«Σιχαίνομαι τους κομμουνιστές»...

«Δεν έφταιγεν ο ίδιος. Τόσος ήτανε»... (από το «Υστερόγραφο», του Μαν. Αναγνωστάκη)



   «Έχει χαρτί υγείας σπίτι του ο Τσίπρας;», φώναζε και τσίριζε στην τηλεόραση πριν από λίγες μέρες ο Γεωργιάδης. Τι λογικότερο για έναν υπουργό… Υγείας. Να κάνει πολιτική «αντιπαράθεση» επιπέδου χαρτιού υγείας…

   Και εκεί που είπαμε ότι «εντάξει, ο τύπος έπιασε πάτο», ο ερίτιμος υπουργός άφησε τον Τσίπρα και έπιασε τους κομμουνιστές. Αυτοί τον εμπνέουν ακόμα περισσότερο: «Σιχαίνομαι τους κομμουνιστές», ήταν τα λόγια του χαριτόβρυτου συνεργάτη του κ.Σαμαρά (να τον χαίρεται).

   Φυσικά ο Γεωργιάδης, ως πρωθιερέας του πολιτικού κατιναριού που ξεροσταλιάζει στο τηλεοπτικό στασίδι, είναι χρήσιμος στον πρωθυπουργό. Ποιόν άλλον να εμπιστευτεί για να απευθυνθεί στον κοινωνικό κατιμά; Και στην «αισθητική» του χρυσαυγίτικου ακροατηρίου;

   Εδώ, άλλωστε, ο Γεωργιάδης έχει και προϋπηρεσία. Υπήρξε, για παράδειγμα, ο μοναδικός τηλεπωλητής βιβλίων που κέρδισε τις ευχαριστίες του φασίστα Πλεύρη, διότι ο Γεωργιάδης του διαφήμιζε το πόνημα («Οι Εβραίοι») στην τηλεόραση. Πρόκειται για το πόνημα από το οποίο μάθαμε, πριν ακόμα κάνουν την εμφάνισή τους οι Κασιδιάρηδες, ότι: «Οι άντρες των SS (είχαν) αγωνιστικόν ήθος. Ιδεολογικά πιστεύω. Παράστασιν και τρόπο ζωής (...) αυτοί οι άνδρες υπηρέτησαν την πατρίδα των και την Ευρώπην με ηρωισμό (...) είχαν υψηλόν φρόνημα και την αίσθησιν τιμής (...) απετέλουν διά την εποχήν τους το καύχημα της Λευκής Φυλής»…

   Η επιλογή Γεωργιάδη δεν ήταν τυχαία. Διαθέτει όλα τα προσόντα για να καλύψει την ακροδεξιά πολεμίστρα του καθεστώτος της ευτέλειας: Υστερική αυθάδεια που υπάγει την έννοια του «διαλέγομαι» στην φτήνια του «τσιρίζω». Παραληρηματικό λόγο που τον έχει αναπτύξει για να τραμπουκίζει εναντίον των ασθενέστερων: «Έπρεπε να σας απολύσουμε να δείτε τι εστί βερίκοκο», ήταν τα λόγια του προς εργαζόμενους του τομέα ευθύνης του. Αλλά, με την ίδια άνεση, μπορεί και να γλύφει τους ισχυρούς. Θυμηθείτε, για παράδειγμα, πως έβριζε τον Σαμαρά που τώρα τον εξυμνεί… πατόκορφα. Ή επίσης, πως αυτοανακηρύσσεται στον πιο πιστό μαθητή του Μνημονίου και στον πιο λιγωμένο και γοητευμένο «φαν» της τρόικας και του Τόμσεν.

   Περιπτώσεις σαν του Γεωργιάδη διαθέτουν και υψηλό αίσθημα αξιοπρέπειας. Από εκείνο που συναντά κανείς μεταξύ των ρυθμισμένων να ανοίγουν ομπρέλα όταν η κοινωνία τους φτύνει. Παρεμπιπτόντως: Εκείνη την διδακτική ιστορία με το 25ευρω στα νοσοκομεία, που μετά άρχισε να… «βρέχει», τη θυμάστε;

   Ο κύριος Γεωργιάδης υπήρχε πάντα. Ανήκει, δηλαδή, σε εκείνο το είδος «πολιτικών ανδρών» που σε κάθε εποχή παρακμής προσωποποιούν ακριβώς το επίπεδο και το μέγεθος της παρακμής. Με άλλα λόγια προσωποποιούν αυτό που οι Λατίνοι θα το περιέγραφαν ως εξής: «Ο tempora - o mores» (σσ: «Ω καιροί - ω ήθη»). Τέτοιες περιπτώσεις για την εποχή τους ήταν, για παράδειγμα, ο Κουτσόγιωργας και ο Βαγγέλης Γιαννόπουλος. Αργότερα ο Πάγκαλος. Τώρα ο Γεωργιάδης.

   Με αυτή την έννοια πολιτικές φιγούρες της ποιότητας Γεωργιάδη εκπροσωπούν ένα ολόκληρο σύστημα. Αναπτύσσονται στον ίδιο «κήπο» που φυτρώνουν από Τομπούλογλου μέχρι Λιάπηδες. Εν προκειμένω ο συγκεκριμένος ανήκει στα «μπουμπουκο-μπουμπούκια» που εκπροσωπούν τη «δημοκρατική» πτέρυγα αυτού του συστήματος.

   Επ’ αυτού δεν υπάρχει καμία αμφιβολία: Πέραν της πιο μαύρης μαυρίλας του «πατρίς – θρησκεία» που κηρύττει ως… ιστορικός, μην ξεχνάτε ότι υπήρξε βουλευτής, αλλά και υπουργός (επί κυβέρνησης του τραπεζίτη Παπαδήμου) του ακροδεξιού κόμματος των υμνητών του Μεταξά, του ΛΑΟΣ. Υπήρξε χειροκροτητής του Καρατζαφέρη, όταν εκείνος ζητούσε τη μεταφορά των μεταναστών στη… Μακρόνησο.

   Φυσικά εκπροσωπεί και τη «συνέπεια». Ως μέθοδο επιτυχούς ατομικής σταδιοδρομίας. Όπως και να το κάνουμε, η «συνέπεια» που δηλώνει η μεταγραφή από το ένα κόμμα στο άλλο, εν προκειμένω από το ΛΑΟΣ στη ΝΔ, είναι μια μορφή προόδου…

   Περί αυτού του κυρίου, λοιπόν, πρόκειται. Αυτός είναι που σιχαίνεται τους κομμουνιστές. Πράγμα – μεταξύ μας - πολύ λογικό. Και απολύτως αναμενόμενο. Το παράλογο, για κάποιον σαν τον Γεωργιάδη θα ήταν να τους… συμπαθούσε τους κομμουνιστές.

   Το μη αναμενόμενο, ίσως, ήταν ότι ο εν λόγω εξέφρασε, κιόλας, τον πλούτο των συναισθημάτων που θρέφει για τους πολιτικούς του αντιπάλους. Το ήθελε; Του ξέφυγε; Αδιάφορο. Αν και εμείς πιστεύουμε τούτο: Το γεγονός ότι το «σιχαίνομαι τους κομμουνιστές» του Γεωργιάδη διατυπώθηκε δημόσια, περισσότερο κι από την ιδιοσυστασία του κυρίου υπουργού, μάλλον θα πρέπει να αποδοθεί στην τύχη των κομμουνιστών (σσ: κι αυτοί έχουν πότε - πότε τα τυχερά τους). Γιατί, τί άλλο από τύχη είναι, από τύπους σαν τον Γεωργιάδη, να εισπράττεις, δημόσια, τέτοιο έπαινο.

