αυτού του τόπου. Μια νέα κατοχή έχει ξεκινήσει. Περιμένει κανείς να γιορτάσει Πρωτοχρονιά;;;

Η ανάπτυξη της κοινωνικής αλληλεγγύης δυναμώνει τις αντιστάσεις και την οργάνωση του αγώνα μας για την ανατροπή τους. Η συμβολική μέρα της πρωτοχρονιάς είναι μια καλή ευκαιρία και για τους δύο στόχους. Να γιορτάσουμε όλοι μαζί, ταξικά ενωμένοι και μαζί να τους στείλουμε το μήνυμα: Δεν θα πληρώσουμε την κρίση σας – θα σας ανατρέψουμε!

Καλούμε τους εργαζόμενους, τους συνταξιούχους, τους νέους, τους άνεργους και τους άστεγους να κάνουμε τη δική μας αλληλέγγυα και ανατρεπτική πρωτοχρονιά στο δρόμο. Στο Σύνταγμα που δώσαμε όλες τις μεγάλες μάχες τα τελευταία χρόνια. Στο Σύνταγμα που θα γιορτάσουμε την ανατροπή τους και την κοινωνική μας απελευθέρωση.

Καλούμε όλες τις πολιτικές συλλογικότητες, τα σωματεία, τις ανοιχτές λαϊκές συνελεύσεις να συμμετέχουν . Στο κενό κάτω από την αφίσα –πρόταση – κάλεσμα θα προστίθενται καθημερινά οι συμμετοχές.

ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ. Η Πρωτοχρονιά της Αντίστασης. Παίρνουμε το μέλλον στα χέρια μας, συντονιζόμαστε στον αγώνα της ανατροπής.

Ενάντια σε όλους και σε όλα που ρημάζουν τις ζωές και την αξιοπρέπεια μας.

Όλοι στην ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ. ΣΥΝΤΑΓΜΑ 31/12 – 10μ.μ.

Λοιπά υλικά για ένα πρωτοχρονιάτικο λαϊκό γλέντι (και όχι μόνο): Φέρτε όσοι έχετε τα ποτά σας. Μαζί προσθέστε τα υλικά που έχετε προετοιμάσει για το σπίτι. Φέρτε ότι μπορείτε, κανείς δεν θα αρνηθεί να δοκιμάσει. Εμείς φροντίζουμε για μια καλή μουσική έκπληξη που θα ανακοινώσουμε σύντομα.
Δεν πληρώνουμε την κρίση τους.

ΕΠΙΤΡΟΠΕΣ ΑΓΩΝΑ «ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ»

Κάλεσμα για συνάντηση των Λαϊκών Συνελεύσεων

Στις γειτονιές των Πετραλώνων, του Κουκακίου και του Θησείου, οι Λαϊκές Συνελεύσεις μετρούν πια 9 χρόνια ζωής. Από την Άνοιξη του 2002 κάτοικοι από τις περιοχές βρεθήκαμε, συζητήσαμε και δράσαμε πάνω σε μια σειρά από ζητήματα που αφορούσαν τη γειτονιά μας, όπως το ενδεχόμενο περίφραξης των λόφων του Φιλοπάππου, οι κεραίες κινητής τηλεφωνίας, οι απολύσεις στο εργοστάσιο της ΠΑΛΚΟ. Χωρίς ιεραρχίες και ειδικούς, αδιαμεσολάβητα και με όπλο μας τη συλλογικότητα, νιώσαμε πολλές φορές ότι κατορθώνουμε να πάρουμε κομμάτια της καθημερινότητάς μας στα χέρια μας.

Η ευκαιριακή βάση πάνω στην οποία συγκαλούνταν οι λαϊκές συνελεύσεις στη γειτονιά μας, ωστόσο, δεν θα μπορούσε να εξυπηρετήσει τις ανάγκες συλλογικής αντίστασης που προκύπτουν σήμερα, με δεδομένη την πολεμική προσπάθεια που έχουν εξαπολύσει εναντίον μας οι κυρίαρχοι. Έτσι, τον Ιούνη του 2011 αποφασίσαμε πια να βρισκόμαστε σε μόνιμη, εβδομαδιαία βάση, να βαθύνουμε τη δράση μας στον τόπο που ζούμε και να δημιουργήσουμε δομές αλληλεγγύης και συντροφικότητας.

Παράλληλα, οι συνελεύσεις γειτονιάς πλήθυναν, μεγάλωσαν και κατοχυρώθηκαν στη συνείδηση των αγωνιζόμενων ανθρώπων ως κύτταρα αυτοοργάνωσης, αντίστασης και αλληλεγγύης. Από το Βύρωνα ως του Γκύζη και από το Κερατσίνι ως το Χολαργό, η συλλογικοποίηση των αναγκών και των επιθυμιών μας κερδίζει το έδαφος που της αναλογεί.

Από τη μεριά μας προκύπτει η ανάγκη συνάντησης όλων αυτών των ζωντανών εγχειρημάτων που ανιχνεύουν τις δυνατότητες αντίστασης στο τοπικό επίπεδο. Ωστόσο, ο βαθμός και ο τρόπος σύνδεσης των συνελεύσεων παραμένουν και για εμάς ερωτήματα. Σε κάθε περίπτωση όμως, θεωρούμε ότι η ανταλλαγή εμπειριών, η αποτίμηση των δράσεων της κάθε συνέλευσης, η γνωριμία των αγωνιζόμενων ανθρώπων, δεν μπορούν παρά να είναι προωθητικά στοιχεία για τον αγώνα.

Πάνω σ’ αυτή τη βάση, προσανατολιζόμαστε στη διοργάνωση μιας κοινής εκδήλωσης των συνελεύσεων γειτονιάς της Αθήνας, που θα απαντά καταρχάς στην ανάγκη αυτής της πρώτης συνάντησης. Ζητούμενο για εμάς είναι, μέσα από την αυτοπαρουσίαση των τοπικών συνελεύσεων και τη μεταξύ μας συζήτηση, να προκύψουν τα απαραίτητα συμπεράσματα για τη συνέχιση και την ποιοτική αναβάθμιση του αγώνα.

λαϊκή συνέλευση κατοίκων

των Πετραλώνων, του Κουκακίου και του Θησείου

Κυριακή 11/12/2011

(Το κείμενο αυτό θα αποσταλεί στις συνελεύσεις γειτονιάς της Αθήνας και του Πειραιά. Ως Λαϊκή Συνέλευση Πετραλώνων-Κουκακίου-Θησείου προκρίνουμε ως καταλληλότερη μέρα για τη συνάντηση των συνελεύσεων το Σάββατο 14/1/2012 4μ.μ. και ως χώρο την Πανεπιστημιακή σχολή της Παντείου, προκειμένου να δοθεί χρόνος στις συνελεύσεις να προετοιμαστούν).

Ο Εφραίμ μέσα στον Κορυδαλλό και από έξω όλο το παπαδαριό

Με το που έφτασε η αυτοκινητοπομπή ξέσπασαν σε χειροκροτήματα και εκδηλώσεις λατρείας και φώναζαν "Αξιος! Αξιος!" Ο ηγούμενος Εφραίμ πέρασε όλη τη νύχτα στα κρατητήρια της ΓΑΔΑ στον 7ο όροφο. O κ. Εφραίμ μεταφέρθηκε στη ΓΑΔΑ για δαχτυλικά αποτυπώματα αφού προηγουμένως οδηγήθηκε στο Εφετείο.
Στις φυλακές του Κορυδαλλού θα κρατείται στην 6η πτέρυγα, όπου βρίσκονται όσοι έχουν διαπράξει οικονομικά εγκλήματα.

Την ίδια ώρα πάντως προκαλεί έκπληξη η σπουδή η οποία έχουν να αθωώσουν τον ηγούμενο Εφραίμ τόσο το ρωσικό υπουργείο Εξωτερικών, όσο και η ρωσική εκκλησία.
Παρεμβαίνοντας με άκομψο τρόπο στα της ελληνικής δικαιοσύνης για έναν έλληνα πολίτη, το ρωσικό υπουργείο Εξωτερικών δηλώνει ότι ανησυχεί και μιλά για καταπάτηση! ανθρωπίνων δικαιωμάτων!

Βαθιά ανησυχία" εκφράζει το ρωσικό υπουργείο Εξωτερικών για την απόφαση προφυλάκισης του αρχιμανδρίτη Εφραίμ, εκτιμώντας ότι δεν γίνονται σεβαστές από τις δικαστικές αρχές της Ελλάδας οι αποφάσεις και οι συστάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου για τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Ο εκπρόσωπος του ρωσικού ΥΠΕΞ Αλεξάντρ Λουκασέβιτς, σημειώνει ότι είναι γνωστή η διερεύνηση της υπόθεσης για τις ανταλλαγές ακίνητης περιουσίας μεταξύ Μονής Βατοπεδίου και ελληνικού κράτους, που έγιναν το 2007, «την ίδια στιγμή, λαμβάνοντας υπ' όψη τη δεδηλωμένη ετοιμότητα του αρχιμανδρίτη Εφραίμ να συνεργαστεί με τα ανακριτικά όργανα και την κατάσταση της υγείας του, μας προκαλεί βαθιά ανησυχία η απόφαση των δικαστικών αρχών της Ελλάδας για φυλάκισή του πριν τη δικαστική διερεύνηση, η οποία δεν συμβαδίζει με τις αποφάσεις και συστάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου για τα ανθρώπινα δικαιώματα».

Στην ανακοίνωση του ρωσικού ΥΠΕΞ, που δημοσιοποιήθηκε στην επίσημη ιστοσελίδα του υπουργείου και αναμεταδίδεται από τα ρωσικά ΜΜΕ, σημειώνεται επίσης ότι «το τελευταίο διάστημα μεγάλος αριθμός ανθρώπων στη Ρωσία ανησυχεί για τις ανακοινώσεις, που φθάνουν από την Ελλάδα σχετικά με την τύχη του ηγουμένου της μονής Βατοπεδίου στο Άγιον Όρος Άθως αρχιμανδρίτου Εφραίμ».

Εν συνεχεία ο κ. Λουκασέβιτς υπενθυμίζει ότι ο κ. Εφραίμ βρέθηκε στη Ρωσία πρόσφατα ως μέλος αντιπροσωπείας μοναχών του Αγίου Όρους, οι οποίοι συνόδευσαν την Τίμια Ζώνη της Θεοτόκου, τη μεταφορά της οποίας διοργάνωσε το Ίδρυμα του Αποστόλου Ανδρέα του Πρωτοκλήτου.

