Σήμερα γράφεται μια ακόμη σελίδα στην τεράστια ιστορία της ελληνικής κρατικής καταστολής. Τριάντα περίπου άτομα ανήρτησαν πανό αλληλεγγύης σε συμπαράσταση του εδώ και μέρες υπό καταστολή ιστότοπου αντιπληροφόρησης, Athens Indymedia, που τώρα εκπέμπει από την κατειλημμένη πρυτανεία του ΕΜΠ. Φυσικά, τα αντανακλαστικά του Υπουργείου Καταστολής και Δημοσίου Τρόμου, όπως και της ελληνικής αστυ-υπηρετο-νομίας, αποδείχτηκαν εξαιρετικά, γι’ ακόμη μία φορά: όταν πρόκειται για εκδηλώσεις διαμαρτυρίας, για διεκδίκηση της ελευθερίας του λόγου, οι ντόπιοι πολιτικάντηδες και αστυνομικοί εκτελούν το αντικοινωνικό τους καθήκον με υπερβάλλοντα ζήλο.
Τα πράγματα είναι ξεκάθαρα: Ο κατά βάθος γραφικός (αλλά εν τοις πράγμασι τραγικός) εκπρόσωπος τύπου της κυβέρνησης, Σίμος Κεδίκογλου, έδωσε την κρατική γραμμή σε όλους τους πρόθυμους παπαγάλους: «Nα καταδικαστεί η βίαιη υποστολή σημαίας που προσβάλλει το φρόνημα όλων των Ελλήνων», παραγνωρίζοντας φυσικά το γεγονός πως η συγκεκριμένη πράξη αποτελεί κίνηση διαμαρτυρίας από τον μοναδικό πολιτικό χώρο που διαφωνεί με την καθιέρωση και κυριαρχία του θεσμού του έθνους- κράτους, αντιτάσσεται σε κάθε είδους εθνικιστικό φετιχισμό και προτάσσει την αυτοοργάνωση, την κοινωνική αλληλεγγύη, την ατομική και συλλογική αυτονομία. Πρόκειται για τεχνική αποπροσανατολισμού από το πραγματικό ζήτημα, αφού στρέφοντας την προσοχή στην «εθνική» δήθεν ευαισθησία, επιχειρείται η αποσιώπηση της σε εξέλιξη απόπειρας φίμωσης του Athens Indymedia και των ραδιοφωνικών σταθμών 98fm Ραδιοζώνες Ανατρεπτικής Έκφρασης και ράδιο Ένταση.
Κι όπως πάντα, τα κυρίαρχα τηλεοπτικά και έντυπα μέσα ενημέρωσης (και οι θάλαμοι αντήχησης που διατηρούν στο διαδίκτυο), το σύνολο της ακροδεξιάς και των νεοναζί της Χρυσής Αυγής, οι κάθε λογής τεχνοκράτες, «ειδήμονες» και παντογνώστες κινήθηκαν μέσα στα προκαθορισμένα από την κυβέρνηση πλαίσια, συνδράμοντας στον περιορισμό της ελευθερίας του λόγου, και την υπαγόρευση της πραγματικότητας από την κυβέρνηση. Την ίδια στιγμή οι ακόλουθοι των διαφόρων συνωμοσιολογικών, άλλοτε φασιστικών και άλλοτε φιλοχουντικών ή χριστιανικών φονταμενταλιστικών ιστοσελίδων που κάνουν λόγο για…σύμπραξη του Indymedia με τον Σόρος, οι οποίες παραληρούν διαδίδοντας γκεμπελικά ότι ομάδες αναρχικών συνδέονται με το παρακράτος (βασανιζόμενοι, φυλακισμένοι και πνιγμένοι από δακρυγόνα ίσως), φαίνεται να το διασκεδάζουν. Και δικαιολογημένα αφού ο συγκεκριμένος συρφετός προσπαθεί με κάθε μέσο να εκμεταλλευτεί τον κρατικό αυταρχισμό, προκειμένου να διαβρώσει ολόκληρο τον κρατικό μηχανισμό και να επιβάλει τον δικό του ολοκληρωτικό μεσαίωνα.
Είναι εμφανές σε όλους/ες μας πως η κυβέρνηση είναι πανικόβλητη και αχρεία. Μετά τις εκκενώσεις και τις επιθέσεις σε κατειλημμένους και αυτοοργανωμένους χώρους, το κράτος χτυπά – καθόλου τυχαία – κατασταλτικά και με ύπουλο τρόπο τα μέσα αντιπληροφόρησης όσων επιμένουν να αγωνίζονται και να οργανώνουν παρεμβάσεις ενάντια στη κυρίαρχη αφήγηση. Καταπατά ακόμη και τους νόμους που η ίδια έχει θεσμοθετήσει, λογοκρίνοντας ό,τι την ενοχλεί, προσάγοντας αδικαιολόγητα, βασανίζοντας, εισβάλλοντας σε κατοικίες, ώστε να επιβάλλει την κοινωνική ησυχία (ή μάλλον «κατατονία») και να εξασφαλίσει την αποκλειστικότητα στη βία. Έχοντας, έτσι, εξαντλήσει κάθε περιθώριο να πείσει την κοινωνία για τις καταστροφικές αντικοινωνικές πολιτικές που ακολούθησε τα τρία τελευταία χρόνια, σπεύδει να στηριχτεί στα επίκτητα ένστικτα των εθνικιστικών αντιλήψεων και της επιβίωσης μέσα από τα «ιδανικά του έθνους» που η ίδια έχει καλλιεργήσει προκειμένου να διαιωνίζει τους καταπιεστικούς θεσμούς της εθελοδουλίας. Ξέρει πολύ καλά ότι ο απελπισμένος μικροαστός μέσα στην καθημερινή συντριβή της ζωής του θα αναγκαστεί να επικαλεστεί τα εθνικά σύμβολα για να αισθανθεί την απατηλή σιγουριά ότι ανήκει σε ένα έθνος και μια φυλή, τα οποία «αθάνατα» αυτά τολμάνε αυτοί οι «αλήτες» να καταρρακώσουν.