Νίκος Μπογιόπουλος

ΝΙΚΟΣ ΜΠΕΛΟΓΙΑΝΝΗΣ: ‘‘Έτσι αγαπάμε εμείς την Ελλάδα’’

 Την Κυριακή συμπληρώνονται 62 χρόνια. Ήταν – και τότε - ημέρα Κυριακή. Μέρα που ακόμα και οι Γερμανοί εισβολείς τη σεβάστηκαν. Πριν ακόμα χαράξει, μέσα στη νύχτα, σαν κοινός δολοφόνος, το κράτος των γερμανοτσολιάδων που πλέον είχαν ντυθεί αμερικανοτσολιάδες, το κράτος των μαυραγοριτών που έχτιζε «Νέους Παρθενώνες» στη Μακρόνησο, είχε εκτελέσει τον Μπελογιάννη και τους συντρόφους του. Την ίδια μέρα της εκτέλεσης, ο Γιάννης Ρίτσος, εξόριστος στον Αϊ - Στράτη, γράφει στο ποίημά του «Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΜΕ ΤΟ ΓΑΡΥΦΑΛΛΟ»:

«Ο Μπελογιάννης μας έμαθε άλλη μια φορά πώς να ζούμε και πώς να πεθαίνουμε./ Μ' ένα γαρύφαλλο ξεκλείδωσε όλη την αθανασία./ Μ' ένα χαμόγελο έλαμψε τον κόσμο για να μη νυχτώσει (...)».











   Στις 30 του Μάρτη 1952, μέρα Κυριακή, μέρα που ούτε κι αυτοί οι Γερμανοί δεν έκαναν εκτελέσεις, ο Νίκος Μπελογιάννης και οι σύντροφοί του, Δημήτρης Μπάτσης, Νίκος Καλούμενος και Ηλίας Αργυριάδης, πέφτουν νεκροί από τις σφαίρες του εκτελεστικού αποσπάσματος.

   Το παράγγελμα γι' αυτή την πολιτική δολοφονία θα αποτελεί αιώνιο στίγμα για το καθεστώς της αμερικανοκρατίας και το πολιτικό σύστημα της ολιγαρχίας στην Ελλάδα. Το «πυρ» για τη διάπραξη αυτού του στυγερού εγκλήματος διατάχτηκε από το μετεμφυλιακό καθεστώς της άρχουσας τάξης της Ελλάδας μαζί με τους Αμερικανούς συμμάχους της. Η κυβέρνηση Πλαστήρα, το παλάτι, το στρατιωτικό και παραστρατιωτικό κατεστημένο, πριν από ακριβώς 62 χρόνια, εκτέλεσαν τον Μπελογιάννη.

 «Το σκότωσαν το παλικάρι, πάει. Μαζί του εκτελέσανε και τον Μπάτση, τον Καλούμενο και τον Αργυριάδη… Το έγκλημα έγινε στην Αθήνα στο ‘‘συνήθη τόπο’’, ξημερώνοντας η 30 του Μάρτη, σε μέρα και ώρα απαγορευμένα που ακόμα και αυτοί οι Γερμανοί κατακτητές τα σεβάστηκαν. Κυριακή 4 και 10’ μέσα σε πηχτό σκοτάδι, υπό το φως των προβολέων, μήπως και φρίξει η μέρα.

Κι ούτε ένας αρμόδιος δε βρέθηκε να παραδεχτεί πως αυτός έδωσε την εντολή. Όλοι ανεύθυνοι. ‘‘Αθώος ειμί του αίματος τούτου…’’. Κι ως το ‘μαθε ο κόσμος πήρε τους δρόμους, έτρεχε με γαρίφαλα και μύρα να πλύνει το νωπό αίμα εκείνου που τους ξανάδωσε την ελπίδα.

‘‘Σκότωσαν το Νίκο Μπελογιάννη! Σκότωσαν το Νίκο Μπελογιάννη!’’

‘‘Σκοτώνεται ποτέ ο ήλιος;’’

Δάκρυα, τριγμοί, και σεισμοί και όρκοι. ‘‘Κοιμήσου ήσυχος, Νίκο εμείς αγρυπνούμε…’’.

Εκατομμύρια άνθρωποι σ’ όλη την υφήλιο υψώνουν τις γροθιές τους. Εκατομμύρια κάνουν ευλαβικά το σταυρό τους. Κι η γροθιά με το σταυρό ανταμώνουν εκεί που η καταλύτρα βία γκρεμίζει τα θεμέλια της ανθρωπιάς. Σκότωσαν έναν άνθρωπο κι ανάστησαν μια ιδέα. Θάνατος δεν υπάρχει όταν η ζωή σου γίνεται ένα μ’ εκατομμύρια ζωές που μάχονται για την ανθρώπινη ανάσταση (…).

…Οι λαοί περνούν σηκώνοντας στους ώμους/ το μέγα φέρετρο του Μπελογιάννη./ Οι δολοφόνοι κρύβονται πίσω απ΄ τα μαχαίρια τους/ Τραβηχτείτε πέρα, δολοφόνοι. Τραβηχτείτε πέρα./ Σάλεψε η γη. Σάλεψαν τα’ αγκωνάρια του ουρανού./ Σάλεψε το δοκάρι του σπιτιού./ Σάλεψε η κρεμασμένη λάμπα./ Τι ώρα νάναι λοιπόν;/ Τι ώρα νάναι… παιδί μου να θυμάσαι.

Οι στίχοι του Γιάννη Ρίτσου ανταμώνονται στους αιθέρες με τους στίχους όλων των μεγάλων βάρδων της γης. Κι ο Πωλ Ελυάρ λέει μπρος σ’ εκατομμύρια Γάλλους, που κλαίνε από οργή και συγκίνηση:

‘‘Ο Μπελογιάννης είναι νεκρός. Δε θυσίασε τίποτα απ’ την τιμή και την ελπίδα μας για ένα αύριο φωτεινό. Χαμογελούσε’’…»



(Από το βιβλίο της Διδούς Σωτηρίου, η «Εντολή», εκδόσεις «Κεδρος»)




   Σε ένα συγκλονιστικό ρεπορτάζ που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Προοδευτική Αλλαγή» την επόμενη μέρα της εκτέλεσης, ο δημοσιογράφος Γιώργος Κορωναίος περιγράφει τις τελευταίες στιγμές:

«Ο υπαρχιφύλαξ, διαταχθείς υπό του διευθυντού του, μετέβη αμέσως εις την πτέρυγαν όπου ευρίσκοντο τα κελιά των 8 μελλοθανάτων και εισήλθεν πρώτον εις το υπ' αριθμ. 2 απομονωτήριον, εις το οποίο εκρατούντο οι Μπελογιάννης, Λαζαρίδης και Μπάτσης. Πλησιάζει τον Μπελογιάννη.

"Νίκο σήκω"

Ατάραχος ο Μπελογιάννης σηκώνεται και λέει:

"Πάμε για καθαρό αέρα;"

"Ναι, του απαντά, σας πάνε για εκτέλεση" (...)»













   Οι δολοφόνοι είχαν πολλούς λόγους να εκτελέσουν τον Μπελογιάννη. Ο Μπελογιάννης, βλέπετε, αποκάλυπτε το «εθνοφελές» έργο των «σωτήρων». Έγραφε:  

«...ο λαός υπόφερνε (...). Είχε γονατίσει από τους φόρους, κι η τοκογλυφία ερχότανε ύστερα να του δώσει τη χαριστική βολή. Αφήνω κατά μέρος κάθε δική μου περιγραφή και παίρνω ένα κομμάτι από την Ιστορία του Καρολίδη, καθηγητή στο Πανεπιστήμιο: "Την εποχή εκείνη η χώρα εσπαράζετο υπό της φυγοδικίας και των συμμοριών τοκογλύφων, οίτινες εν συνεργασία προς τους ταμίας του κράτους και αυτούς ακόμα τους δικαστάς είχον δημιουργήσει αλληλεγγύην και κατέτρωγαν τας σάρκας του λαού" (...). Κι έτσι, τοκογλύφοι, κομματάρχες, δικαστές, ταμίες, Εθνοτράπεζα, κράτος και ληστές - τούτοι οι τελευταίοι πολύ λιγότερο από τους άλλους - εκτελούσαν το ίδιο "εθνοφελές" έργο: Την ερήμωση της χώρας και τον αφανισμό του λαού. Και στο αντιλαϊκό τούτο όργιο, έρχονται και οι ξένοι κεφαλαιούχοι να πάρουν μία από τις καλύτερες θέσεις».

