Η επιστροφή των Ανθρωποφυλάκων

Τις τελευταίες μέρες γίνεται μεγάλη κουβέντα στα ΜΜΕ για τους “χώρους φιλοξενίας λαθρομεταναστών”. Πρώτα απ’ όλα η φρασεολογία είναι ένα εξαιρετικό παράδειγμα του newspeak. Οι χώροι αυτοί δεν είναι τίποτα άλλο από στρατόπεδα συγκέντρωσης.

Η είσοδος του Αουσβιτς με την επιγραφή: “Η εργασία απελευθερώνει”

Η wikipedia δίνει τον εξής ορισμό για το στρατόπεδο συγκέντρωσης:

Το στρατόπεδο συγκέντρωσης ή στρατόπεδο κράτησης είναι τόπος όπου κρατείται μεγάλος αριθμός ανθρώπων, που εγκλείεται συχνά χωρίς δίκη και με συνοπτικές διαδικασίες. Οι κρατούμενοι συνήθως έχουν κοινή εθνική ή θρησκευτική ταυτότητα ή πολιτικά πιστεύω.

Νομίζω είναι σαφές ότι οι “χώροι φιλοξενίας” εμπίπτουν στον ορισμό αυτό. Το στρατόπεδο συγκέντρωσης δεν ήταν εφεύρεση των Ναζί, αν και αυτά είναι τα πιο γνωστά ιστορικά παραδείγματα. Άλλα παραδείγματα περιλαμβάνουν στρατόπεδα τα οποία λειτουργούσαν υπό Βρετανική διοίκηση κατά τη διάρκεια του δευτέρου πολέμου των Μπόερ, στρατόπεδα συγκέντρωσης πολιτών με Ιαπωνική καταγωγή στις ΗΠΑ μετά την επίθεση στο Pearl Harbor, καθώς και τα Σοβιετικά Γκουλάγκ.

Εφημερίδα του Σαν Φρανσίσκο του Φεβρουαρίου του 1942 με τίτλο “Διώξτε όλους τους Γιαπωνέζους από την Καλιφόρνια”

Οι αντιδράσεις των τοπικών κοινωνιών, αν και υπάρχουν, δεν μπαίνουν στην ουσία του θέματος. Για παράδειγμα το δημοτικό συμβούλιο Βοΐου

[...] τάχθηκε κατά της δημιουργίας του κέντρου φιλοξενίας μεταναστών με το αιτιολογικό ότι η απόφαση ελήφθη χωρίς να προηγηθεί διάλογος με τις τοπικές κοινωνίες. Παράλληλα επισήμανε ότι οι εγκαταστάσεις του στρατοπέδου δεν παρέχουν τις απαραίτητες προϋποθέσεις για την ασφαλή και αξιοπρεπή διαβίωση των μεταναστών και ζήτησε από τον αρμόδιο υπουργό να επισκεφθεί την περιοχή για να διαπιστώσει την κατάσταση από κοντά.

Δηλαδή το δημοτικό συμβούλιο Βοΐου δεν το ενοχλεί η ιδέα του στρατοπέδου συγκέντρωσης, απλά η συγκεκριμένη χωροθέτηση.
Απαντώντας στις αντιδράσεις ο Υπουργός Προστασίας του Πολίτη Μ. Χρυσοχοΐδης δήλωσε

[...] τα αντισταθμιστικά οφέλη θα είναι πάρα πολλά. Θα τονωθούν οι τοπικές οικονομίες, θα δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας, θα προσληφθούν υπάλληλοι για την καθαριότητα, για τη φύλαξη, για τη διοικητική μέριμνα και υποστήριξη, θα ενισχυθεί το τοπικό εμπόριο και βεβαίως αυτό θα δημιουργήσει στη συνέχεια άλλες παράπλευρες δραστηριότητες στην οικονομία μας.

Κλείνει λοιπόν το μάτι ο Υ.ΠΡΟ.ΠΟ. στην εκλογική πελατεία του κόμματός του λέγοντας ότι θα δημιουργήσουμε θέσεις εργασίας ανθρωποφυλάκων. Βέβαια σύμφωνα με άλλα δημοσιεύματα την εσωτερική φύλαξη των στρατοπέδων αυτών θα την αναλάβουν ιδιωτικές εταιρίες φύλλαξης.
Αυτό είναι μία άλλη πτυχή του τεράστιου αυτού δημοσίου έργου. Η χρηματοδότηση προέρχεται από την ΕΕ, (και μάλιστα η κ. Πιπιλή πανιγύριζε σήμερα 27/3 στην πρωινή εκπομπή του ΣΚΑΪ, ότι ο Έλληνας φορολογούμενος δε θα πληρώσει ούτε δεκάρα), τα οποία θα πάνε σε κατασκευαστικές, εταιρίες φύλλαξης και εταιρίες catering. Παιχνίδια με πολλά λεφτά στην πλάτη εξαθλιωμένων…
Δεν θέλω να μπω στη διαδικασία να σκεφτώ πως θα συμπεριφέρονται στους κρατούμενους σε αυτά τα στρατόπεδα. Θα μου πείτε ότι έχω το σύνδρομο της Κασσάνδρας, αλλά φοβάμαι ότι αν γίνουν αυτά τα στρατόπεδα σε λίγο καιρό θα μιλάμε για νεκρούς μετανάστες, κακοποιήσεις και βιασμούς.

Αιχμάλωτοι στο Μπούχενβαλ

Αναγνωρίζω πως υπάρχει σοβαρό μεταναστευτικό πρόβλημα. Αλλά περισσότερο με φοβίζει ο εκφασισμός της κοινωνίας, γιατί οδηγεί σε άσχημα μονοπάτια. Και αν τίποτα άλλο δε σε συγκίνησε από αυτό το κείμενο αγαπητέ αναγνώστη, διάβασε σε παρακαλώ το γνωστό ποίημα του Martin Niemoller:

Πρώτα ήρθαν για τους κομμουνιστές
κι εγώ δεν μίλησα γιατί δεν ήμουν κομμουνιστής.
Μετά ήρθαν για τους συνδικαλιστές
κι εγώ δεν μίλησα γιατί δεν ήμουν συνδικαλιστής.
Μετά ήρθαν για τους Εβραίους
κι εγώ δεν μίλησα γιατί δεν ήμουν Εβραίος.
Μετά ήρθαν για μένα, αλλά τότε
δεν είχε μείνει πια κανείς, να μιλήσει για εμένα.

Θα κλείσω κλέβοντας την ατάκα του risinggalaxy:
Καμιά συζήτηση για στρατόπεδα συγκέντρωσης. Κανένας διάλογος.
pexlibanis