Μόνο σε αυτή την ψευδαίσθηση μπορεί να στηριχτεί όλο αυτό το εξουσιαστικό εποικοδόμημα της καταστολής και της διαφθοράς. Ολόκληρος ο κρατικός μηχανισμός κινητοποιείται στην κατεύθυνση μιας και μόνης υπόμνησης: οτιδήποτε δεν ελέγχεται από τους ίδιους και δεν υπακούει στον εμπορευματικό κόσμο της καπιταλιστικής μηχανής θα διώκεται. Ας μην ξεχνάμε άλλωστε ότι μόλις χθες ο πρωθυπουργός έσπευσε να συγχαρεί μέρος της εγχώριας ολιγαρχίας, τους εφοπλιστές, αλλά και να ικανοποιήσει στρατιωτικά και εθνικά τους συναγωνιστές του της νεοναζιστικής Χ.Α., επενδύοντας στην αγορά ταχύπλοων σκαφών τελευταίας τεχνολογίας, εν μέσω κοινωνικής φτώχειας.
Έτσι, λοιπόν, το Κράτος, ο ανήθικος εγγυητής του Νόμου και της Τάξης (του νόμου και της τάξης των κυρίαρχων στρωμάτων εννοείται…),δεν διστάζει να οδηγήσει στη ΓΑΔΑ 69 πολίτες, συλλαμβάνοντας τους 6 με την κατηγορία της «προσβολής εθνικού συμβόλου». Δεν διστάζει να παρουσιάζεται ως «δημοκρατικό», τη στιγμή που παραβιάζει καθημερινά ακόμη και τα στοιχειώδη ανθρώπινα δικαιώματα. Εκτός κι αν ομολογήσουμε ανοικτά πλέον πως σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης του καπιταλιστικού συστήματος, θα πρέπει να υποχωρούμε σε όλα τα μέτωπα, χάριν της σταθερότητας ενός ετοιμόρροπου καθεστώτος. Ή χάριν της ευημερίας μιας όλο και μικρότερης κάστας προνομιούχων-εξουσιαστών. Το θράσος όμως των ολιγαρχιών έχει ξεπεράσει κατά πολύ τα όρια της ανοχής κάτι που μέρα με την μέρα γίνεται όλο και πιο φανερό σε πολλούς αλλά διαφεύγει της προσοχής των ίδιων. Όταν ο αυταρχισμός γίνεται απόλυτος και κύριο γνώρισμά του είναι η έπαρση, η κυριαρχία αρχίζει να παραπαίει. Αυτό φαίνεται πως το ξεχνούν. Ας μην το ξεχνάμε, όμως, κι εμείς!
Σήμερα γίναμε μάρτυρες για μια ακόμη φορά του τρόπου με τον οποίο επιχειρεί το Κράτος, ως προστάτης των μεγάλων ιδιωτικών συμφερόντων, να εμποδίσει με κάθε τρόπο οποιαδήποτε φωνή εναντιώνεται στα σχέδιά του. Η επίθεση στον αντιεξουσιαστικό χώρο με πρόφαση την «νομιμότητα» δεν είναι μια κίνηση που αντικειμενικά στοχεύει στην αποκατάσταση της ομαλής λειτουργίας της κοινωνίας, όπως θέλουν τα Μέσα Ενημέρωσης να παρουσιάσουν. Απεναντίας, είναι δείγμα της τακτικής που θα ακολουθήσουν οι δυνάμεις καταστολής στην επόμενη μεγάλη διαδήλωση (όπως, πάνω-κάτω έγινε και στις Σκουριές), είναι δείγμα αυταρχισμού που αφορά, όχι μόνο τους αντιεξουσιαστές, αλλά όλους τους πολίτες, μιας και όσο η κρίση βαθαίνει τόσο περισσότερο οι κατασταλτικοί θεσμοί αυταρχικοποιούνται με σκοπό την αυτο-προστασία των ηγεμόνων. Εδώ εμείς καλούμαστε να διαλέξουμε: ή θα συμπράξουμε με την καταστολή μέσω της «ουδετερότητας», μέσω της απάθειας και της αδιαφορίας, ελπίζοντας πως μια μέρα θα επανακτήσουμε τη μικρή μας χαμένη θεσούλα ή θα απαιτήσουμε μια αξιοπρεπή ζωή, σε μια κοινωνία ισότητας, αλληλεγγύης, ελευθερίας και πολιτικής συμμετοχής.
Αύριο Πέμπτη, 25 Απρίλη, στις 18:00 στο Μοναστηράκι, ας πάρουμε όλοι/ες θέση. Είτε στους δρόμους του αγώνα για την ελευθερία, είτε στον καναπέ της αποχαύνωσης.
Συγγραφή: Ian Delta, Μιχάλης Θ., Efor, Evi, Μίλτος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου