ΑΠΘ:Πάρτυ αυθαιρεσίας των ΜΑΤ, σε ένα ακυβέρνητο πανεπιστήμιο

Την πιο ειρηνική και μαζική πορεία Πολυτεχνείου των τελευταίων ετών, επέλεξαν οι αστυνομικές δυνάμεις για να πραγματοποιήσουν μια καλοστημένη επιχείρηση που θέτει και οριστικά τέλος στις όποιες αυταπάτες για ύπαρξη πανεπιστημιακού ασύλου.
Μόλις ολοκληρώθηκε η πορεία που αριθμούσε περισσότερο από 15.000 κόσμο, φοιτητές και διαδηλωτές από τα μπλοκ των αριστερών οργανώσεων μπήκαν στα πανεπιστήμια. Λίγη ώρα μετά ομάδες κουκουλοφόρων, αφού προσπέλασαν την περιφρούρηση των φοιτητών –δίχως παρατράγουδα- επιτέθηκαν στην πύλη εμπορίου της ΔΕΘ. Ελάχιστες μολότοφ, πέτρες και καδρόνια εκτοξεύτηκαν στα ρολά ασφαλείας της εισόδου και οι επιθέσεις σε άσφαλτο και ρολά συνεχίστηκαν για περίπου μία ώρα. Όλο αυτό το διάστημα μέσα στο ΑΠΘ δεν είχε συμβεί το παραμικρό, ενώ φοιτητές περιφρουρούσαν την υπό κατάληψη πρυτανεία, ελέω της απουσίας και των πρυτανικών αρχών.
Δίχως κάποια αλλαγή στην κατάσταση οι αστυνομικές δυνάμεις γύρω στις 22:00 αποφάσισαν να σπάσουν το άσυλο, να εισέλθουν στο πανεπιστήμιο και να προχωρήσουν σε συλλήψεις κυρίως φοιτητών. Με μια επιχείρηση που φάνηκε ότι είχε προετοιμαστεί καλά και ενώ το πανεπιστήμιο ήταν γεμάτο ασφαλίτες από νωρίς, οι αστυνομικές δυνάμεις έσπασαν το άσυλο –που νομικά δεν υφίσταται- και ως στρατός κατοχής εγκαταστάθηκαν στο ΑΠΘ.
Προφανώς οι σκηνές ήταν σκληρές με ξυλοδαρμούς φοιτητών, ενώ επίσης προφανώς οι άνδρες των ΜΑΤ πανηγύριζαν σαν μικρά παιδιά την είσοδό τους στο ΑΠΘ.
Ο τελικός απολογισμός έγραψε 16 συλλήψεις φοιτητών, από τους οποίου οι 3 μεταφέρθηκαν στο νοσοκομείο χτυπημένοι.
Αγνοούνται οι Πρυτανικές αρχές
Αίσθηση προκάλεσε χθες η εικόνα ενός πανεπιστημίου, παραδομένου σε ΜΑΤ και ασφαλίτες, δίχως την παρουσία των πρυτανικών αρχών, αλλά και πανεπιστημιακών. Η πρυτανεία του ιδρύματος είχε φροντίσει να ενημερώσει από νωρίς με ανακοίνωση της ότι δεν ενδιαφέρεται να υπερασπιστεί το πανεπιστήμιο και έθετε τους εργολαβικούς προ των ευθυνών τους για οτιδήποτε συμβεί.
Η ανυπαρξία οποιασδήποτε πίεσης χθες το βράδυ από την πανεπιστημιακή κοινότητα, προς τις αστυνομικές δυνάμεις ήταν πρωτοφανής. Χαρακτηριστικό είναι ότι όπως μαθαίνουμε ο πρύτανης του ιδρύματος κ.Μυλόπουλος σε δύο τηλεφωνικές επικοινωνίες που είχε με τις αστυνομικές αρχές δεν προσπάθησε να αποτρέψει την εισβολή, παρά να επισημάνει την ύπαρξη φοιτητών και εργολαβικών στο χώρο, με στόχο βέβαια την προστασία τους.