Εξουσιοδοτώ την συνήγορο μου Δάφνη Βαγιανού που με εκπροσωπεί να διαβάσει τα παρακάτω στο στάδιο της ακροαματικής διαδικασίας όπου ζητείται η απολογία των κατηγορουμένων στο ειδικό δικαστήριο των φυλακών Κορυδαλλού που έχει συστηθεί για να δικάσει την υπόθεση της οργάνωσης Επαναστατικός Αγώνας της οποίας είμαι μέλος. Οι επαναστάτες και οι ένοπλοι αγωνιστές δεν απολογούνται. Αντίθετα όταν έρθουν αντιμέτωποι με το δικαστήριο του ταξικού εχθρού, όπως είναι το δικό σας, υπερασπίζονται τη δράση τους αναλαμβάνοντας την πολιτική ευθύνη και είναι υπερήφανοι γι’ αυτήν αψηφώντας τις συνέπειες. Στην πολύχρονη ιστορία μου ως αναρχικός αντιμετώπισα σειρά διώξεων για την δράση μου. Έχω ήδη περάσει 5 χρόνια στις φυλακές του ελληνικού κράτους. Έχω συλληφθεί και έχω καταδικαστεί για την άρνησή μου να υπηρετήσω τις ένοπλες δυνάμεις του ελληνικού κράτους, για την συμμετοχή μου σε καταλήψεις, όπως στην κατάληψη της ΑΣΟΕ τον Αύγουστο του 1994 και του Πολυτεχνείου τον Νοέμβριο του 1995, καθώς και για την τοποθέτηση βόμβας στο υπουργείο Βιομηχανίας και Ανάπτυξης τον Δεκέμβριο του 1997 και για κατοχή όπλων και εκρηκτικών. Μάλιστα στην τελευταία υπόθεση, στην βομβιστική απόπειρα του 1997 στο υπουργείο Βιομηχανίας και Ανάπτυξης, είχα αναλάβει την πολιτική και την ποινική ευθύνη της απόπειρας και για την κατοχή των όπλων και εκρηκτικών και ήμουν ο πρώτος αγωνιστής που στη μεταπολίτευση έχει αναλάβει την ευθύνη για ενέργεια αντάρτικου πόλης στην Ελλάδα. Η ιστορία μου ως αγωνιστής είναι συνυφασμένη με τη δράση εναντίον του κεφαλαίου και του κράτους με όλα τα μέσα. Από την συμμετοχή μου στους κοινωνικούς αγώνες, σε διαδηλώσεις, σε καταλήψεις, σε κινήσεις αλληλεγγύης, σε βίαιες συγκρούσεις με την αστυνομία, ως τον ένοπλο αγώνα. Κάποια παραδείγματα: Συμμετοχή στην κατάληψη του Πολυτεχνείου τον Γενάρη του 1990 από αναρχικούς και νεολαίους μετά την αθώωση του μπάτσου δολοφόνου Μελίστα που δολοφόνησε τον Καλτεζά στις 17 Νοεμβρίου 1985, συμμετοχή στις συγκρούσεις χιλιάδων λαού, νεολαίων και αναρχικών με την αστυνομία και την κατάληψη του Πολυτεχνείου στις 10 και 11 Ιανουαρίου 1991 μετά την δολοφονία από παρακρατικούς της τότε κυβέρνησης της ΝΔ του καθηγητή Νίκου Τεμπονέρα στην Πάτρα σε απόπειρα να σπάσουν οι μαθητικές καταλήψεις, συμμετοχή στην κατάληψη της ΑΣΟΕΕ τον Αύγουστο του 1994 ως κίνηση αλληλεγγύης σε πολιτικούς κρατούμενους, συμμετοχή στην εξέγερση του Πολυτεχνείου τον Νοέμβριο του 1995 ως κίνηση αλληλεγγύης σε κρατούμενους αναρχικούς και στους εξεγερμένους κρατούμενους των φυλακών Κορυδαλλού, συμμετοχή σε κινήσεις αλληλεγγύης στους κατοίκους χωριών της Βορειοανατολικής Χαλκιδικής το 1997 που αγωνίζονταν ενάντια στην εγκατάσταση στον τόπο τους της καναδικής πολυεθνικής εταιρίας χρυσού TVX GOLD- στα πλαίσια του οποίου αγώνα επιχείρησα την βομβιστική επίθεση στο υπουργείο Βιομηχανίας και Ανάπτυξης τον Δεκέμβριο του 1997-, συμμετοχή σε διαδηλώσεις αλληλεγγύης το 2002 στους συλληφθέντες για την 17Ν, συμμετοχή στις βίαιες διαδηλώσεις στην Αθήνα την άνοιξη του 2003 που έγιναν ως αντίδραση στην εισβολή στο Ιράκ στα πλαίσια του πολέμου κατά της «τρομοκρατίας», συμμετοχή στις συγκρούσεις χιλιάδων νεολαίων και αναρχικών τον Ιούνιο του 2003 ενάντια στην σύνοδο των ηγετών της ΕΕ στην Θεσσαλονίκη. Σε όλες τις διώξεις που έχω υποστεί τα προηγούμενα χρόνια ποτέ δεν αρνήθηκα την συμμετοχή μου στα γεγονότα τα οποία υπήρξαν η αιτία των διώξεων αυτών, αντίθετα πάντα αναλάμβανα την ευθύνη της συμμετοχής μου. Ποτέ δεν απαρνήθηκα την δράση μου μπροστά στον εχθρό, δηλαδή στα δικαστήρια, ποτέ δεν φοβήθηκα το τίμημα της φυλακής. Ως επαναστάτης και αγωνιστής ήμουν και είμαι πάντα συνεπής. Για σας και το εγκληματικό σύστημα που υπηρετείτε το να είμαι ένοχος είναι απόδοση τιμής...
Το υπόλοιπο εδώ: https://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1453356
Το υπόλοιπο εδώ: https://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1453356
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου