Τρίκαλα, ανακοίνωση για το ετήσιο πανηγύρι.

Το Rossonero για το πανηγύρι και τους μικροπωλητές

          Με αφορμή τις επιθέσεις της φασιστικής συμμορίας της Χρυσής Αυγής σε πανηγύρια και λαϊκές αγορές άλλων πόλεων (Ραφήνα, Μεσολόγγι, Καλαμάτα κτλ) εναντίον μεταναστών μικροπωλητών, μέλη του αυτοδιαχειριζόμενου κοινωνικού χώρου Rossonero συναντηθήκαμε σήμερα Παρασκευή 14/9 με τον δημαρχεύοντα του Δήμου Τρικκαίων Βασίλη Τσιάνα για να του εκθέσουμε την άποψή μας σχετικά με τη λειτουργία της ετήσιας εμποροπανήγυρης της πόλης.
          Η διοργάνωση της εμποροπανήγυρης ανήκει στο Δήμο Τρικκαίων και άρα η ευθύνη για τη λειτουργία της αφορά αποκλειστικά τη δημοτική αρχή. Δε μας αρμόζει και δεν θέλουμε άλλωστε, να αναλάβουμε δράση προστατεύοντας συνανθρώπους μας από τα φασιστοειδή σ’ ένα χώρο όπως αυτός του παζαριού, όπου κινούνται παιδιά και γέροντες.
          Για μας, οι μικροπωλητές, Έλληνες ή μετανάστες, λευκοί ή μαύροι, έχουν όλοι δικαίωμα στο μεροκάματο και η δημοτική αρχή θα είναι πολιτικά και ηθικά υπεύθυνη αν συμβεί οτιδήποτε εναντίον τους. Σε περίπτωση που στην πόλη μας, με την ιστορική αντιφασιστική παράδοση, σημειωθούν περιστατικά ρατσιστικής βίας, η δημοτική αρχή θα μας βρει απέναντί της όπως είμαστε απέναντι και στη συμμορία της Χρυσής Αυγής.
            Το κλίμα που διαμόρφωσαν οι ντουντούκες της Χρυσής Αυγής τις προηγούμενες μέρες σε τοπικά Μ.Μ.Ε. με γελοιότητες του τύπου « 1 εκ. ευρώ καθημερινά στο παραεμπόριο των Τρικάλων »  κλείνουν το μάτι στα τάγματα εφόδου των φασιστών. Με τέτοιους τζίρους μήπως πρέπει, όσοι από εμάς έχουμε ακόμη δουλειά να την παρατήσουμε και να γίνουμε μικροπωλητές ;;;
          Τρικαλινέ και Τρικαλινή, τα μαγαζιά της πόλης μας δεν κλείνουν εξαιτίας των μεροκαματιάρηδων φτωχοδίαβολων πουν παλεύουν με αξιοπρέπεια για ένα κομμάτι ψωμί. Κλείνουν εξαιτίας της οικονομικής κρίσης στην οποία μας οδήγησαν οι πολιτικές των προηγούμενων ετών, τα μνημόνια, τα ντόπια και ξένα αφεντικά. Αν το πρόβλημα είναι η συνεχώς αυξανόμενη φτώχεια μας, τότε δεν έχει νόημα να τα βάζουμε με τους φτωχότερους. Πιο αποτελεσματικό θα ήταν να αναζητήσουμε αυτούς που μέσα από την κρίση γίνονται πλουσιότεροι. Βέβαια, απέναντι σε αυτούς οι Χρυσαυγίτες δεν τολμάνε να παραστήσουν τα παλικάρια. Προτιμούν τους εξαθλιωμένους και ανυπεράσπιστους μετανάστες, που ακόμα και σε αυτούς επιτίθενται άνανδρα και θρασύδειλα πολλοί μαζί, για να βγάλουν το ρατσιστικό τους μίσος.

Κανένας άνθρωπος, καμιά ζωή δεν είναι λαθραία.