«Ένα από τα μεγαλύτερα χριστιανικά λείψανα για πρώτη φορά βρέθηκε στα όρια της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας και κατά την 40ήμερη παραμονή του σε πολλές ρωσικές πόλεις εκατομμύρια ορθοδόξων πιστών κατόρθωσαν να προσκυνήσουν το ιερό αυτό λείψανο, το οποίο μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις απομακρύνεται από το Άγιον Όρος Άθως», σημειώνεται στην ανακοίνωση του ρωσικού ΥΠΕΞ, στην οποία προστίθεται ότι «είναι κατανοητό ότι πολλοί Ρώσοι τρέφουν βαθιά ευγνωμοσύνη προς την Ιερά Κοινότητα του Αγίου Όρους Άθως, την αδελφότητα της Μονής Βατοπεδίου και τον καθηγούμενό της για τη δυνατότητα που τους δόθηκε να προσεγγίσουν αυτό το λείψανο».
http://www.newsit.g

Οι νεοναζί χωρίς μάσκα (μέρος 1)

Γιατί, ρώτησε ο κος Κούνερ, έγινες εθνικιστής εκείνη τη στιγμή;
Γιατί συνάντησα έναν εθνικιστή.
Μα γι’ αυτό ακριβώς πρέπει να εξολοθρεύσουμε τη βλακεία, διότι κάνει βλάκες αυτούς που τη συναντούν…
(Μπέρτχολντ Μπρεχτ)

Σε περιόδους μεγάλων κοινωνικών κρίσεων και κυρίως σε περιόδους μεγάλης ανέχειας (όπως είναι και αυτή που διανύουμε), οι κάθε λογής φασιστικές οργανώσεις βρίσκουν πεδίο δράσης προσπαθώντας να προσεταιρισθούν όσους περισσότερους εξαθλιωμένους “πολίτες” είναι δυνατόν, εκμεταλλευόμενες την απελπισία και την έλλειψη πολιτικοποίησης και κοινωνικής, πολιτικής και ταξικής συνείδησης, προβαίνοντας σε ένα χειρίστου είδους λαϊκισμό.

Η φασιστική δημαγωγία κινείται πάντα γύρω από τους ίδιους άξονες, στοχεύοντας στο θυμικό του υποψήφιου κοινού: συνωμότες – “αντιπατριώτες” – πολιτικοί αντίπαλοι (κυρίως αναρχικοί και αριστεροί) – μετανάστες, είναι οι φορείς του “Κακού” – αυτοί που ευθύνονται για την καταρράκωση των εθνικοπατριωτικοχριστιανικών ιδεωδών και τη σήψη της κοινωνίας που παραδίδεται τάχα σε σκοτεινούς προδότες οδηγούμενη στο χάος και στην απώλεια της εθνικής ταυτότητας.

Συνδυάζοντας την πίστη στο έθνος, με την πίστη στη θρησκεία (π.χ το ιδεολόγημα του ελληνοχριστιανισμού), επιδιώκουν να προσελκύσουν όσους ανθρώπους απογοητεύτηκαν από τη λειτουργία του ψευδοδημοκρατικού πολιτεύματος, παγιδεύοντας τους σ’ ένα φανατικό κομματικό στρατό που επιτίθεται σε μετανάστες στο όνομα της δήθεν φυλετικής καθαρότητας και υιοθετώντας, προσχηματικά, συνθήματα, πολιτικές αναλύσεις και μεθόδους δράσης προοδευτικών πολιτικών χώρων, προσαρμοσμένες βέβαια στον άρρωστο λαϊκισμό της ακροδεξιάς. Ταυτόχρονα, φροντίζουν ν’ αποκρύπτουν και πολλές φορές ν’ απαρνούνται – επίσημα τουλάχιστον – το πραγματικό ιδεολογικό τους υπόβαθρο, μη αναφερόμενοι στο ναζισμό (Nationalsozialismus, δηλαδή εθνικοσοσιαλισμό) στην προσπάθειά τους να προβάλλουν ένα προφίλ περισσότερο λαϊκό, παρά την πραγματική δολοφονική και συστημική τους υπόσταση.

Ένα πρώτο παράδειγμα ναζιστικού κόμματος, αποτελεί το γερμανικό ακροδεξιό κόμμα NPD (το οποίο εξυμνούσε πρόσφατα η Χρυσή Αυγή…). Πρόσφατα αποκαλύφθηκε η ύπαρξη 130 πρακτόρων-πληροφοριοδοτών του Υπουργείου Προστασίας του Συντάγματος στο ναζιστικό κόμμα, με δεκάδες εξ αυτών σε σημαντικές θέσεις στην ιεραρχία του. Καθώς η κυβέρνηση της Γερμανίας επιδιώκει να κηρύξει παράνομη την εν λόγω συμμορία (λόγω της κατακραυγής της κοινής γνώμης για τις πρόσφατες αποκαλύψεις που θα αναφερθούν παρακάτω), την εμποδίζει η ταυτόχρονη στελέχωση παραστρατιωτικών ακροδεξιών ομάδων με τους ίδιους ακριβώς πράκτορες, όπως τονίζει το γερμανικό Spiegel. Ανάλογες αποκαλύψεις που όμως δεν έτυχαν δημοσίευσης από τα ΜΜΕ υπήρξαν και στην Ελλάδα, με ντοκουμέντα που μπορείτε να δείτε εδώ, με τον αρχηγό του ναζιστικού κόμματος να αποτελεί υπάλληλο της ΚΥΠ…Έργο των πρακτόρων, όπως φαίνεται, είναι ο αποπροσανατολισμός μερίδας της κοινής γνώμης, ώστε να περάσουν ομαλά σκληροί περιοριστικοί νόμοι και να καταργηθούν πολλά δημοκρατικά δικαιώματα. Το έργο αυτό φαίνεται πως προσπαθεί να αντιγραφεί και στη χώρα μας…

Συνεχίζοντας στην αναφορά μας στη Γερμανία, πρόσφατα αποκαλύφθηκε η δράση μιας ακροδεξιάς τρομοκρατικής ομάδας που δολοφόνησε έναν έλληνα (τον Θεόδωρο Βουλγαρίδη) και οκτώ τούρκους μικροεπιχειρηματίες (τι έχουν να πουν γι’ αυτό οι ντόπιοι ρατσιστές ; ) και μια υπάλληλο της αστυνομίας. Δύο από τους νεοναζί αυτοκτόνησαν όταν η αστυνομία έφθασε στα ίχνη τους. Οι κατά συρροή αυτοί δολοφόνοι προκάλεσαν κύμα αντιδράσεων κατά του ρατσιστικού κόμματος NPD, με την πλειονότητα των πολιτών να απαιτούν τη διάλυση του. Από το 1989 η γερμανική κοινωνία μετρά τουλάχιστον 189 ρατσιστικές δολοφονίες, με τα έγγραφα που απεδείκνυαν την εμπλοκή συγκεκριμένων οργανώσεων να έχουν καταστραφεί, όπως αναφέρει η αντιφασιστική οργάνωση στην Κολωνία.

Οι νεοναζιστικές οργανώσεις δεν αρκούνται βέβαια στις δολοφονίες. Αν δεν καταφέρουν να αποπροσανατολίσουν την κοινωνία, προβαίνουν σε ευθεία επίθεση εναντίον της. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η βρετανική ρατσιστική οργάνωση English Defence League. Κατά τη διάρκεια των πρόσφατων γενικευμένων απεργιών στην Αγγλία, ενάντια στις μειώσεις μισθών και τον σκληρό νεοφιλελευθερισμό που επιβάλλει η κυβέρνηση Cameron, η ακροδεξιά οργάνωση απείλησε με επιθέσεις τους απεργούς. Πρόσφατα, η ίδια ακροδεξιά οργάνωση προσπάθησε να επιτεθεί στους διαδηλωτές του Occupy London, που είχαν στήσει συνελεύσεις έξω από τον καθεδρικό ναό του St Paul. Τελευταία μάλιστα, η οργάνωση επιτέθηκε σε συνδικαλιστές, αντιρατσιστές και μεμονωμένους διαδηλωτές μετά από απεργιακές κινητοποιήσεις, προσπαθώντας να σπείρει το μίσος και το φόβο σε όσους αντιστέκονται. Φυσικά, τα εκατομμύρια που κατέβηκαν στο δρόμο ενάντια στη νεοφιλελεύθερη πολιτική απέτρεψαν κάθε έξοδο των ακροδεξιών στο δρόμο….

Το αβίαστο συμπέρασμα που βγαίνει πάντως είναι ότι οι οργανώσεις του ευρύτερου ακροδεξιού φάσματος, όταν δεν δημαγωγούν προς άγρα οπαδών, συμμαχούν με το κράτος που κατά τα λοιπά καταγγέλλουν, παίζοντας το ρόλο του “μπράβου” – ρόλος επικίνδυνος και καταστροφικός όχι μόνο για τους προφανείς λόγους αλλά και γιατί έτσι δημιουργούν, σε κάποιο βαθμό, και ένα άλλοθι για τους κατασταλτικούς μηχανισμούς, διαχέοντας την αντίληψη ότι “οι αγανακτισμένοι πολίτες είναι αυτοί που αντιστέκονται στα κινήματα, η ίδια η κοινωνία – όχι το Κράτος…”.

Έτσι και η εγχώρια ναζιστική συμμορία, Χρυσή Αυγή, παρέα με το ΛΑ.Ο.Σ. επιτίθενται ευθέως σε κάθε μέσο αντίστασης της κοινωνίας. Διαβάζουμε από το κείμενο στη σελίδα της Χ.Α με τίτλο “Όχι στην απεργία, ναι στη στάση πληρωμών“(1) τα εξής: “«Άρα τι νόημα έχει η απεργία; Για να ταλαιπωρηθεί ο άλλος Έλληνας, ο άλλος εργαζόμενος;..οι απεργίες ενισχύουν το μίσος μεταξύ των Ελλήνων…Ιδιαίτερα στη συγκεκριμένη συγκυρία οι απεργίες ευνοούν την κυβέρνηση», ταυτιζόμενη απόλυτα με την προπαγάνδα των συντηρητικών ΜΜΕ. Θυμόμαστε επίσης το κύμα μίσους που εκτόξευε η συγκεκριμένη οργάνωση και οι παρατρεχάμενοι βόθροι του διαδικτύου ενάντια στις λαϊκές συνελεύσεις που λάμβαναν χώρα σε όλες τις πόλεις της Ελλάδας, θυμόμαστε τους φασίστες που με καλυμμένα τα πρόσωπα τους βοηθούσαν το κράτος, ως παρακράτος, στο έργο της καταστολής. Έτσι, η φράση του Μιχαλολιάκου “Δώστε όπλα στους Χρυσαυγίτες για να καθαρίσουν το κέντρο της Αθήνας” φαίνεται πως κρύβει από πίσω το «Δώστε όπλα στους Χρυσαυγίτες να καθαρίσουν τους δρόμους από διαδηλωτές και να αναγκάσουν τους απεργούς να πάνε πίσω στις δουλειές τους», ανάλογο με την δράση του EDL που αναφέρθηκε παραπάνω. Αυτός είναι ο πραγματικός ρόλος των φασιστοσυμμοριών: φιλολαϊκό γαύγισμα και ταυτόχρονα φιλοεξουσιαστικό γλείψιμο – ρόλος που επιτέλους πρέπει να αποκαλυφθεί σε ολόκληρη την κοινωνία και όχι μόνο σε όσους είναι πραγματικά πολιτικοποιημένοι.

Συνέχεια για την τακτική των νεοναζιστικών συμμοριών στο Δεύτερο Μέρος του άρθρου (θα δημοσιευτεί σύντομα)

http://athens.indymedia.org

Χριστούγεννα α-λα... Anonymous

Την ημέρα των Χριστουγέννων επέλεξαν οι περίφημοι ακτιβιστές του Διαδικτύου Anonymous για να κάνουν τη νέα τους «επίθεση».Σύμφωνα με μήνυμα στο twitter, κατάφεραν να αποκτήσουν πρόσβαση και να υποκλέψουν στοιχεία e-mail και πιστωτικών καρτών από μέλη του αμερικανικού think tank, «Stratfor». Μεταξύ των πελατών της Stratfor είναι οι Ένοπλες Δυνάμεις των ΗΠΑ και η Goldman Sachs.Μάλιστα, οι Anonymous τόνισαν χαρακτηριστικά ότι τα στοιχεία που περιήλθαν στην κατοχή τους «δεν ήταν καλά προστατευμένα». Το think tank δεν έχει επιβεβαιώσει τους ισχυρισμούς των Anonymous, ωστόσο, στον Δικτυακό Τόπο έχει αναρτηθεί μήνυμα ότι «το site προσωρινά δεν λειτουργεί, λόγω συντήρησης».Οι Anonymous είχαν προαναγγείλει την επίθεσή τους, λέγοντας ότι ήθελαν με αυτό τον τρόπο να «γιορτάσουν τα Χριστούγεννα».

newsbeast.gr

Αναρχικοί στο σπίτι του Παπουτσή

Περίπου 40 αναρχικοί επισκέφτηκαν το σπίτι του υπουργού Προστασίας του Πολίτη Χρήστου Παπουτσή εις ένδειξη αλληλεγγύης στη Στέλλα Αντωνίου, η οποία βρίσκεται προφυλακισμένη στις φυλακές Κορυδαλλού παρά το σοβαρό πρόβλημα υγείας που αντιμετωπίζεικαι το οποίο επιδεινώνεται συνεχώς। Οι αναρχικοί έφτασαν με μηχανοκίνητη πορεία έξω από την πολυκατοικία όπου διαμένει ο Χρήστος Παπουτσής στο Χολαργό και φώναξαν συνθήματα συμπαράστασης.

"Άμεση απελευθέρωση στην αναρχική Στέλλα Αντωνίου", "Χ. Παπουτσής από πρόεδρος της ΕΦΕΕ, αρχιβασανιστής της ΕΛ.ΑΣ.", έγραφαν μερικά από τα φέιγ-βολάν, με τα οποία γέμισαν τον προαύλιο χώρο. Σύμφωνα με την αστυνομία, έγιναν 4 προσαγωγές με τους προσαχθέντες να αφήνονται ελεύθεροι λίγη ώρα αργότερα.

Σημειώνεται ότι αυτή ήταν η δεύτερη δράση αλληλεγγύης στη γειτονιά του υπουργού Προστασίας του Πολίτη. Στις 9 του περασμένου Νοεμβρίου είχε γίνει συγκέντρωση-μικροφωνική σε ένδειξη συμπαράστασης στη Στέλλα Αντωνίου σε κοντινή πλατεία.
news247

1975: 35χρόνια από την πρώτη επίθεση της «17Ν»

Στις 23 Δεκεμβρίου του 1975 δολοφονείται στο Ψυχικό ο επικεφαλής του κλιμακίου της CIA στην Αθήνα Ρίτσαρντ Γουέλς. Την ευθύνη αναλαμβάνει η πρωτοεμφανιζόμενη τότε «Επαναστατική Οργάνωση 17 Νοέμβρη». Ήταν η πρώτη επίθεση της οργάνωσης, η οποία συνέχισε τη δράση της για τα επόμενα 27 χρόνια, δολοφονώντας περισσότερα από 20 άτομα. Ο ακόλουθος της αμερικανικής πρεσβείας, Pίτσαρντ Σκίφινγκτον Γουέλς, ήταν εκείνο το βράδυ καλεσμένος μαζί με τη σύζυγό του στη δεξίωση που παρέθετε ο Αμερικανός πρέσβης στην Αθήνα. Λίγο πριν από τις 22:00 φεύγουν από τη δεξίωση και, καθώς το αμάξι τους σταματάει έξω από την οικία τους στο Π. Ψυχικό, κάνει την εμφάνισή του ένα άλλο αυτοκίνητο από το οποίο κατεβαίνουν τρία άτομα. Απομακρύνουν τον οδηγό και τη γυναίκα και δολοφονούν τον 45χρονο διπλωμάτη με τρεις πυροβολισμούς.

Στοσημείο της επίθεσης αφήνουν προκήρυξη με την οποία αναλαμβάνει την ευθύνη η «17 Νοέμβρη»। Η ίδια προκήρυξη αποστέλλεται τρεις ημέρες αργότερα και στις εφημερίδες. Ωστόσο, ο τότε εισαγγελέας Πλημμελειοδικών Δημήτρης Τσεβάς απαγορεύει στις ελληνικές εφημερίδες τη δημοσίευση πληροφοριών και φωτογραφιών για την υπόθεση, προκειμένου να διευκολυνθεί η διενεργούμενη ανακριτική έρευνα («Καθημερινή»)

Η προκήρυξη που εστάλη σε όλες τις εφημερίδες στις 24.12.1975 –και δε δημοσιεύτηκε ποτέ- ανέφερε μεταξύ άλλων, σύμφωνα με το «Βήμα»: «Σε πρόσφατο λόγο του ο Φορντ δήλωσε τελείως κυνικά ότι οι Αμερικανοί δεν θα διστάζουν να επεμβαίνουν ανοιχτά στο εσωτερικό των άλλων όταν το απαιτούν τα συμφέροντά τους. Παρόμοιες δηλώσεις είχε κάνει στο παρελθόν και ο Κίσινγκερ. (...) Αλλά αρκετά. Φτάνει πια. Πρέπει να καταλάβουν οι Αμερικανοί ιμπεριαλιστές και οι ντόπιοι πράκτορές τους ότι ο ελληνικός λαός δεν είναι αγέλη από πρόβατα. (...) Η κυβέρνηση κοροϊδεύει. Η Βουλή φλυαρεί χωρίς κανένα συγκεκριμένο αποτέλεσμα. Τα περισσότερα κόμματα, συμμετέχοντας στον γενικό εμπαιγμό, συναγωνίζονται σε πλατωνικές δηλώσεις χωρίς πραγματικό αντίκρισμα. Και η Δικαιοσύνη κάνει τον άθλο, στη δίκη της 21ης Απρίλη, να μην αναφέρει το όνομα του δεύτερου ενόχου, της CIA και του αμερικανικού ιμπεριαλισμού. (...) Έτσι αποφασίζουμε να εκτελέσουμε υποδειγματικά τον αρχιπράκτορα της CIA, αρχηγό του κλιμακίου της στην Ελλάδα Ρίτσαρντ Γουέλς. (...) Ο Ρίτσαρντ Γουέλς ως αρχηγός είναι συνυπεύθυνος για όλα τα εγκλήματα που έκανε η CIA σε βάρος του λαού μας».

Στις 26 Δεκεμβρίου του 1975, η «17Ν» βγάζει «ανακοίνωση προς τον Τύπο» για τη μη δημοσίευση της πρώτης προκήρυξης, στην οποία εξηγεί γιατί δεν χτυπήθηκαν ο οδηγός και η γυναίκα του Γουέλς. «Ο Ρίτσαρντ Γουέλς ήταν αρχηγός της CIA. Σαν τέτοιος ήταν συνυπεύθυνος μαζί με άλλους επαγγελματίες πράκτορες που δρουν στο έδαφός μας για όλα τα εγκλήματα που έκανε η CIA και ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός στη χώρα μας. Απόφασή μας ήταν να εκτελεστεί ο αρχηγός και μόνο αυτός», αναφέρει η «17Ν». Ούτε αυτή η «ανακοίνωση» όμως δημοσιεύεται.

Την εποχή εκείνη επικρατούσε σύγχυση σχετικά με το τι πραγματικά συνέβη και ποιος έχει την ευθύνη καθώς η «17Ν» ήταν άγνωστη. Τα πράγματα ξεκαθαρίζουν ένα χρόνο αργότερα, όταν η γαλλική εφημερίδα «Liberation» δημοσιεύει κείμενο της «17Ν» όπου περιγράφεται αναλυτικά η παρακολούθηση του Γουέλς και η οργάνωση της δολοφονίας। Σύμφωνα με δημοσίευμα του «Βήματος», η τρίτη προκήρυξη είχε δοθεί σε σφραγισμένο φάκελο από μια γυναίκα στον Γάλλο φιλόσοφο Ζαν-Πολ Σαρτρ, ο οποίος την παρέδωσε στον διευθυντή της εφημερίδας Σερζ Ζυλί. Ο φάκελος παρέμεινε στα συρτάρια της εφημερίδας μέχρι τις 26.12.1976, οπότε και είδε το φως της δημοσιότητας.

Η «17Ν» συνέχισε τη δράση της μέχρι το 2002. Δολοφόνησε περισσότερα από 20 άτομα και προκάλεσε τον τραυματισμό πολλών περισσότερων. Η αρχή του τέλους της ήρθε όταν το βράδυ της 29ης Ιουνίου εξερράγη στα χέρια του Σάββα Ξηρού ο εκρηκτικός μηχανισμός τον οποίο ετοιμαζόταν να τοποθετήσει στο λιμάνι του Πειραιά.

Ανάμεσα στα θύματα της τρομοκρατικής οργάνωσης είναι οι Παύλος Μπακογιάννης και Νίκος Μομφεράτος. Η τελευταία δολοφονική επίθεση έγινε στις 8 Ιουνίου του 2000, με τον Βρετανό στρατιωτικό ακόλουθο Στίβεν Σόντερς να τραυματίζεται σοβαρά από τέσσερις σφαίρες και να αφήνει την τελευταία του πνοή στον Ερυθρό Σταυρό।

http://tvxs.gr/

Εριξαν το σήμα του Alter στην Αττική

Ο μεγαλομέτοχος και ο διευθύνων σύμβουλος του ALTER Γιώργος Κουρής και Κώστας Γιαννίκος...
...τρομοκρατήθηκαν από την ανάρτηση στον "αέρα" των καρτών με τις φωτογραφίες τους και τις αποκαλύψεις για τα σκοτεινά σχέδιά τους...
... και κατέφυγαν στη μόνη λύση που μπορούσαν να βρουν:
ΕΡΙΞΑΝ ΤΟΝ ΠΟΜΠΟ ΤΟΥ ΥΜΗΤΤΟΥ στερώντας το σήμα του καναλιού από τους αναλογικούς δέκτες, σε μια πρωτοφανή ενέργεια φίμωσης της ελεύθερης φωνής των απλήρωτων εργαζομένων.
Φυσικά, δεν μπορεί να είναι τυχαία η ταυτόχρονη διακοπή της παροχής υπηρεσιών Ίντερνετ στις εγκαταστάσεις του σταθμού από την εταιρεία Forthnet, που επικαλέστηκε... απλήρωτες οφειλές!
Πρόκειται για ενέργειες που...
...ΘΥΜΙΖΟΥΝ ΕΠΟΧΕΣ ΧΟΥΝΤΑΣ!
Όλα αυτά με την ανοχή της πολιτείας, στην ιδιοκτησία της οποίας ανήκει η συχνότητα που χρησιμοποιεί ο σταθμός.

ΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΤΟΥΣ ΘΑ ΜΑΣ ΒΡΟΥΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΟΥΣ!
Η ενημέρωση για ό,τι αφορά τις εξελίξεις στο ALTER, θα συνεχιστεί από το blog των εργαζομένων από το οποίο θα ενημερωθείτε για τις επόμενες κινήσεις μας.


Η ΛΟΓΟΚΡΙΣΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ!
Προς το παρόν, πάντως, το σήμα του καναλιού είναι ορατό στους δέκτες όσων παίρνουν σήμα...
ΜΕΣΩ NOVA ή από τον ΠΟΜΠΟ της ΑΙΓΙΝΑΣ (δηλαδή κυρίως τα νότια προάστια της Αθήνας).
Οι απλήρωτοι εργαζόμενοι του ALTER δηλώνουν κατηγορηματικά ότι είναι αποφασισμένοι να ΚΕΡΔΙΣΟΥΝ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ που κήρυξαν ο Κουρής και οι ακόλουθοί του.
ΣΤΑΘΕΙΤΕ ΣΤΟ ΠΛΕΥΡΟ ΜΑΣ!

ergazomenoialter.blogspot.com

Ανάληψη ευθύνης - εμπρησμοί σε γραφεία υπουργών και βουλευτή

«Γκρεμίστε κάθε μορφή παρασιτισμού, τους ανίκανους πολιτικούς, τους αργόσχολους υπαλλήλους, τους αγιογδύτες κληρικούς, τους άνομους δικαστές, τους αδούλευτους αριστοκράτες, τους λερωμένους κονδυλοφόρους, τους πρωταθλητές της μίζας, τους γλείφτες της εξουσίας…

Κάντε αυτή τη ρήξη και δια μιας θα απλοποιηθεί το πρόβλημα της μιζέριας. Απλοποίηση ανεπιθύμητη στην εξουσία»

Βίκτωρ Ουγκώ

Εδώ και ενάμιση χρόνο η Ελλάδα βρίσκεται υπό την κατοχή της τρόικας. Από την πρώτη στιγμή ολόκληρος ο πολιτικός κόσμος της χώρας και τα ΜΜΕ προσπαθούν να μας πείσουν πως πρέπει να υπακούσουμε στις επιταγές της τρόικας με απώτερο σκοπό να σωθεί η Ελλάδα.

Φυσικά για να πετύχει ο σκοπός αυτός το φίδι από την τρύπα καλείται να το βγάλει ο λαός. Τόσα χρόνια ρεμούλας, απατεωνιάς και κλεψιάς από τους πολιτικούς και τους μεγαλοεπιχειρηματίες θα πληρώσει ο κάθε εργαζόμενος; Την ατιμωρησία για τόσα σκάνδαλα, την κατασπατάληση του δημόσιου χρήματος, την καταλήστευση των ταμείων ώστε να ευνοηθούν επιχειρηματίες και μεγαλοεργολάβοι οι οποίοι τα είχαν κάνει πλακάκια με τους πολιτικούς και τους διευθυντές εταιρειών θα πληρώσει ο κάθε εργαζόμενος; Και πως θα πληρώσει;

Με απολύσεις, ελαστικά ωράρια, κατάργηση συλλογικών συμβάσεων, περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, έκτακτα φορολογικά μέτρα και εισφορές. Η παιδεία και η υγεία θα γίνουν προνόμιο μόνο των πλούσιων αφού φρόντισαν για αυτό οι αρμόδιοι υπουργοί.

Η δημόσια περιουσία όπως λιμάνια, αεροδρόμια, δρόμοι και οργανισμοί (ΟΣΕ, ΔΕΗ, ΕΛΤΑ), κτλ ξεπουλιούνται σε τιμή ευκαιρίας με δικαιολογία πως είναι υπερχρεωμένοι και ζημιογόνοι. Ποιος ευθύνεται για αυτό;

Να πείσουν τον λαό πως αυτά τα μέτρα είναι απαραίτητα για να σωθεί η χώρα ανέλαβαν τα ΜΜΕ. Με διλήμματα όπως ΔΝΤ ή χρεοκοπία, μεσοπρόθεσμο ή καταστροφή και με καθημερινή πλύση εγκεφάλου πως τα μέτρα είναι αναγκαία, παροδικά αλλά και πως οι διαμαρτυρίες από τον λαό βλάπτουν το κυβερνητικό έργο και την εικόνα της χώρας. Προσπάθησαν να δημιουργήσουν ενοχές στον λαό πως φταίει για την κατάσταση που επικρατεί και να δεχθεί τα μέτρα σαν εξυγίανση. Όλοι οι μεγαλοδημοσιογράφοι τηλεόρασης και εφημερίδων, μιλούσαν για κοινωνική συναίνεση ώστε να σωθεί η χώρα. Ας καταλάβουν όλοι πως όλα αυτά είναι αποτέλεσμα του συστήματος που λέγεται καπιταλισμός. Αργά ή γρήγορα θα συνέβαιναν.

Οι διαμαρτυρίες αντιμετωπίστηκαν με άγρια καταστολή, ξυλοδαρμούς και συλλήψεις. Η κρατική βία έφτασε στο απόγειο της κατά την διάρκεια της διήμερης απεργίας 28 και 29 Ιούνη με την χρήση χιλιάδων δακρυγόνων σε λίγες μόνο ώρες.

Κάθε απεργία ή διαδήλωση χτυπιέται από την αστυνομία αφού έχει δοθεί εντολή να τσακίσουν τους διαδηλωτές είτε αυτοί διαδηλώνουν ειρηνικά είτε βίαια. Δεν επιθυμούν να βρίσκονται διαδηλωτές στον δρόμο. Παρατηρούμε όμως πως η αποφασιστικότητα και η οργή δίνει ώθηση και έτσι οι διαδηλωτές δεν υποχωρούν , αντίθετα παραμένουν για ώρες στους δρόμους με συγκρούσεις και οδοφράγματα. Οι ειρηνικές διαθέσεις που είχε μεγάλο μέρος των διαδηλωτών αποτελούν παρελθόν. Πλέον όλοι έχουν καταλάβει πως έχουμε πόλεμο. Πόλεμος με συνθήματα και χειροκροτήματα δεν υφίσταται.

Το ΚΚΕ δυστυχώς συνεχίζει να διακατέχεται από ειρηνικές διαθέσεις. Ο ρόλος του φάνηκε στην πρόσφατη περιφρούρηση της Βουλής. Έπρεπε και τα κοπρόσκυλα των ΜΑΤ να πάρουν ρεπό μια ημέρα. Έτσι ανέλαβαν το ΠΑΜΕ και η ΚΝΕ να διαφυλάξουν πως οι οργισμένοι διαδηλωτές δεν θα ξαναεπιχειρήσουν να μπουκάρουν στην Βουλή. Τα διαπιστευτήρια στην κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ δόθηκαν. Απέδειξε πως είναι γρανάζι του συστήματος και ακίνδυνο για το κράτος. Φυσικά αυτή η στάση του ΚΚΕ δεν έμεινε αναπάντητη. Εκατοντάδες διαδηλωτές συγκρούστηκαν με την περιφρούρηση του ΠΑΜΕ και της ΚΝΕ για ώρες μέχρι που επενέβησαν τα ΜΑΤ.

Όλοι οι βουλευτές που ψήφισαν το μεσοπρόθεσμο και το πολυνομοσχέδιο είναι υπόλογοι στον λαό. Τα αξιώματα, οι παχυλοί μισθοί και τα διάφορα προνόμια που έχουν έγειραν την ζυγαριά υπέρ της καταδίκης του λαού.

Ο Παπανδρέου ζήτησε δημοψήφισμα για να νομίζει ο λαός πως θα πάρει την κατάσταση στα χέρια του ο ίδιος και θα αποφασίζει για ό,τι τον αφορά. Βέβαια με ερωτήματα παγίδες. Τα αφεντικά του τρόμαξαν και του τράβηξαν το αυτί στις Κάννες. Έπειτα αποφασίστηκε κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας, συγκυβέρνηση, κτλ. Τόσες λέξεις, μια όμως η ουσία: Το σύστημα αυτό ψυχορραγεί. Παραμένει στην ζωή με τεχνητή υποστήριξη. Δεν το σώζουν ούτε υπηρεσιακές κυβερνήσεις, ούτε τεχνοκράτες, ούτε εκλογές, ούτε νέα δάνεια, ούτε ψήφοι εμπιστοσύνης.

Ας βάλουμε όλοι τα δυνατά μας ώστε να το αποτελειώσουμε. Γενική απεργία διαρκείας, καταλήψεις, συγκρούσεις. Να παραλύσουν τα πάντα. Αυτοοργάνωση σε κάθε γειτονιά, κάθε χώρο εργασίας.

Έτσι αποφασίσαμε να χτυπήσουμε τρεις στόχους:

· Το πολιτικό γραφείο της αναπληρώτριας υπουργού εξωτερικών και τέως υπουργού υγείας Μαριλίζας Ξενογιαννακοπούλου, στην οδό Σόλωνος 46, στον τέταρτο όροφο, την Δευτέρα 14 Νοεμβρίου 2011, στις 22:55 τοποθετώντας ισχυρό εμπρηστικό μηχανισμό.

· Το πολιτικό γραφείο του υπουργού δικαιοσύνης Μιλτιάδη Παπαϊωάννου στην οδό Ακαδημίας 28, στον τέταρτο όροφο, την Τρίτη 13 Δεκεμβρίου 2011, στις 23:00 τοποθετώντας επίσης ισχυρό εμπρηστικό μηχανισμό.

· Το πολιτικό γραφείο της βουλευτού του ΠΑΣΟΚ Βάσως Παπανδρέου στην οδό Ακαδημίας 28, στον πέμπτο όροφο, την Τρίτη 13 Δεκεμβρίου 2011, στις 23:00 τοποθετώντας άλλον ένα ισχυρό εμπρηστικό μηχανισμό.

Το χτύπημα στον Παπαϊωάννου είναι αφιερωμένο στους αντάρτες πόλης Ν. Μαζιώτη, Π. Ρούπα, Κ. Γουρνά και σε όσους κατηγορούνται για συμμετοχή στον Επαναστατικό Αγώνα, των οποίων η δίκη πραγματοποιείται αυτές τις μέρες στον Κορυδαλλό.

Αλληλεγγύη στους κατηγορούμενους για συμμετοχή στην Συνομωσία Πυρήνων της Φωτιάς υπενθυμίζοντάς τους πως «Όσες και αν χτίζουν φυλακές και αν ο κλοιός στενεύει ο νους μας είναι αληταριό και όλο θα δραπετεύει.»

Αλληλεγγύη στους απεργούς εργάτες της Χαλυβουργίας Ελλάδος!

Υ.Γ. Το χτύπημα στο πολιτικό γραφείο της Βάσως Παπανδρέου αποκρύφτηκε από όλα τα Μ.Μ.Ε. Οι μόνοι που ξέρουν τον λόγο είναι οι μπάτσοι και οι πυροσβέστες που έφτασαν στον χώρο της επίθεσης. Ας πουν λοιπόν υπήρξε ή όχι μηχανισμός; Φοβούνται κάτι αν παραδεχθούν πως υπήρχε και δεύτερος μηχανισμός την ίδια μέρα στην Ακαδημίας 28;

Υ.Γ. Προς Βάσω Παπανδρέου: Είναι η δεύτερη φορά που γίνεσαι στόχος της οργάνωσης μας ( η πρώτη στις 18 Απριλίου 2011). Με δάκρυα στα μάτια δηλώνουμε πως είναι η τελευταία φορά που στοχοποιήσε. ΟΥΣΤ ΚΟΜΜΑΤΟΣΚΥΛΟ! Όταν βγαίνεις από το σπίτι σου να κοιτάς δυο και τρεις φορές από εδώ και πέρα!