 (Από το βιβλίο του Νίκου Μπελογιάννη, «Το Ξένο Κεφάλαιο στην Ελλάδα», εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή»)







   Ο Μπελογιάννης με τα λόγια του κατά τη διάρκεια της απολογίας του είχε δώσει το στίγμα της δίκης, μετατρέποντας τους στρατοδίκες του από κατηγόρους σε κατηγορούμενους.

«Είμαι μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και ακριβώς για την ιδιότητά μου αυτή δικάζομαι, γιατί το Κόμμα παλεύει και χαράζει το δρόμο της Ειρήνης, της Ανεξαρτησίας και της Ελευθερίας...».
«Οι μάρτυρες - είπε απευθυνόμενος στους στρατοδίκες ο Μπελογιάννης- φτάσανε μέχρι του σημείου να λένε πως κάθε Κομμουνιστής είναι κατάσκοπος και πως οι Κομμουνιστές δεν είναι Έλληνες και πως το ΚΚΕ δεν είναι ελληνικό Κόμμα. Τι άτιμο ψέμα! Ο πατριωτισμός κάθε κόμματος μετριέται μόνο τότε που η λευτεριά και η εδαφική ακεραιότητα της χώρας μας διατρέχει κίνδυνο. Απ' αυτό και μόνο αν βγάζατε συμπέρασμα, θα σχηματίζατε τη σωστή εντύπωση για το χαρακτήρα του ΚΚΕ, που χωρίς καμία αμφιβολία πρόκειται για καθαρό πατριωτικό Ελληνικό Κόμμα».

   Ο Μπελογιάννης είχε «ενοχλήσει» τους στρατοδίκες του. Τους έλεγε τον Νοέμβρη του ’51, στην πρώτη του απολογία στο στρατοδικείο:

«Εάν έκανα δήλωση αποκήρυξης θα αθωωνόμουνα κατά πάσα πιθανότητα μετά μεγάλων τιμών... Αλλά η ζωή μου συνδέεται με την ιστορία του ΚΚΕ και τη δράση του... Δεκάδες φορές μπήκε μπροστά μου το δίλημμα: Να ζω προδίδοντας τις πεποιθήσεις μου, την ιδεολογία μου, είτε να πεθάνω, παραμένοντας πιστός σ' αυτές. Πάντοτε προτίμησα το δεύτερο δρόμο και σήμερα τον ξαναδιαλέγω».
«... αγωνιζόμαστε για να ξημερώσουν στη χώρα μας καλύτερες μέρες,  χωρίς πείνα και πόλεμο. Για το σκοπό αυτό αγωνιζόμαστε κι όταν χρειαστεί θυσιάζουμε και τη ζωή μας».
   Νόμιζαν πως σκοτώνοντας τον Μπελογιάννη θα τον φίμωναν. Πως τα λόγια του θα έπαυαν να δονούν για πάντα τις καρδιές όλων εκείνων που δεν κάνουν «δήλωση μετανοίας». Οι ανόητοι…









   Ο Μπελογιάννης μετέτρεψε το εναντίον του Στρατοδικείο σε πεδίο κατηγορίας και γελοιοποίησης των κατηγόρων του. Ενδεικτικός ο διάλογος, κατά τη διάρκεια της δίκης με έναν από τους βασικούς κατηγόρους του, τον αστυνομικό Αγγελόπουλο:

 «ΜΠΕΛΟΓΙΑΝΝΗΣ: Ισχυρίζεστε ότι ήρθα εδώ για να εφαρμόσω τις αποφάσεις των Ολομελειών της ΚΕ του ΚΚΕ;

 ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Μάλιστα.

 ΜΠΕΛΟΓΙΑΝΝΗΣ: Οι αποφάσεις αυτές λένε ότι βάση της δράσης του ΚΚΕ είναι ο αγώνας για το ψωμί, τις δημοκρατικές ελευθερίες, την ειρήνη. Έτσι δεν είναι;

 ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Έτσι.

 ΜΠΕΛΟΓΙΑΝΝΗΣ: Επομένως, ο αγώνας για το ψωμί, τις δημοκρατικές ελευθερίες και την ειρήνη είναι συνωμοσία κατά της Ελλάδας;

 ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Όχι.

 ΜΠΕΛΟΓΙΑΝΝΗΣ: Ευχαριστώ. Αυτό μονάχα ήθελα να διευκρινίσω».









«Αγαπάμε την Ελλάδα και το λαό της περισσότερο από τους κατηγόρους μας. Το δείξαμε όταν εκινδύνευε η ελευθερία, η ανεξαρτησία και η ακεραιότητά της και, ακριβώς, αγωνιζόμαστε για να ξημερώσουν στη χώρα μας καλύτερες μέρες χωρίς πείνα και πόλεμο. Για το σκοπό αυτό αγωνιζόμαστε και όταν χρειαστεί θυσιάζουμε και τη ζωή μας. Πιστεύω ότι δικάζοντάς μας σήμερα, δικάζετε τον αγώνα για την ειρήνη, δικάζετε την Ελλάδα».

   Ήταν τα τελευταία λόγια του Μπελογιάννη κατά την απολογία του, το Φλεβάρη του '52. Λίγες μέρες πριν από την εκτέλεσή του. Λόγια ποτισμένα μέσα στο καμίνι της πράξης, ειπωμένα με «όπλο» ένα γαρύφαλλο απέναντι στις κάννες του εκτελεστικού αποσπάσματος. Λόγια και πράξη, που θα αποτελούν πάντα σύμβολο του πατριώτη, του διεθνιστή, του ανθρώπου, του κομμουνιστή.

Ν.Μπογιόπουλος

Η τηλεοπτική σας ενημέρωση για την απεργία των φαρμακοποιών

Η απεργία διαρκείας των φαρμακοποιών, λόγω του ότι ασκεί μεγάλη πίεση στην κυβέρνηση, παίχτηκε χθες στα περισσότερα κεντρικά δελτία ειδήσεων των γνωστών καναλιών ως πρώτο θέμα, με «ρεπορτάζ» που ως επί το πλείστον συνοδεύονταν από τα κλασικά μουσικά χαλιά που ακούγονται μόνο σε χολλυγουντιανές ταινίες τρόμου.
Δεν χρειάζεται να παιχτούν αποσπάσματα, μόνο μερικά φωτογραφικά στιγμιότυπα από τα εν λόγων δελτία «ενημέρωσης» είναι υπεραρκετά για να μπει κανείς στο πνεύμα του ρόλου που έχουν αναλάβει αυτά τα τηλεοπτικά κανάλια, που δεν είναι άλλος από αυτόν του απροκάλυπτου υποβοηθήματος της κυβέρνησης.

Στιγμιότυπα από το τηλεοπτικό κανάλι συνιδιοκτησίας του μεγαλοεργολάβου κ. Μπόμπολα, του μεγαλοεκδότη κ. Ψυχάρη και του εφοπλιστή, πετρελαιά κ.α. κ. Βαρδινογιάννη:









(αξιοσημείωτη ήταν η παρέμβαση του Γιάννη Πρετεντέρη, ο οποίος μεταξύ άλλων είπε και το εξής αμίμητο: «Αυτές οι σκηνές είναι ακριβώς που δεν πρόκειται να επαναληφθούν εάν ψηφιστεί το νομοσχέδιο ως έχει. Διότι ποιός θα μπορέσει μετά να κλείσει το φαρμακείο και να πει 'εμένα δεν με νοιάζει κάντε ουρά για να πάρετε τα φάρμακα' »)



Στιγμιότυπα από το τηλεοπτικό κανάλι του εφοπλιστή Γιάννη Αλαφούζου:

.







Στιγμιότυπα από το κανάλι του εφοπλιστή Μίνου Κυριακού, που χθες έδωσε ρέστα λαϊκισμού:
















Στιγμιότυπα από το δελτίο της «Δημόσιας» Τηλεόρασης δεν βάζουμε γιατί αυτή αποτελεί πια προσωπικό κανάλι το Αντώνη Σαμαρά. Τουτέστιν, είτε ενημερώνεσαι από τη ΔΤ είτε από τον Σίμο Κεδίκογλου είναι το ένα και το αυτό.

Προσπερνάμε τους αυτοαποκαλούμενους δημοσιογράφους, είτε πρωταγωνιστές είτε κομπάρσους, που παίζουν στις θεατρικές παραστάσεις των δελτίων αυτών, γιατί δεν λογαριάζονται σαν δημοσιογράφοι αλλά σαν ιδιωτικοί υπάλληλοι των προαναφερθέντων ιδιοκτητών και απλά κάνουν τη δουλειά για την οποία έχουν τοποθετηθεί σε αυτές τις θέσεις.

Και για να μπούμε στην ουσία της «ενημέρωσης» για το συγκεκριμένο θέμα. Στο εύλογο ερώτημα, γιατί είναι οι φαρμακοποιοί αυτοί που «εκβιάζουν τους ανήμπορους» ή «ταλαιπωρούν τους ασθενείς» ή «παίζουν με τη ζωή των ηλικιωμένων» και όχι η κυβέρνηση; Που στο κάτω-κάτω αυτή είναι που προκάλεσε όλες αυτές τις σκηνές ταλαιπωρίας. Γιατί ποτέ, μα ποτέ, σε όλες τις περιπτώσεις απεργιών, δεν φέρει την ευθύνη για την ταλαιπωρία των πολιτών η κυβέρνηση αλλά πάντα οι απεργούντες;

Γιατί, πολύ απλά, η κυβέρνηση όχι μόνο έσβησε χρέη δισεκατομμυρίων ευρώ που όφειλαν (και) οι προαναφερθέντες ιδιοκτήτες των καναλιών, όχι μόνο, με τη συμβολή της, τους δανείζει κάθε λίγο και λιγάκι δεκάδες εκατομμύρια ευρώ (που στο τέλος θα τα «ανακεφαλαιοποίησουν» πάλι αυτοί που ταλαιπωρούνται στις ουρές των φαρμακείων), αλλά και γιατί με τις στοχευμένες πολιτικές της τους βοήθησε να αυξήσουν -εν μέσω κρίσης- την περιουσία τους κατά 20% μέσα σε ένα μόλις χρόνο.
Αυτοί είναι και οι βασικοί λόγοι για τους οποίους ποτέ και από κανέναν δεν πρέπει να λαμβάνεται στα σοβαρά η «ενημέρωση» που εκπέμπεται από ΜΜΕ ιδιοκτησίας μεγαλοεπιχειρηματιών. Γιατί δεν πρόκειται φυσικά για ενημέρωση αλλά για εφαρμογή συγκεκριμένων «Business Plans» που, με βασικό εργαλείο την κυβέρνηση, αποσκοπούν μονάχα στον περαιτέρω πλουτισμό τους και σε τίποτα περισσότερο.

Διωκεται ο πατερας του λουκμαν

Ο πατέρας του δολοφονημένου Σαχζάτ Λουκμάν, Χαντίμ Χουσείν, δήλωσε: «Εμείς ήρθαμε μόνο για να έχουμε δικαιοσύνη για τη δολοφονία του γιου μας Σαχζάτ. Θέλουμε από εσάς για άλλη μια φορά να μας στηρίξετε στις 10 Απρίλη που είναι το δικαστήριο και μόνο αυτό θέλω να πω και τίποτε άλλο. Ευχαριστούμε».

Ο Θανάσης Καμπαγιάννης, δικηγόρος πολιτικής αγωγής της οικογένεια του Σεχζάτ Λουκμάν τόνισε: «Αυτό που ενδιαφέρει την πολιτική αγωγή και την οικογένεια είναι να αποδοθεί δικαιοσύνη για το δολοφονημένο παιδί τους και τίποτε άλλο. Δεν υπάρχει τίποτα που να μπορεί να τραβήξει την προσοχή μας, την προσοχή της οικογένειας, εκτός από το αίτημα της απόδοσης δικαιοσύνης.

Παρόλα αυτά πρέπει να σχολιάσουμε το γεγονός της έναρξης αυτεπάγγελτης προκαταρκτικής εξέτασης από την εισαγγελία για υφαρπαγή ψευδούς βεβαίωσης και χρήση πλαστού εγγράφου κατά του πατέρα του Σαχζάτ Λουκμάν, του Χαντίμ Χουσείν.

Προσκόμισαν μέσω του πληρεξουσίου δικηγόρου τους ένα χαρτί από το ληξιαρχείο στο Πακιστάν σε σχέση με την οικογενειακή τους κατάσταση. Η προκαταρκτική έχει να κάνει με την νομιμότητα του συγκεκριμένου εγγράφου και έχει να κάνει με το ληξιαρχείο στο Πακιστάν. Αυτός είναι ο λόγος που ξεκίνησε αυτεπαγγέλτως μια προκαταρκτική εξέταση.

Θέλω να συγχαρώ τον εισαγγελέα κ. Νούλη γιατί είναι πολύ φιλότιμος άνθρωπος. Χρειάζεται πραγματικά φιλότιμους εισαγγελείς σαν και αυτόν η ελληνική δικαιοσύνη με δεδομένο ότι υπήρχαν 32 δικογραφίες, που για την ακρίβεια δεν ήταν μόνο 32 αλλά πάνω από 130 δικογραφίες θυμάτων ρατσιστικής και φασιστικής βίας, που ποτέ κανένας εισαγγελέας δεν κινήθηκε αυτεπαγγέλτως προκειμένου να τις συσχετίσει.

Άρα αυτό το πράγμα από τη δική μας τη μεριά έχουμε να πούμε πως έχει να κάνει με επιλεκτική φιλοτιμία των εισαγγελικών αρχών και από αυτή την άποψη θα απαντήσουμε εκ μέρους των γονέων τα δέοντα που ανοίγει η συγκεκριμένη προκαταρκτική. Από τη δική μας τη πλευρά δεν εκπλαγήκαμε από το γεγονός ότι ξεκίνησε μια τέτοιου τύπου ποινική δίωξη. Τα θύματα της ρατσιστική και φασιστικής βίας στην Ελλάδα τα τελευταία τρία χρόνια είναι άνθρωποι οι οποίοι διώκονται.

Διώκονται ποινικά, αρχικά από τις κρατικές αρχές , δηλαδή πηγαίνουν , καταγγέλλουν το γεγονός της ρατσιστικής βίας και στη συνέχεια φυλακίζονται γιατί μπορεί να μην έχουν τα χαρτιά τους κλπ. Διώκονται όμως και από τους θύτες της ρατσιστικής βίας. Είναι πάρα πολύ χαρακτηριστικό ότι οι θύτες σε τέτοιου είδους επιθέσεις μηνύουν τα θύματά τους για ψευδή καταμήνυση για συκοφαντική δυσφήμηση, πολλές φορές και για επίθεση, για αυτό το πράγμα που οι ίδιοι έχουν πράξει σε βάρος των μεταναστών.

Υπάρχει όμως ένα πρόβλημα για την συγκεκριμένη μήνυση που την περιμέναμε ότι θα έρθει και στην περίπτωση του Σαχζάτ Λουκμάν. Ότι ο Σαχζάτ Λουκμάν πέθανε. Και άρα λοιπόν αυτή η ποινική δίωξη τώρα θα πρέπει να στραφεί κατά των κληρονόμων. Αυτό είναι που συμβαίνει αυτή τη στιγμή. Το έχουμε δει και στο δικαστήριο όπου πλέον οι κατηγορούμενοι για την ανθρωποκτονία του Σαχζάτ Λουκμάν δηλώνουν αμυνόμενοι.

 Ο Σ. Λουκμάν Ο Σ. Λουκμάν Δηλώνουν δηλαδή ότι ο Σαχζάτ Λουκμάν είναι αυτός που τους επιτέθηκε και αυτοί αμυνόντουσαν. Το βλέπουμε τώρα και με την ενέργεια της εισαγγελίας να ξεκινήσει δίωξη εις βάρος των γονέων. Άλλος ένας λόγος που περιμέναμε την έναρξη μιας τέτοιας προκαταρκτικής που μπορεί να οδηγήσει σε ποινική δίωξη είναι το αναμφισβήτητο γεγονός ότι η παρουσία της οικογένειας του Σαχζάτ Λουκμάν είναι μια ενοχλητική παρουσία.

Είναι μια υπενθύμιση της φασιστικής βίας και της συγκάλυψής της. Είναι μια υπενθύμιση ότι το θύμα της ρατσιστικής βίας έχει πρόσωπο, έχει όνομα και έχει οικογένεια. Που είναι κάτι που δεν το θέλουν σε καμιά περίπτωση οι διωκτικοί μηχανισμοί που έχουν κατά καιρούς ανεχτεί και συγκαλύψει, αν δεν έχουν οργανώσει, αυτού του είδους τη ρατσιστική βία. Μιλώντας εκ μέρους της οικογένειας αυτό που θέλω να μεταφέρω είναι πως αυτού του είδους οι μεθοδεύσεις δεν αγγίζουν την οικογένεια.

Η οικογένεια είναι στοχοπροσηλωμένη στο σκοπό για τον οποίο είναι εδώ. Δηλαδή να πάρει δικαιοσύνη για το παιδί της. Εμείς αυτό το οποίο έχουμε από τη δική μας πλευρά είναι αφενός να τους προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή νομική κάλυψη αλλά και αφετέρου μια ασπίδα.

Γεωργία:Αντάρτες κηπουροί υπερασπίζονται τό πάρκο τής πόλης

Ο Jacob Resnek / PRI

Στη Γεωργία, μια μικρή ομάδα αυτοαποκαλούμενη «αντάρτες κηπουροί»  αντιστέκεται στη κατασκευή ενός πολυτελούς ξενοδοχείου σε ένα πάρκο της πόλης.Aυτό το είδος κινήματος διαμαρτυρίας σε  αυτήν την πρώην σοβιετική δημοκρατία εμφανίζεται για πρώτη φορά.

Από τον Ιανουάριο, οι ακτιβιστές μέ 24ωρη αγρυπνία σέ ψυχρό καιρό  κρατούν τίς μπουλντόζες μακριά από το Vake Park, ένα από τούς πιο μεγαλοπρεπείς χώρους πρασίνου της Τιφλίδας, δίπλα στήν δασική περιοχή του πανεπιστημίου της πόλης.



«Aυτή ή  ιστορία πού συμβαίνει εδώ συμβαίνει σε όλα τα πάρκα της πόλης μας», λέει ο 25χρονος ακτιβιστής  Lapauri.Δημόσιοι αξιωματούχοι ,χαρίζουν όλο και περισσότερους δημόσιους χώρους στους άπληστους και παχουλούς επενδυτές»..

Σε αυτή την περίπτωση, μια εταιρεία θέλει ένα κομμάτι αυτού του πάρκου για να χτίσει ένα πολυτελές ξενοδοχείο.Ο Lapauri λέει ότι αν το δημόσιο αίσθημα χάσει το Πάρκο, κανείς δεν ξέρει τι θα γίνει στη συνέχεια. Και αν κερδίσει;



"Αυτό είναι το δικό μας Central Park, οπότε αν κερδίσουμε εδώ, θα κερδίσουμε παντού», λέει Lapauri. "Βασικά αυτό είναι μια σύγκρουση μεταξύ των πάρκων και του μπετόν ."



Ένα τσούρμο παιδιά πού διαμαρτύρονται σε ένα πάρκο μπορεί να μην φαίνεται ιδιαίτερα εντυπωσιακό.Μετά την  Επανάσταση των Ρόδων, το 2003, η οποία σάρωσε το διεφθαρμένο καθεστώς από την εξουσία έθεσε τη χώρα σε μια δημοκρατική πορεία.

Αλλά αυτό το κίνημα ήταν κατευθυνόμενο από πολιτικά κόμματα με επικεφαλής ισχυρούς «χαρισματικούς» ηγέτες – και  όχι από μια αυθόρμητη αφύπνιση του δημόσιου αισθήματος.

Με τους αντάρτες κηπουρούς τά πράγματα είναι διαφορετικά. Έχουν παρακολουθήσει τίς ομάδες βάσης σε μέρη όπως η Βόρεια Αφρική  τα τελευταία  χρόνια, και καταλαβαίνουν ότι αν οι άνθρωποι μπορούν να ρίξουν δικτάτορες, μπορούν να προστατεύσουν καί ένα πάρκο.



"Αυτή είναι ίσως η πρώτη περίπτωση στην ιστορία της γεωργιανής κοινωνίας των πολιτών, όπου οι άνθρωποι διαμαρτύρονται για την υπεράσπιση του περιβάλλοντος - και αυτό  δεν έχει να κάνει τίποτα με τα πολιτικά κόμματα ή οποιεσδήποτε πολιτικές δυνάμεις», λέει ο ακτιβιστής Τσάι Kuchukhidze. "Είμαστε ή υπεράσπιση του πάρκου και, μέσω αυτού,  υπερασπιζόμαστε το δικαίωμά μας να ζούμε σε ένα υγιές περιβάλλον."

Σε αντίθεση με τα μεγάλα, πολιτικά κίνητρα των  διαδηλώσεων, οί γεωργιανές αρχές δεν φαίνεται να μπορούν  να αντιμετωπίσουν  την ομάδα του πάρκου Vake και βρίσκονται σε σύγχυση …

Έχουν προσπαθήσει να την πατάξουν αρκετές φορές. Αλλά κάθε φορά που τό έκαναν, λέει ο μηχανικός υπολογιστών Nick Davitashvili, ένα σήμα στά κοινωνικά μέσα δικτύωσης καί ενημέρωσης κατεβάζει περίπου χίλλιους διαδηλωτές πού στέκονται μπροστά την αστυνομία και τις μπουλντόζες.



"Η νέα γενιά μπορεί να δει ότι απαντώντας στα κοινωνικά δίκτυα και μέ τό πού έρχεται και στέκεται εδώ,  στην πραγματικότητα αλλάζει κάτι», λέει ο Davitashvili. "Μπορούν να διώξουν την αστυνομία απλά με το να στέκονται εδώ, δεν τούς επιτίθονται, δεν ουρλιάζουν, απλά παίζουν μουσική καί χορεύουν.Αισθάνονται ότι η δύναμη είναι ένας αποφασιστικός παράγοντας για να κάνει τους ανθρώπους να καταλάβουν ότι είναι στα χέρια τους να αλλάξουν την ζωή τους.. Αν το κάνουν, τα πράγματα θα αλλάξουν προς το καλύτερο - αν οχι, τότε θα πρέπει να κατηγορούν τους εαυτούς τους ".



Οι αρχές λένε ότι το έργο του ξενοδοχείου δεν θα γίνει στο πάρκο. Αλλά οι διαδηλωτές υποστηρίζουν ότι ψεύδονται  και σέρνουν την δημοτική αρχή στο δικαστήριο. Εν τω μεταξύ, ό Data Lapauri λέει ότι είναι αισιόδοξος καί ότι το δίκιο τους  θα επικρατήσει.

"Ξέρουμε ότι έχουμε δίκιο, αλλά ξέρουμε  ότι εδώ  είναι μόνο μία περίπτωση, και αν κερδίσουμε εδώ δεν θα σταματήσουμε!.. Εμείς θα προσπαθήσουμε να φέρουμε πιο θετικές αλλαγές», λέει. "Προσπαθούν να μας κάνουν να φαiνόμαστε σαν ακραίοι, ότι είμαστε treehuggers που κλαίνε για κάθε δέντρο που κόβεται – εικόνα η οποία απέχει πολύ από την πραγματικότητα."

Ο Lapauri και άλλοι λένε ότι αυτό μπορεί να φαίνεται σαν «απλώς άλλη μια διαμαρτυρία,αλλά οί Γεωργιανοί αξιωματούχοι δεν θα είναι σε θέση να αγνοήσουν τίς  επαναστάσεις βάσης πιά..

 Λέσβος: Νέα τραγωδία με επτά νεκρούς μετανάστες σε νέο ναυάγιο

Επτά μετανάστες ανασύρθηκαν νεκροί στη θαλάσσια περιοχή ανάμεσα στην Τουρκία και τις βορειοανατολικές ακτές της Λέσβου, σε μία ακόμη ναυτική τραγωδία με θύματα μετανάστες, που προσπαθούσαν να φτάσουν στην Ελλάδα.

Σύμφωνα με τις πληροφορίες, περίπου στις 12.30 τα ξημερώματα της Τρίτης, τουρκικό πλοίο εντόπισε στη θαλάσσια περιοχή, περίπου 1,5 ναυτικό μίλι βορειοανατολικά του ακρωτηρίου Κόρακας της Λέσβου, δύο μετανάστες οι οποίοι ενημέρωσαν για την ύπαρξη του μισοβυθισμένου σκάφους. Επί τόπου έσπευσαν -κατόπιν σχετικής ενημέρωσης- δυνάμεις του Λιμενικού οι οποίες στις ολονύχτιες έρευνές τους εντόπισαν επτά νεκρούς (δύο στη θάλασσα και άλλους πέντε εγκλωβισμένους στο σκάφος), ενώ διέσωσαν άλλα έξι άτομα. Οι έρευνες συνεχίζονται για την ανεύρεση άλλων δύο ατόμων που θεωρούνται αγνοούμενα.

Το ακρωτήρι Κόρακας, λίγα χιλιόμετρα από τη Σκάλα Συκαμιάς στις βόρειες ακτές της Μυτιλήνης, είναι μία από τις βασικές πύλες εισόδου εκατοντάδων εξαθλιωμένων, οικονομικών μεταναστών και προσφύγων από το Αφγανιστάν, το Ιράκ και το Πακιστάν που αναζητούν καλύτερη τύχη στην Ευρώπη.

Έκρηξη με τραυματίες σε υποσταθμό της ΔΕΗ έξω από τη Θεσσαλονίκη

Έκρηξη με τραυματίες σημειώθηκε σε υποσταθμό της ΔΕΗ που βρίσκεται ανάμεσα στον Βαθύλακκο και τη Γέφυρα, βορειοδυτικά της Θεσσαλονίκης.

Σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες, η έκρηξη φαίνεται ότι προκλήθηκε από βραχυκύκλωμα σε διακόπτη των 20kV. Επί τόπου βρέθηκαν οχήματα της Πυροσβεστικής και πυροσβέστες που έσβησαν τη φωτιά.

Οι τραυματίες μεταφέρθηκαν στα νοσοκομεία της Θεσσαλονίκης.

Από την έκρηξη σημειώθηκε διακοπή ρεύματος σε χωριά της Δυτικής Θεσσαλονίκης.

Ποινική δίωξη καθηγητών για στήριξη μαθητικής κατάληψης

Tην άσκηση ποινικής δίωξης κατά καθηγητών που εκφράστηκαν θετικά για μαθητικές καταλήψεις καταγγέλλει η Ένωση Λειτουργών Μέσης Εκπαίδευσης (ΕΛΜΕ) Φωκίδας.


Οι εκπαιδευτικοί κατηγορούνται για υποκίνηση καταλήψεων διότι σε πρόσφατη συνέλευση του Συλλόγου Γονέων λυκείου της Ιτέας, εξέφρασαν την στήριξη τους στην απόφαση των μαθητών να προχωρήσουν σε κατάληψη. Γονέας μαθητή του συγκεκριμένου λυκείου έκανε αναφορά στον εισαγγελέα, ο οποίος προχώρησε τη διαδικασία.

Η ανακοίνωση της ΕΛΜΕ

«Η εξέλιξη αυτή είναι πολύ επικίνδυνη. Είναι ξεκάθαρη προσπάθεια τρομοκράτησης των εκπαιδευτικών, των μαθητών. Δεν ξεχνάμε ότι στη συγκεκριμένη αναφορά αναφέρονται ονόματα και στοχοποιούνται ανήλικοι μαθητές. Στόχος είναι να καταστείλουν με τον φόβο οποιονδήποτε αγώνα, οποιαδήποτε κινητοποίηση, οποιαδήποτε αντίδραση σε αυτή τη βάρβαρη αντιλαϊκή-αντιεκπαιδευτική πολιτική. Εντάσσεται και εξυπηρετεί την πολιτική της κυβέρνησης να επιβάλλει το δόγμα «νόμος και τάξη», να επιβάλλει δηλαδή κλίμα τρομοκρατίας στο λαό για να σταματήσει να διεκδικεί.

Με την συγκεκριμένη ποινική δίωξη όμως διώκεται η άποψη. Διώκεται η στάση και η γνώμη των συναδέλφων, η οποία εκφράστηκε σε ΓΣ Συλλόγου Γονέων. Δηλαδή όποιος στηρίξει τις αποφάσεις των μαθητικών συλλογικών οργάνων, όποιος στηρίζει το δικαίωμα των μαθητών, όπως και όλης της νεολαίας να διεκδικήσει το μέλλον της βαφτίζεται υποκινητής καταλήψεων και διώκεται ποινικά. Το μήνυμα είναι ξεκάθαρο: Όποιος τολμά να σηκώσει κεφάλι, θα ‘χει μπλεξίματα με τον νόμο!

Οι εκπαιδευτικοί, οι μαθητές, οι γονείς, όλοι οι εργαζόμενοι έχουν κάθε συμφέρον να καταδικάσουν τέτοιες διώξεις, που στρέφονται συνολικά εναντίον του εργατικού και νεολαιίστικου κινήματος. Να μη φοβηθούν, να μη σταματήσουν να αγωνίζονται για το δίκιο τους. Η επιχείρηση τρομοκράτησης δεν θα περάσει!».

Ένας αντισυμβατικός «μπαγάσας»

«Ονομάζομαι Νικόλας Άσιμος. Ουχί Νίκος ουδέ Νικόλαος. Νικόλας και το "Άσιμος" με γιώτα. Ουχί Ασίμος, ουδεμίαν σχέσιν έχω με τον Ισαάκ Ασίμωφ. Τώρα θα μου πεις, γιατί το "Άσιμος" με γιώτα. Γιατί, όταν λέμε "ο τάδε είναι άσημος τραγουδιστής", η λέξη "άσημος" παίζει το ρόλο επιθετικού προσδιορισμού στη λέξη "τραγουδιστής" και γράφεται με ήτα. Ενώ το "Άσιμος" είναι όνομα ή καλύτερα επώνυμο και ουχί επιθετικός προσδιορισμός του εαυτού μου».

«Νικόλας Άσιμος», αυτό ήταν το όνομα που επέλεξε ο Νικόλαος Ασημόπουλος στα 18 του χρόνια. Του Παναγιώτη Κωνσταντίνου.

Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη στις 20 Αυγούστου 1949 και μεγάλωσε στην Κοζάνη. Από τα σχολικά του χρόνια έδειξε ότι πρόκειται για ένα παιδί με ιδιαίτερες ανησυχίες που συχνά προκαλούσε τις έντονες αντιδράσεις των καθηγητών του. Η ισχυρή προσωπικότητά του και το ξεχωριστό ταλέντο του τον αναδεικνύουν σε «μπροστάρη» των διαφόρων μαθητικών εκδηλώσεων.

Το 1967, η Ελλάδα μπαίνει στο γύψο και ο Άσιμος μπαίνει στη Φιλοσοφική Θεσσαλονίκης, στο Τμήμα Νεοελληνικών Σπουδών. Εκεί εφευρίσκει και το όνομά του. Σε ένα κείμενο που έστειλε σε τοπική εφημερίδα της Θεσσαλονίκης –επιθυμία του ήταν να γίνει δημοσιογράφος- υπογράφει για πρώτη φορά με το ψευδώνυμο Άσιμος, το οποίο στη συνέχεια καθιέρωσε ως επίσημο όνομά του.


Την κιθάρα την είχε πάντα πάνω του, όμως ποτέ δεν την διδάχτηκε. Μόνος του έμαθε, όσα έμαθε, έξω από καλούπια και κανόνες. Η αντισυμβατική-αντικαθεστωτική συμπεριφορά του, τον έφερε αρκετές φορές στα κελιά της ασφάλειας Θεσσαλονίκης, επί δικτατορίας. Πώς να υποταχθεί όμως ένας «εκ φύσεως ανυπόταχτος»; Η σύγκρουση με την κοινωνία του, σε κάθε περίοδο, αποτελούσε κομμάτι της ζωής του, ίσως και τη ζωή του ολόκληρη.

Το 1973 αποφασίζει να κατέβει στην Αθήνα. Οι συνεργασίες με διάφορους καλλιτέχνες στα μαγαζιά της Πλάκας, τον κάνουν, όπως ο ίδιος γράφει στο βιβλίο του «αναζητώντας κροκανθρώπους», έναν «άγνωστο – ευρύτατα γνωστό». Ωστόσο συχνά αυτές οι συνεργασίες, λόγω του ιδιαίτερου χαρακτήρα του, διαλύονται. Μαζί με ομάδα καλλιτεχνών δημιουργούν το πρώτο «Μουσικό Καφενείο», ένα θίασο μουσικών. Ο ίδιος έκανε και κάποια περάσματα σε ταινίες της εποχής.

Οι δρόμοι του κέντρου έγιναν το υπαίθριο θέατρό του όπου καθημερινά έδινε μουσικές παραστάσεις για τους περαστικούς, ενώ με το συγκρότημα «Exarchia Square Band» πραγματοποιήσε αρκετές συναυλίες με έντονο το κοινωνικοπολιτικό στοιχείο. Τα τραγούδια του τα ηχογραφούσε μόνος του ή σε στούντιο φίλων, χωρίς δισκογραφικές και μάνατζερ, διαφημίσεις και παραγωγούς.

Μόνος του πουλούσε τις κασέτες του, στα στενά της Αθήνας. Λίγο αργότερα άνοιξε και ένα μαγαζάκι στα Εξάρχεια, στη Καλλιδρομίου. Στο «χώρο προετοιμασίας», όπως τον αποκαλούσε ο ίδιος, μπορούσες να βρεις όλη του την περιουσία, τις οκτώ κασέτες του, τα χειρόγραφά του και ότι αντικείμενο φάνταζε για τον ίδιο σημαντικό.


Για χρήματα ούτε κουβέντα του αρκούσαν τα λίγα και οι ιδέες του. Αρνήθηκε ότι ήταν κοινωνικά συμβατό. Μοναδική απόγονός του είναι η Λίλιαν, καρπός μίας ελεύθερης σχέσης. Όσο αντιδρούσε τόσο η κοινωνία τον περιθωριοποιούσε και το αντίστροφο. Το 1987 θα δεχτεί ένα από τα τελευταία χτυπήματα. Ο Άσιμος οδηγείται στον Κορυδαλλό με την κατηγορία του βιασμού μίας πρώην ερωτικής συντρόφου του.

Η κατηγορία τον αποτελείωσε. Σταδιακά αγγίζει τα όρια της τρέλας, απομονώνεται και γίνεται επιθετικός. Λίγο καιρό αργότερα, στις 17 Μαρτίου του 1988 εκεί στο «χώρο προετοιμασίας», Καλιδρομίου 55, αποφασίζει το «φευγιό» του και δίνει τέλος στη ζωή του. Κυνηγήθηκε πολύ άλλωστε και ας ήταν μόλις 39 χρόνων… τόσο άντεξε.

Την επόμενη μέρα, στο νεκροταφείο στη Νέα Σμύρνη, θα ακουστεί από στόματα φίλων του, «Λέγανε ότι ήσουν απροσάρμοστος, μα εμείς ξέραμε ότι ήσουν ευαίσθητος...Νικόλα, γεια σου, σ' αγαπάμε...». Στο μαγαζάκι βρέθηκαν έξι χειρόγραφα κείμενα, στα οποία αναφέρονταν οι λόγοι της αυτοκτονίας και μία εντολή… «Θάψτε με κάπου αν γίνεται ήσυχα ή καλύτερα κάψτε με και σκορπίστε με».
http://tvxs.gr/

Απελάσεις εργατών γης στα φραουλοχώραφα της Μανωλάδας

Πριν από μία βδομάδα απελάθηκε στο Μπαγκλαντές ο εργάτης γης στην Ν. Μανωλάδα Πόλας Πεφάρι. Σύμφωνα με τα όσα καταγγέλλει η ΚΕΕΡΦΑ, ο Πόλας ήταν «ένας από τους δεκάδες εργάτες στα φραουλοχώραφα της Ν. Μανωλάδας που βρέθηκε απλήρωτος από τη Βαγγελάτος ΑΕ και αντιμέτωπος με τα όπλα των μπράβων όταν απαίτησαν να πληρωθούν τα δεδουλευμένα».


Ο Πόλας Πεφάρι, είχε συλληφθεί σε επιχείρηση σκούπα της ΕΛΑΣ και παρά τις παρεμβάσεις της ΚΕΕΡΦΑ και άλλων φορέων, η Κίνηση καταγγέλλει ότι οι αρχές προχώρησαν στην απέλαση του. Επιπλέον, υπογραμμίζει ότι οι ιθύνοντες της εταιρείας που εμπλέκεται στην επίθεση κατά των μεταναστών εργατών βάζει στη μαύρη λίστα όλους όσους απασχολούσε κατά την περασμένη χρονιά.