Οργάνωση «ΜΗΔΕΝΙΚΗ ΑΝΟΧΗ»

Αργεντινάζο. Δέκα χρόνια μετά την πρώτη εξέγερση του αιώνα μας.

"Ήρθα στην πλατεία γιατί δεν ήθελα να χάσω αυτό το κομματάκι ιστορίας που γράφουμε τώρα". Αυτή η φράση, παρμένη από μια προσωπική αφήγηση που δημοσιεύτηκε σε μια παλαιότερη μπροσούρα για το Αργεντινάζο, περιγράφει τα αισθήματα των εκατοντάδων χιλιάδων που κατέκλυσαν τους δρόμους του Μπουένος Άιρες και άλλων μεγάλων πόλεων. Είχε φτάσει πλέον η στιγμή, το ήξεραν καλά, να συναντηθούν με την ιστορία, να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους και να φροντίσουν πρώτα και κύρια για την επιβίωσή τους.

Πράγμα που στα τέλη του 2001 φάνταζε αδύνατο για το μεγαλύτερο ποσοστό του πληθυσμού. Μικρά παιδιά είχαν αρχίσει να πεθαίνουν από ασιτία, όπως περιέγραφε ένας δημοσιογράφος, μητέρες ζήταγαν να δοθεί κομμάτι από τη σάρκα τους για να τα ταϊσουν, πάνω από το 50% των κατοίκων ήταν άνεργοι και πολύ περισσότεροι αυτοί που ζούσαν κάτω από το όριο της φτώχειας. Όμως τώρα ήταν η στιγμή που η οργή έπαιρνε μορφή και φώναζε «Ya Basta», «φτάνει πια». «Να φύγουν όλοι», έγινε το σύνθημα που πλημμύρισε τα χείλη.

Όταν ξημέρωνε η Τετάρτη, στις 19 του Δεκέμβρη η καταιγίδα ήταν έτοιμη να ξεσπάσει. Χιλιάδες εξαθλιωμένοι εισβάλλουν σε καταστήματα, κυρίως στα περίχωρα του Μπουένος Άιρες, διεκδικώντας τα μέσα επιβίωσης τους. Ταυτόχρονα στην κεντρική πλατεία της πόλης, την ιστορική Πλατεία του Μάη από την εξέγερση του 1810 ενάντια στους Ισπανούς κατακτητές, απέναντι από το προεδρικό μέγαρο έχουν αρχίσει να συγκεντρώνονται δεκάδες χιλιάδες. «Έρχονταν πληροφορίες από τις γειτονιές του Μπουένος Άιρες ότι έρχονταν σωρός κόσμος. Όπως την Κυριακή σε ένα χωριό όπου όλος ο κόσμος πάει στην εκκλησία, ή όπως μια συνηθισμένη Κυριακή όπου όλος ο κόσμος σπρώχνεται τραβώντας προς ένα γήπεδο ποδοσφαίρου, έτσι μοιάζαμε και εμείς».

Ο κόσμος αυξάνεται και γρήγορα η αστυνομία παίρνει εντολή να χτυπήσει. Όμως το ποτάμι δεν μπορεί να καμφθεί. Ο πρόεδρος Ντε λα Ρούα, δεν μπορεί να το καταλάβει. Στις 10 το βράδυ, με διάγγελμα του επιτίθεται στον αγώνα κατηγορώντας για υποκινούμενα πλιάτσικα και θέτοντας τη χώρα σε «κατάσταση πολιορκίας». Τα πράγματα δεν θα πάνε όπως ελπίζει. Σε όλη την πόλη ευρύτερα λαϊκά, μικρά και μεσαία στρώματα βγαίνουν στο δρόμο με τις γνωστές κατσαρόλες δηλώνοντας τη συμπαράσταση στη μάχη και κατευθύνονται προς το κέντρο των εξελίξεων. Μερικές ώρες μετά ο μισητός Καβάγιο, πρωτεργάτης του αντιλαϊκού νεοφιλελεύθερου πειράματος με θητείες διοικητή της Κεντρικής Τράπεζας επί χούντας, υπουργού Οικονομικών της κυβέρνησης του Μένεμ που διέλυσε στη δεκαετία του 90 τη χώρα και διορισμένου εκ νέου στην ίδια θέση, παραιτείται.

Τον ίδιο δρόμο θέλει ο λαός της Αργεντινής να πάρει και ο πρόεδρος Ντε λα Ρούα. Γι αυτό και γεμίζει ξανά τους δρόμους αψηφώντας το στρατιωτικό νόμο, πολιορκώντας το προεδρικό μέγαρο και την προεδρική κατοικία, σημαντικά δημόσια κτίρια και χρηματοπιστωτικά κέντρα. Η επίθεση του κρατικού και παρακρατικού μηχανισμού είναι τεράστια, αλλά δεν αρκεί απέναντι σε ένα αποφασισμένο πλήθος. Ώσπου, το βράδυ της ίδιας μέρας, όπως ίσως θα γνωρίζουμε όσοι αναφερόμαστε σε αυτή την κινηματογραφική σκηνή στις πλατείες του καλοκαιριού, φυγαδεύεται από τη χώρα με ελικόπτερο εγκαταλείποντας την εξουσία. Οι αγωνιζόμενοι, μετά από μια διήμερη μάχη, που έχει αφήσει 32 θύματα από κρατικές δολοφονίες, έχουν πετύχει την πρώτη και τεράστια νίκη, τη συντριβή της κυβέρνησης. Η 20η του Δεκέμβρη του 2001 θα μείνει σα σημείο σταθμός.

Δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία, αν και ποτέ οι αυθεντικές εξεγέρσεις δεν μπορούν με σαφήνεια να προαναγγελθούν. Η χώρα βρισκόταν σε ένα διαρκή κινηματικό αναβρασμό όλα τα προηγούμενα χρόνια. Οι λαϊκές συνελεύσεις και βεβαίως το πρωταγωνιστικό κίνημα των ανέργων, των γνωστών πικετέρος, καθώς και σημαντικοί εργατικοί και πολιτικοί αγώνες ήταν καθημερινά φαινόμενα αντίστασης στην κοινωνική εξαθλίωση που είχε φέρει το οικονομικό μοντέλο του ΔΝΤ. Ένα μοντέλο που, τη δεκαετία του 90 στους κυρίαρχους κύκλους θεωρούταν «το πλέον σύγχρονο παράδειγμα οικονομικής ανάπτυξης και αξιοποίησης των δυνατοτήτων που προσφέρει η νέα εποχή», όπως έγραφε μετά την επίσκεψή του στην Αργεντινή το 2002, ο Λεωνίδας Βατικιώτης στο Πριν.

Από τη νέα εκλογή του στην προεδρία του 1989, ο περονιστής Μένεμ εφάρμοσε ένα από τα πιο ακραία νεοφιλελεύθερα οικονομικά δόγματα του σοκ που έζησε ποτέ ο πλανήτης, αντίστοιχα με αυτά που υιοθετούν οι εξίσου σοσιαλιστές κυβερνώντες στην Ελλάδα. Οι βασικές πλουτοπαραγωγικές πηγές της χώρας ξεπουλήθηκαν, οι εργασιακές σχέσεις αποδιοργανώθηκαν, το κοινωνικό κράτος διαλύθηκε, με μια δημοσιονομική πολιτική που στόχο είχε τη μείωση ενός χρέους που παρόλα αυτά εκτινασσόταν. Βασικό εργαλείο του οικονομικού πολέμου δεν ήταν άλλο από την πρόσδεση του εθνικού νομίσματος με το ισχυρό δολάριο, μια νομισματική σύνδεση που υποτίθεται θα εγγυόταν τη σταθερότητα.

Έτσι, ο λαός της Αργεντινής βρέθηκε εγκλωβισμένος στα προγράμματα δομικής αναπροσαρμογής, στην τεράστια ανεργία και την εξάπλωση της φτώχειας και τη πείνας. Όχι σε μια καθυστερημένη χώρα του τρίτου κόσμου, αλλά στην πιο εξελιγμένη κοινωνία της Λατινικής Αμερικής, με τεράστιες οικονομικές, βιομηχανικές και γεωργικές δυνατότητες, με συγκροτημένο κρατικό μηχανισμό, πλασαρισμένη πια στις πρώτες γραμμές του παγκόσμιου συστήματος. Και όπως έγραψε ο Εντουάρδο Γκαλεάνο, που ξέρει όσο λίγοι τα τεκταινόμενα σε αυτόν τον «κόσμο ανάποδα»: Στη χώρα των παχιών αγελάδων τα παιδιά δεν έχουν γάλα να πιουν.

Τους τελευταίους μήνες του 2001 τα πράγματα είχαν οδηγηθεί σε μια αξεπέραστη κατάρρευση. Ο Καβάγιο θα επιστρέψει στο υπουργείο Οικονομικών για να βρει τη «λύση» στην χρεοκοπημένη χώρα ή καλύτερα για να ολοκληρώσει το έγκλημα που είχε ξεκινήσει. Και έρχεται το γνωστό Κοραλίτο, όπου για να σωθούν οι καταρρέουσες τράπεζες πάγωσαν σχεδόν ολοκληρωτικά οι καταθέσεις. Πλέον όχι μόνοι οι άνεργοι και οι φτωχοί, αλλά και μικρά και μεσαία στρώματα πέφτουν στην άβυσσο αδυνατώντας να καλύψουν ακόμα και τις πλέον βασικές ανάγκες τους. Ένα τεράστιο κύμα αγώνων θα έρθει ως απάντηση που θα κορυφωθεί το διήμερο 19-20 Δεκέμβρη.

Όμως δεν θα σταματήσει εκεί. Η πτώση του Ντε λα Ρούα έχει δώσει αυτοπεποίθηση, ενώ όργανα μιας εν σπέρματει εργατικής εξουσίας έχουν δημιουργηθεί διεκδικώντας περισσότερα. Στις λαϊκές συνελεύσεις ζητείται η αναδιανομή του πλούτου, η εθνικοποίηση των τραπεζών με εργατικό έλεγχο, η διαγραφή του χρέους, ενώ πιο προωθημένα αιτήματα για συντακτική λαϊκή συνέλευση και πέρασμα της εξουσίας στα όργανα του λαού αποκτούν ολοένα και μεγαλύτερη απήχηση. Οι αγώνες και οι αιματηρές συγκρούσεις με την αστυνομία συνεχίζονται, ενώ καταλήψεις εργοστασίων και λαϊκές επιτροπές λαμβάνουν χώρα σε όλη την έκταση της Αργεντινής. Πρόεδροι ανεβαίνουν και πέφτουν μέσα σε ώρες ή μέρες. Πρόκειται για μια συνεχή, με κορυφώσεις, εξεγερτική και δυνητικά επαναστατική, διαδικασία που μαίνεται μέχρι την εκλογή του Νέστορ Κίρχνερ στην προεδρία, το 2003, ενώ οι παρακαταθήκες της είναι ακόμα ζωντανές.

Ο Κίρχνερ, αναλαμβάνει την προεδρία με μετριοπαθές, αστικό πρόγραμμα, το οποίο όμως παίρνει υπόψη του τις συνθήκες κοινωνικής εξέγερσης, περιλαμβάνοντας μέτρα ανακούφισης των λαϊκών στρωμάτων, επιδιώκοντας να διασώσει το σύστημα. Επιτυγχάνει την αναδιαπραγμάτευση και την διαγραφή ενός μεγάλου μέρους του χρέους, αξιοποιώντας και τη βοήθεια της Βενεζουέλας. Τον ίδιο θα διαδεχθεί η γυναίκα του, που πρόσφατα ανανέωσε τη θητεία της. Το πρόγραμμα που ακολουθούν έχει επιτύχει περιορισμό της φτώχειας και της ανεργίας και ταυτόχρονα μεγάλους ρυθμούς ανάπτυξης. Βεβαίως, πρόκειται για πρόγραμμα σταθεροποίησης του αργεντίνικου καπιταλισμού και γι’ αυτό δεν μπορεί να ικανοποιήσει στόχους όπως η αναδιανομή του πλούτου και ακόμα περισσότερο τα αιτήματα για σταθερή δουλειά ή και για πέρασμα της εξουσίας στον εργαζόμενο λαό. Η μελέτη της εξέλιξης του Αργεντινάζο είναι κρίσιμη και θα παρουσιαστεί σε επόμενο φύλλο. Θα τολμήσουμε όμως να παραθέσουμε κάποιες αρχικές σκέψεις.

Η εξέγερση του 2001 έδειξε πρώτα και κύρια ότι η ιστορία δεν έχει τελειώσει. Οι κυρίαρχοι κύκλοι και στην Αργεντινή προσπάθησαν πάρα πολύ να ξορκίσουν αυτή την κληρονομιά. «Το τέλος της πολιτικής στους δρόμους» ήταν το κλείσιμο του βιβλίου του ιστορικού Ρομέρο στα τέλη του 20ουαιώνα. Και όμως, αν και ιστορικός, η ιστορία τον διέψευσε και ο αγωνιζόμενος λαός, και όχι στρατιωτικά πραξικοπήματα, ανέτρεψε την κυβέρνηση.

Η ιστορία της Αργεντινής έδειξε που μπορεί να οδηγήσει μια χώρα η πρόσδεση με το ΔΝΤ και τα διεθνή πολιτικά και οικονομικά κέντρα, μαζί με τις άρχουσες τάξεις κάθε χώρας. Αυτό το δρόμο ακολουθούν και σήμερα στην Ελλάδα, ξεχνώντας όμως ότι υπάρχουν και οι στιγμές που φεύγουν με ελικόπτερα, ότι μπορεί το ίδιο το κίνημα να επιβάλλει εργατικές κατακτήσεις ακόμα και παύση πληρωμών του χρέους.

Έδειξε όμως επίσης, και τα όρια και τις δυσκολίες που θα εμφανίζονται πάντοτε. Ότι ακόμα και η επαναστατική δράση του λαού μπορεί να μείνει ανολοκλήρωτη, ότι χρειάζονται τεράστια βήματα προς την αντικαπιταλιστική επανάσταση και την εργατική εξουσία ειδάλλως κάθε φορά θα μπορεί τα σύστημα να επανεμφανίζεται με άλλη μορφή και ο περονισμός, ή μια νέα σοσιαλδημοκρατία να αναγεννιούνται. Δεν μπορούν να υποτιμόνται οι κατακτήσεις του λαού σε μια ανέξοδη επαναστατικολογία, όσο όμως οι επαναστάτες δεν κλείνουν τα μάτια μπροστά στα συνολικότερα καθήκοντα και κυρίως στο ζήτημα της εξουσίας, αναζητώντας την μόνη πραγματική διέξοδο ενάντια στη βαρβαρότητα του συστήματος και τα πιθανά πισωγυρίσματα των αγώνων. Σε κάθε περίπτωση τα διδάγματα της λαϊκής εξέγερσης, των κατειλημμένων εργοστασίων, των πικετέρος κ.α. είναι ζωντανά όχι μόνο για τη Λατινική Αμερική, αλλά και για την Ελλάδα, τώρα.

Αργεντινάζο: Εικόνες από ταινία προσεχώς

«Η πείνα είναι ο δυναμίτης του ανθρωπίνου σώματος» έγραφε στα ημερολόγια από τις φαβέλες η Καρολίνα Μαρία πριν πολλές δεκαετίες. Αυτή η πείνα που έσπειρε το ΔΝΤ και η θηλιά της αποπληρωμής του χρέους έσπειρε το δυναμίτη του Αργεντινάζο. Ξέσπασε στην αυγή του 21ουαιώνα φανερώνοντας σε πόσο σαθρά θεμέλια εδράζονταν τα φληναφήματα περί «τέλους της ιστορίας». Δέκα χρόνια μετά το συμβολικό τέλος της κατά Χομπσμπάουμ εποχής των άκρων το στοίχημα των μεγάλων αφηγήσεων της χειραφέτησης ήταν ακόμη ανοικτό. Και για άλλη μια φορά στην ιστορία οι ταπεινοί και καταφρονημένοι έκαναν την έκπληξη. Ποια διδάγματα να αντλήσουμε και ποιους κινδύνους να αποφύγουμε;

Το Αργεντινάζο δε γεννήθηκε εκ του μηδενός κι όσο εκπληκτική κι αν είναι η μπενγιαμενικού τύπου «θεϊκή βία των εξεγερμένων», τόσο λίγα έχει να μας προσφέρει η αναγωγή της εξέγερσης σε κάποια θεωρία του ex nihilo (από το τίποτα) Συμβάντος. Αντίθετα, υπάρχει μια κοινωνική και πολιτική διεργασία που λαμβάνει χώρα τουλάχιστον μια πενταετία πριν την εξέγερση στους κόλπους του αργεντίνικου λαού. Οι ιδιωτικοποιήσεις της δεκαετίας του ’90 οδηγούν στο τεράστιο κύμα απολύσεων και την κατακόρυφη αύξηση της ανεργίας. Το 1996 – 7 ξεσπά το κίνημα των πικετέρος, το οποίο εξαπλώνεται ταχύτατα φτάνοντας τον Αύγουστο του 2001 να μετρά ήδη δύο πανεθνικές συνδιασκέψεις ανέργων και περήφανα μπλόκα αυτοκινητόδρομων. Ταυτόχρονα, οι λαϊκές συνελεύσεις σε γειτονιές αποτελούν νέες μορφές οργάνωσης της συνολικής πάλης, αλλά και μάχης για την επιβίωση διεκδικώντας από το κράτος να οργανώνουν τα λαϊκά συσσίτια με σκληρή σύγκρουση τόσο με την κρατική γραφειοκρατία όσο και με τις τοπικές μαφίες.

Την περίοδο αυτή (1997 – 2001) δημιουργούνται συνολικές παραστάσεις αγώνα που έχουν αντίκτυπο σε όλη την κοινωνία. Όταν λοιπόν το Δεκέμβρη του 2001 ο Πρόεδρος Ντε λα Ρούα κηρύσσει κατάσταση πολιορκίας, τα μεσαία στρώματα, οι μικροαστοί των πόλεων έχοντας υποστεί κι αυτοί τις συνέπειες της καταστροφικής πολιτικής, γέρνουν καθοριστικά την πλάστιγγα και ξεχύνονται στους δρόμους μαζί με εργαζόμενους, ανέργους, αγρότες και φοιτητές οδηγώντας σε πολιτική αποσταθεροποίηση και κρίση πολιτικής εκπροσώπησης.

Και τι γίνεται με την Αριστερά και τα συνδικάτα την περίοδο της εξέγερσης; Ο Τζέιμς Πέτρας παρουσίαζε στις 9 Δεκέμβρη του 2001 μια εικόνα που θύμιζε Μόντι Πάιθονς, όπου όλες οι εκδοχές της Αριστεράς και των τριών ομοσπονδιών κρύφτηκαν κάτω από ένα μεγάλο κρεβάτι, έκαναν υψηλές θεωρητικές αναλύσεις και δήλωναν έτοιμες για μάχη, όταν οι συνθήκες ωριμάσουν, τη στιγμή που οι μάζες δέχονταν πραγματικά πυρά και μάχονταν ηρωικά στους δρόμους. Η εικόνα αυτή φαίνεται να ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα του εκφυλισμένου γραφειοκρατικού συνδικαλισμού, όπου οι δύο κύριες ομοσπονδίες αποστασιοποιήθηκαν από τις διαδηλώσεις, ενώ η CTA, όπου δρούσαν και αριστερές δυνάμεις δεν πήρε τις πρωτοβουλίες που έπρεπε. Ωστόσο, η Αριστερά και ιδιαίτερα η επαναστατική της εκδοχή, από το Παρτίδο Ομπρέρο (PO) και το εργατικό του μέτωπο Πόλο Ομπρέρο, μέχρι το Επαναστατικό Κομμουνιστικό Κόμμα (PCR) και το ρόλο του στο Μαχητικό Ταξικό Ρεύμα (CCC), πρωταγωνίστησε στον πολιτικό και κοινωνικό αγώνα πριν, κατά τη διάρκεια και μετά την εξέγερση.

Πώς όμως από την απονομιμοποίηση του πολιτικού καθεστώτος και της αστικής πολιτικής, από το «Να φύγουν όλοι» οδηγηθήκαμε στην εκλογή Κίρχνερ και την εκ νέου σταθεροποίηση μέσα από το πρόταγμα ενός «νορμάλ καπιταλισμού!»; Εδώ οφείλουμε να λάβουμε σοβαρά υπ’ όψη τις επισημάνσεις του Πέτρας γύρω από τις αδυναμίες κι ευθύνες της Αριστεράς, την πολυδιάσπαση, τον κατακερματισμένο μερικό αγώνα, τον περιορισμό σε αναγκαίες μεν δομές αλληλεγγύης και αυτοοργάνωσης, που μετατρέπονταν όμως σε αυτοσκοπό, τα αποκομμένα από το συνολικό πρόγραμμα αιτήματα, όπως τα «σχέδια απασχόλησης» που ενσωματώθηκαν τελικά από την κυβέρνηση προσφέροντας μερική εργασία με εξευτελιστικούς μισθούς κ.ο.κ.

Αυτό που μένει όμως είναι ότι το Αργεντινάζο τελικά δεν πέτυχε τίποτε; Αυτή θα ήταν μια προσέγγιση όσων θέλουν να ξεμπερδεύουν με τις εξεγέρσεις ή προσβλέπουν σε «κατά παραγγελία» επαναστάσεις στα μέτρα της ευκολίας που φαντασιώνονται। Στη δική μας ανάγνωση, χωρίς να υποτιμούμε την κιρχνερική σταθεροποίηση και τη διαιώνιση των κοινωνικών προβλημάτων, το βάρος πέφτει στις λαϊκές – εργατικές συγκροτήσεις πριν το 2001 που γιγαντώθηκαν στην εξέγερση και με παρατεταμένο μαζικό εκβιασμό και πλατιά λαϊκή νομιμοποίηση επέβαλαν πλευρές των διεκδικήσεων τους στην περίοδο μετά το Αργεντινάζο. Η παύση πληρωμών προς τους δανειστές, οι καταλήψεις εργοστασίων, η αύξηση των κοινωνικών δαπανών έχουν τη λαϊκή σφραγίδα της επιβολής κατακτήσεων. Σήμερα λοιπόν στην περίοδο της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης, τα νέα «νικηφόρα Αργεντινάζο» αποτελούν πηγή έμπνευσης και διδάγματα ανατροπής. Κι αν έμειναν στα μισά του δρόμου, ιδού η πρόκληση του παρόντος και του μέλλοντος μας∙ τα δύσκολα ξημερώματα μετά τις μαγικές νύχτες της όπου γης Αργεντινής.

των Θάνου Ανδρίτσου, Κώστα Γούση.

Συνάντηση των Χαλυβουργών με τον υπουργό Εργασίας και συγκέντρωση έξω από το υπουργείο

Σήμερα θα γίνει τριμερής συνάντηση μεταξύ των εργαζομένων, του ιδιοκτήτη κ.Μάνεση και τον υφυπουργό Εργασίας κ.Κουτσούκο.

Οι εργαζόμενοι απεργούν εδώ και 52 ημέρες και διαμαρτύρονται για τις απολύσεις 50 συναδέλφων τους επειδή δεν δεχθηκαν την μείωση των ωρών εργασίας.

Κλειστή η οδός Πειραιώς από την οδό Μενάνδρου έως την Κολωνού.

http://www.newsit.gr

Με δεκάδες νεκρούς συνεχίζονται οι μάχες στην Σύρια

Συγκρούσεις μεταξύ αποσταστών του στρατού και μέλη των δυνάμεων ασφαλείας συγκρούστηκαν στο βορειοανατολικό τμήμα της χώρας. Πληροφορίες αναφέρουν ότι δεκάδες άτομα έχασαν τη ζωή τους σε αυτές τις συγκρούσεις. Σοκ έχει προκαλέσει ένα ιδιαίτερα σκληρό βίντεο που δείχνει ένα νεκρό αγοράκι στην πόλη Χομς. Το σώμα του αγοριού φαίνεται πως έχει κοπεί στη μέση από ισχυρά πυρά.

Το Συριακό Παρατηρητήριο για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα αναφέρει ότι περίπου 100 αποστάτες του στρατού σκοτώθηκαν ή τραυματίστηκαν σε μάχες κατά την πολιορκία δύο χωριών στην περιοχή του Ιντλίμπ.

Η βία συνεχίζεται την ώρα που η Δαμασκός ετοιμάζεται να υποδεχθεί τους πρώτους Άραβες παρατηρητές στη χώρα. Οι παρατηρητές ενδέχεται να φτάσουν στη Συρία ακόμα και την Πέμπτη.

Η συριακή κυβέρνηση υποσχέθηκε ότι οι παρατηρητές θα είναι «ελεύθεροι» να κινηθούν και θα βρίσκονται υπό την προστασία της κυβέρνησης, αλλά τόνισε ότι δεν θα τους επιτραπεί να επισκεφθούν ευαίσθητες στρατιωτικές εγκαταστάσεις। Οι παρατηρητές θα μείνουν έναν μήνα στη Συρία και το διάστημα αυτό μπορεί να επεκταθεί ένα μήνα ακόμα, εάν και οι δύο πλευρές συμφωνήσουν.
http://tvxs.gr/

Παρακρατικοί φασίστες ξαναχτυπούν στην Καβάλα

Το Σάββατο το βράδυ σε κεντρικό σημείο της Καβάλας (Δημοτικός Κήπος) 2 πάνκηδες δέχτηκαν την επίθεση φασιστών-παρακρατικών που ανήκουν στις τάξεις της νεο-φασιστικής οργάνωσης Πατριωτική Κίνηση Καβάλας. Αρχικά, σύμφωνα με μαρτυρίες αυτοπτών μαρτύρων, ζητήθηκε ο λόγος από τον ανήλικο που έκανε τράκα σε περαστικούς και σε λίγα δευτερόλεπτα ξεκίνησε επίθεση 10-12 ατόμων με τη δικαιολογία ότι ο ανήλικος πάνκης ενοχλούσε τους περαστικούς. Ένας εκ των επιτιθεμένων έβγαλε αλυσίδα ενώ άλλος μαχαίρι. Όταν ακινητοποίησαν τον ανήλικο τον έριξαν κάτω και άρχισαν να τον χτυπούν στο κεφάλι με αποτέλεσμα να καταλήξει στο νοσοκομείο για ράμματα.

Εν τω μεταξύ μηχανές ΔΙΑΣ εμφανίστηκαν απέναντι από το Δημοτικό Κήπο, χωρίς να επέμβουν στο περιστατικό, πίσω από τις οποίες, σύμφωνα με τις μαρτυρίες παρευρισκομένων, πήγαν οι 10-12 φασίστες, οι οποίοι άρχιζαν να φωνάζουν στον πιτσιρικά που χτύπησαν να επιστρέψει τα χρήματα που έκλεψε, προφανώς για να δώσουν την εντύπωση ότι του επιτέθηκαν για αυτό το λόγο. Μάλιστα ακούστηκε να φωνάζουν οι παρακρατικοί στους ΔΙΑΣ να μαζέψουν τους πάνκηδες γιατί αλλιώς θα το κάνουν αυτοί . Κατέφθασε αυτοκίνητο της αστυνομίας στο οποίο μπήκε μόνος του ένας από τους φασίστες. Αργότερα προσήχθησαν 3 πιτσιρικάδες ένας εκ των οποίων είχε δεχτεί την επίθεση των φασιστών.

Αρχίζουν να πληθαίνουν οι ενδείξεις ότι στις τάξεις της παρακρατικής οργάνωσης συμμετέχουν ή έχουν σχέσεις και ένστολοι του Α।Τ. Καβάλας.

http://athens.indymedia.org

Η πολιτική δήλωση της ΣΠΦ

«ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΗΛΩΣΗ της ε.ο. Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς

Αυτή η δήλωση γίνεται για να ξεκαθαρίσουμε τη θέση μας και να τοποθετηθούμε δημόσια σε σχέση με την πρόσφατη απόπειρα απόδρασής μας από τις φυλακές.

Το γεγονός ότι βρισκόμαστε αιχμάλωτοι στα κελιά της δημοκρατίας δεν σημαίνει ότι αποδεχόμαστε ούτε για μια στιγμή τη θέση μας είτε ως κρατούμενοι, είτε ως κατηγορούμενοι ενώπιον του πολιτικού στρατοδικείου που έχετε στήσει εναντίον μας. Δεν θα βρεθεί ποτέ ούτε δεσμοφύλακας που θα κλειδώσει την ψυχή μας, ούτε δικαστής που θα κρίνει τις αξίες μας. Είμαστε παντοτινοί εχθροί της έννομης τάξης και αιώνιοι δραπέτες των φυλακών.

Προφανώς αυτές οι λίγες λέξεις που ακολουθούν δεν μπορούν να περιγράψουν την αθλιότητα των σωφρονιστικών ιδρυμάτων που βιώνουν όσοι κρατούμενοι δεν παρέδωσαν την αξιοπρέπειά τους, αλλά την κουβαλούν μαζί τους σε κάθε απομόνωση, σε κάθε πειθαρχείο, σε κάθε μεταγωγή, σε κάθε βασανιστήριο, σε κάθε ξυλοδαρμό…

Εσείς οι διορισμένοι στρατοδίκες της δικαστικής μαφίας μπορεί πάνω από τα έδρανά σας να μοιράζετε εκατοντάδες χρόνια φυλακή, υπακούοντας στα χέρια που σας κινούν ως μαριονέτες, αλλά να γνωρίζετε πως η θέλησή μας για ελευθερία πιάνει φωτιά μέρα με τη μέρα.

Με τις αποφάσεις σας ως σύγχρονοι δήμιοι, θάβετε ανθρώπους μέσα σε τόνους από τσιμέντο και κάγκελα κρύβοντας έτσι τις συνέπειες του σάπιου συστήματος που υπηρετείτε. Οσο για εμάς που είμαστε αναρχικοί αντάρτες πόλης, θέλετε να μας εκδικηθείτε και να μας τιμωρήσετε, γιατί γνωρίζετε πως τα ονόματα εσάς και των ομοίων σας είναι ήδη γραμμένα στη λίστα των μελλοντικών μας στόχων. Η φυλακή που στέλνετε ανθρώπους με την ίδια ευκολία που ξεφυλλίζετε τις δικογραφίες είναι μία τεράστια κρεατομηχανή που αλέθει σώματα, συναισθήματα, σκέψεις, φαντασία…

Είναι ένας αποστειρωμένος μηχανικός κόσμος που αντηχούν εντολές από μεγάφωνα, κλειδώματα κελιών και ο θόρυβος της ανθρώπινης παραίτησης.

Η μεγάλη πλειοψηφία των κρατούμενων έκαναν μια συμφωνία ηλιθίων και παρέδωσαν την ελευθερία και την αξιοπρέπειά τους με αντάλλαγμα ένα μεροκάματο, μία άδεια, μία υπόσχεση αναστολής ή ακόμη και τίποτα.

Ολες οι συζητήσεις για τον εξανθρωπισμό του σωφρονιστικού συστήματος δεν είναι παρά ανόητες και υποκριτικές κουβέντες. Η λύση είναι μία, ή αποδράς ή καταστρέφεις τη φυλακή.

Σε αυτή μας την επιλογή, ακούσαμε χτυπήματα στον τοίχο κι από διαφορετικούς κύκλους συναναστροφών και γνωρίσαμε ανθρώπους που μοιράζονταν μαζί μας τον κοινό πόθο για ελευθερία. Μπορούμε να πούμε ξεκάθαρα πως είμαστε περήφανοι για τις επιλογές μας και τις σχέσεις που έχουμε κτίσει μαζί τους μέσα απ’την κοινή απόπειρα για απόδραση, ακόμα κι αν αυτή δεν ανταποκρίθηκε στις προσδοκίες μας. Δυστυχώς σταθήκαμε λιγότερο τυχεροί από όσο επιθυμούσαμε, ενώ η βλακεία βρήκε την έκφρασή της σε ένα ανθρωπάκι-δεσμοφύλακα αποδεικνύοντας ότι είναι πανίσχυρη.

Κάποιοι θα βιαστούν να μιλήσουν για αποτυχία.

Κι όμως, η απόδρασή μας πέτυχε. Αποδράσαμε απ’ την ηττοπάθεια της αποδοχής του ρόλου μας ως κρατούμενοι. Αποδράσαμε απ’ το κοίμισμα των ψυχοφαρμάκων που μοιράζονται απλόχερα στις φυλακές, απ’ τα ευεργετήματα των μεροκαμάτων, απ’ τις ψευδαισθήσεις για μελλοντικές άδειες και αναστολές και πράξαμε ως αναρχικοί επαναστάτες.

Αν η δουλειά των δεσμοφυλάκων και των δικαστών είναι να κλειδώνουν τις πόρτες των φυλακών, η δικιά μας είναι να τις ξεκλειδώνουμε παραβιάζοντάς τες. Ακόμη κι αν δεν καταφέραμε να απελευθερώσουμε τα σώματά μας, απελευθερώσαμε έστω και για λίγες στιγμές την ύπαρξή μας καταλαμβάνοντας ένα χώρο στη φυλακή.

Η αίσθηση αυτή είναι μοναδική και δεν μετανιώνουμε για τίποτα.

Αλλωστε εμείς μαχόμαστε για μια ελευθερία πέρα από την επίσημη εκδοχή των νόμων και των αξιών αυτής της κοινωνίας. Αυτός ο αγώνας ούτε δικάζεται, ούτε φυλακίζεται.

Σήμερα πολλοί άνθρωποι πεθαίνουν από τροχαία ατυχήματα, απ’ την εξάρτηση ουσιών, από βιομηχανικές ασθένειες. Αλλοι δέχονται το θάνατο της πλήξης και της μοναξιάς βυθισμένοι μέσα στις συμβάσεις μιας νομολατρικής ζωής. Εμείς διαλέγουμε να ρισκάρουμε τη ζωή μας για το άλμα προς την ελευθερία κι ας μην υπάρχει από κάτω δίχτυ προστασίας. Δεν υπάρχει τίποτα πιο σπουδαίο από αυτό.

Τώρα χάσαμε μια μάχη, αλλά όχι τον πόλεμο. Κοιτάμε μπροστά.

Κάθε στιγμή υπόσχεται ένα καινούργιο σχέδιο, μια νέα συνεργασία-φιλία, μια απρόοπτη πιθανότητα που ανοίγεται μπροστά μας επικίνδυνη και ανατρεπτική.

Αλλωστε σημασία δεν έχει αν πιαστείς αιχμάλωτος, αλλά αν παραδοθείς μέσα σου…

ΖΗΤΩ Η ΣΥΝΩΜΟΣΙΑ ΤΩΝ ΠΥΡΗΝΩΝ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ-ΑΤΥΠΗ ΑΝΑΡΧΙΚΗ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ (F.A.I)

ΖΗΤΩ ΤΟ ΔΙΕΘΝΕΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ

ΖΗΤΩ Η ΜΑΥΡΗ ΑΝΑΡΧΙΚΗ ΔΙΕΘΝΗΣ

Τα φυλακισμένα μέλη της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς».

ΥΓ: Προσπάθεια παρεμπόδισης της επικοινωνίας των κατηγορούμενων με δημοσιογράφους επεχείρησε ο επικεφαλής της φρουράς αστυνομικός διευθυντής. Συγκεκριμένα, στο διάλειμμα της δίκης, όταν αντιλήφθηκε τον συντάκτη της Κόντρας να μιλάει με τον Δαμιανό Μπολάνο, προσπάθησε να εμποδίσει τη συνομιλία, ζητώντας από το συντάκτη να φύγει από τις θέσεις όπου κάθονται οι δημοσιογράφοι. Φυσικά, ο συντάκτης της «Κ» δεν μάσησε, έμπηξε τις φωνές στομ θρασύ χωροφύλακα και ολοκλήρωσε τη συνομιλία του με τον πολιτικό κρατούμενο. Οταν το δικαστήριο επανήλθε στην έδρα μετά το διάλειμμα, ο πρόεδρος ρώτησε αν αυτές είναι οι θέσεις των δημοσιογράφων (προφανώς είχε γίνει παρέμβαση από τον αστυνομικό διευθυντή). Ο συντάκτης της «Κ» και άλλοι δημοσιογράφοι εξήγησαν ότι σε όλες τις δίκες οι δημοσιογράφοι κάθονται στις θέσεις που προορίζονται για την πολιτική αγωγή, όταν δεν υπάρχουν δικηγόροι πολιτικής αγωγής. Ο πρόεδρος δεν έδωσε καμιά συνέχεια.

Ας μαζευτούν οι χωροφύλακες, γιατί δεν έχουν κανένα δικαίωμα να εμποδίσουν τους πολιτικούς κρατούμενους να ασκούν τα δικαιώματά τους ούτε τους δημοσιογράφους να κάνουν τη δουλειά τους (για να μη μιλάμε για όλους τους δημοσιογράφους, περιοριζόμαστε στους δικούς μας συντάκτες). Με τέτοιες παρεμβάσεις αυτοί εκτίθενται.

Ένοχοι αλλά ελεύθεροι δύο μπάτσοι που βασάνισαν μετανάστες στο ΑΤ Αγ. Παντελεήμονα

Οι δύο κατηγορούμενοι (ο ένας εν ενεργεία αστυνομικός και ο άλλος ειδικός φρουρός που έχει αποχωρήσει μετά την ολοκλήρωση της 5ετους θητείας) ήταν οι μόνοι που παραπέμφθηκαν από μια ομάδα αστυνομικών, που (όπως αποδείχθηκε κατά τη διάρκεια της ακροαματικής διαδικασίας) εισέβαλαν σε σπίτια, που έμεναν Αφγανοί πρόσφυγες και κακοποιούσαν τους ενοίκους για να τους αποσπάσουν πληροφορίες για κάποιο συμπατριώτη τους. Σε δύο περιπτώσεις, σύμφωνα με το κατηγορητήριο, οι δράστες οδήγησαν τα θύματά τους στο υπόγειο γκαράζ του ΑΤ Αγ. Παντελεήμονα και τους υπέβαλαν σε βασανιστήρια, μεταξύ των οποίων στον γνωστό φάλαγγα, όπως πρόκυπτε από τις καταθέσεις των θυμάτων και όπως δέχθηκε και το παραπεμπτικό βούλευμα. Κατά το βούλευμα, οι δύο αστυνομικοί παραπέμφθηκαν ως προς τα δυο αυτά άτομα για κακουργηματική και διακεκριμένη μορφή βασανιστηρίων αντίστοιχα και επιπλέον για απρόκλητες σωματικές βλάβες σε βάρος άλλων 11 προσφύγων, ανηλίκων στην πλειοψηφία τους.

Όπως υπενθυμίζει σε ανακοίνωσή του το Ελληνικό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες, τα γεγονότα αυτά έλαβαν χώρα το Δεκέμβριο 2004. Τα θύματα, μεταξύ των οποίων και πολλοί ανήλικοι, απευθύνθηκαν σε μη Κυβερνητικές Οργανώσεις και συλλογικότητες που δραστηριοποιούνται στον τομέα της προστασίας προσφύγων και μεταναστών, για να καταγγείλουν τις επιδρομές και την κακοποίηση τους και να ζητήσουν προστασία από την ακραία αστυνομική βία. Ακολούθησε άμεση κινητοποίηση των εν λόγω οργανώσεων και συλλογικοτήτων, στο πλαίσιο της οποίας καταγράφηκαν οι παραβιάσεις και διαπιστώθηκαν, από εξειδικευμένο προσωπικό του Ιατρικού Κέντρου Αποκατάστασης Βασανιστηρίων, τα καταγγελλόμενα βασανιστήρια και η απάνθρωπη και εξευτελιστική μεταχείριση που υπέστησαν τα θύματα.

Η σημασία της υπόθεσης ήταν ιδιαίτερη, τονίζει το Ελληνικό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες, καθώς είναι εντελώς σπάνιες οι περιπτώσεις παραπομπής αστυνομικών οργάνων με τη διάταξη του Ποινικού Κώδικα που τιμωρεί ως κακούργημα τα βασανιστήρια.

Κατά τη διάρκεια των 7 συνεδριάσεων που διήρκεσε η δίκη κατέθεσαν 5 από τους 13 Αφγανούς θύματα κακοποιήσεων, ενώ οι υπόλοιποι έχουν ήδη καταφύγει σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες αναζητώντας εκεί προστασία. Η Εισαγγελέας πρότεινε τη μετατροπή της κατηγορίας από την κακουργηματική διάταξη του 137Α 1 και 2 (Βασανιστήρια και διακεκριμένη περίπτωση) στην πλημμεληματική του ίδιου άρθρου (137 Α παρ. 3).

Το Δικαστήριο ακολουθώντας την πρόταση της Εισαγγελέως καταδίκασε τους δύο κατηγορούμενους με την πλημεληματική διάταξη του άρθρου 137Α παρ.3 για αδικήματα σωματικών κακώσεων και βλαβών, που συνιστούν προσβολή ανθρώπινης αξιοπρέπειας, σε βάρος των 2 ως άνω προσφύγων και για απρόκλητες σωματικές βλάβες σε βάρος άλλων 5 από τους 11 (τις πέντε περιπτώσεις που τα θύματα αναγνώρισαν τον δράστη) και επέβαλε στη μεν πρώτη περίπτωση την ποινή των 30 μηνών για καθένα από τους 2 παθόντες σε καθέναν από τους κατηγορουμένους και την ποινή των 10 μηνών για κάθε μία απρόκλητη σωματική βλάβη και συνολικά κατά συγχώνευση στον πρώτο των κατηγορουμένων την ποινή των 5 ετών και στον δεύτερο την ποινή των 5 ετών και 5 μηνών. Το Δικαστήριο επίσης επέβαλε στους κατηγορουμένους την παρεπόμενη ποινή της στέρησης των πολιτικών δικαιωμάτων τους για μία 5ετία και την ανικανότητα απόκτησης δημόσιων και δημοτικών αξιωμάτων και θέσεων για μία 10ετία (άρθρο 137Γ ΠΚ).

Οι δυο κατηγορούμενοι αφέθηκαν ελεύθεροι αφού τους χορηγήθηκε ανασταλτικό αποτέλεσμα λόγω της έφεσης, ενώ το Δικαστήριο είχε ήδη μετατρέψει την ποινή (σε χρηματική).

Το Δικαστήριο με την απόφαση αυτή για μια ακόμη φορά δεν τόλμησε να προχωρήσει στην τιμωρία των ενόχων με την κακουργηματική διάταξη του άρθρου 137Α παρ. 1 και 2 για βασανιστήρια, όπως κατηγορούνταν. «Τα περιστατικά αστυνομικής βίας ιδιαιτέρως εις βάρος προσφύγων και μεταναστών, συνεχίζουν αμείωτα και μετά το 2004. Μόνο ένας μικρός αριθμός από αυτά φθάνει στα γραφεία των υποστηρικτικών οργανώσεων και ένας ακόμη μικρότερος αριθμός καταλήγει στις αίθουσες των Δικαστηρίων. Τούτο δε με μηδενική προστασία των θυμάτων, με τεράστιες καθυστερήσεις, με απώλεια βασικών αποδεικτικών στοιχείων και με τα θύματα απόντα, αφού στις περισσότερες περιπτώσεις εγκαταλείπουν την Ελλάδα πριν την εκδίκαση της υπόθεσης. Και η υπόθεση αυτή έφθασε τελικά για πρώτη φορά στο ακροατήριο επτά χρόνια μετά τα γεγονότα. Στις 14.12.2012 η πολύκροτη αυτή υπόθεση θα υποκύψει και αυτή σε παραγραφή, επιβεβαιώνοντας για ακόμη μια φορά το καθεστώς ατιμωρησίας των ενόχων, όταν αυτοί έχουν το προνόμιο να ανήκουν στις τάξεις της αστυνομίας», σχολιάζει το Ελληνικό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες।

http://tvxs।gr/