«Παράλληλα, η εισαγγελική έρευνα ολοκληρώθηκε με τις καταθέσεις 154 εργατών. Σε όσους βρέθηκαν μπροστά στα όπλα και τα σώματα τους τρυπήθηκαν από σκάγια ο εισαγγελέας εισηγήθηκε από την αρχή να πάρουν ένα έγγραφο που τους επιτρέπει τη παραμονή μέχρι τη διεξαγωγή της δίκης. Τριάντα πέντε άτομα πήραν αυτό το έγγραφο. Στους υπόλοιπους που ήταν παρόντες ΔΕΝ δόθηκε ένα ανάλογο έγγραφο με αποτέλεσμα τις συλλήψεις σε επιχειρήσεις σκούπα που οδήγησαν τέσσερις σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Ένας αφέθηκε ελεύθερος, ένας απελάθηκε και οι δύο κρατούνται (;) ακόμη. Μάλιστα σε αντιπροσωπεία συνδικαλιστών εκπαιδευτικών που επισκέφθηκε την εισαγγελία για ενημέρωση δηλώθηκε ότι «δεν θα νομιμοποιηθούν» μετανάστες μέσω αυτής της οδού! Άραγε η παραμονή στη χώρα μέχρι τη δίκη δεν είναι αναγκαίο για τη απονομή δικαιοσύνης; Θα κρίνει η ΕΛΑΣ ποιοι έχουν αυτό το δικαίωμα;» προσθέτει η ΚΕΕΡΦΑ.





Σημειώνεται ότι οι εργάτες της Μανωλάδας πραγματοποίησαν συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας ζητώντας απονομή δικαιοσύνης, φρένο στις απελάσεις αλλά και καταβολή των δεδουλευμένων τους. Η ΚΕΕΡΦΑ καλεί τον κόσμο στο αντιφασιστικό, αντιρατσιστικό συλλαλητήριο στις 22 Μαρτίου και τα συνδικάτα να στηρίξουν τη μετακίνηση των μεταναστών με πούλμαν για να μπορέσουν να πάρουν μέρος.

Σαμποτάζ σε Χωριάτικο&Αττικούς Φούρνους

Το Σάββατο 15/3 πραγματοποιήσαμε δράσεις σε 3 καταστήματα των αλυσίδων "ΤΟ ΧΩΡΙΑΤΙΚΟ" στην Ομόνοια & "ΑΤΤΙΚΟΙ ΦΟΥΡΝΟΙ" στον Ευαγγελισμό και στο Μοναστηράκι. Αφού προσεγγίσαμε τα καταστήματα, πετάξαμε στο εσωτερικό τους αμπούλες βρώμας με σκοπό να σαμποτάρουμε την παραγωγή, ενώ παράλληλα πετάχτηκαν τρικάκια τα οποία ενημέρωναν πελάτες και περαστικούς για το ποιόν των αφεντικών των συγκεκριμένων αλυσίδων και για το τι κρύβεται πίσω από τις επιχειρήσεις αυτές.

Ακολουθεί το κείμενο που αναγραφόταν στα τρικάκια:



Οι φούρνοι "ΤΟ ΧΩΡΙΑΤΙΚΟ",των αδελφών ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΩΝ, είναι βιτρίνα για να ξεπλένονται χρήματα από την εξαναγκαστική πορνεία γυναικών, από τα στριπτιτζάδικα και από τα "ραντεβού για μασαζ"

ΟΙ ΦΟΥΡΝΟΙ "ΤΟ ΧΩΡΙΑΤΙΚΟ" ΚΑΙ ΟΙ "ΑΤΤΙΚΟΙ ΦΟΥΡΝΟΙ" ΒΡΩΜΑΝΕ ΕΞΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΗ ΠΟΡΝΕΙΑ

Ο Άγγελος και Αντώνης Γιαννακόπουλος, τα δύο αδέρφια/επιχειρηματίες και ιδιοκτήτες 20 και πλέον φούρνων"το Χωριάτικο" και των "Αττικών Φούρνων" έχουν συλληφθεί ή διαφύγει της σύλληψης τους 2 φορές στο παρελθόν, με την κατηγορία ότι διευθύνουν κύκλωμα εξαναγκαστικής πορνείας, εμπορίας γυναικών και trafficking, που ελέγχει το 80% των εκδιδόμενων γυναικών στην Ελλάδα. Το 2008 και το 2010 σε επιχείρηση της αστυνομίας (λευκός άρτος) και του ΣΔΟΕ στα κεντρικά γραφεία του "ΧΩΡΙΑΤΙΚΟΥ" (τότε ήταν στην Μιχαήλ Βόδα και Ιουλιανού, τώρα βρίσκονται στην Αγίου Μελετίου και Αχαρνών) και σε άλλους χώρους των Γιαννακόπουλων, μεταξύ των άλλων βρέθηκαν και τα εξής: έγγραφα και σφραγίδες από offshore εταιρεία - "Desena limited"- με έδρα την Κύπρο, που διαχειριζόταν 5 στριπτιτζάδικα στην Αθήνα, ανάμεσά τους το "Αλκατράζ" στην Λ.Συγγρού και το "star" στη Λ.Ηρακλείου. Οι επιχειρηματίες/νταβατζήδες διέθεταν και μία πολυκατοικία στη Λ.Ηρακλείου 29 όπου κρατούσαν φυλακισμένες τις γυναίκες που δίαφοροι πελάτες βίαζαν επί πληρωμή.

Το ελληνικό παράρτημα εμπορίας σαρκός συνεργαζόταν με αντίστοιχα μαφιόζικα κυκλώματα της Ρωσίας. Μέσω ταξιδιωτικού γραφείου και εταιρείας ευρέσεως εργασίας, έρχονταν σε επαφή με γυναίκες από Ρωσία,Λιθουανία,Πολωνία, και με υποσχέσεις για δουλειά στην Ευρώμη τις έφερναν στην Ελλάδα. Έκτοτε ξεκίναγε ο εφιάλτης γι'αυτές τις γυναίκες: έμεναν φυλακισμένες και εξαναγκάζονταν να εκδίδονται ή να δουλεύουν σε στριπτιτζάδικα. Οι νταβατζήδες Γιαννακόπουλοι με τους συνεργάτες τους τις εκβίαζαν μέσω των χαρτιών τους, των οικογενειών τους ή ακόμα και με την απειλή των ζωών τους.

Στη μαφιόζικη επιχείρηση, πέρα από τους φύλακες των γυναικών, τους <<μεταφορείς>>, τους λογιστές που εργάζονταν για λογαριασμό τους, υπήρχε και ενας απόστρατος μπάτσος, ο Κωνσταντίνος Κύρος, ο οποίος είχε αποταχθεί λόγω κατάχρησης 70 εκατομμυρίων δραχμών από το ταμείο του Τμήματος Αλλοδαπών. Ο συγκεκριμένος μπάτσος είχε σημαντικό ρόλο μέσα στην οργάνωση των νταβατζήδων μιας και λόγω των επαφών του μπορούσε να εξασφαλίζει χαρτιά για τις φυλακισμένες γυναίκες. Τώρα ο Κύρος είναι υπεύθυνος προσωπικού στους φούρνους "ΤΟ ΧΩΡΙΑΤΙΚΟ"...

Παρά τις 31 συλλήψεις (μεταξύ αυτών και ο Αντώνης Γιαννακόπουλος που κάθησε ένα χρόνο προφυλακισμένος), τις εφόδους, τις προφυλακίσεις και τις διώξεις που ασκήθηκαν στην πρώτη επιχείρηση της αστυνομίας το 2008 (λευκός άρτος), τα μέλη του κυκλώματος αποφυλακίστηκαν και άμεσα συνέχισαν το εμπόριο και την εκπόρνευση των γυναικών. Μια γυναίκα που ξέφυγε από το κύκλωμα των νταβατζήδων, μια ανώνυμη επιστολή και ένα τηλεφώνημα στην πολωνική πρεσβεία, από μια φυλακισμένη γυναίκα, ήταν οι αφορμές ώστε η αστυνομία να διεξάγει την επιχείρηση Λευκός Άρτος Νο2, το 2010, και να προβεί πάλι σε 17 συλλήψεις. Καμία υπόθεση δεν έχει τελεσιδικήσει και οι νταβατζήδες /έμποροι σάρκας συνεχίζουν τα επιχειρηματικά τους σχέδια με τις ευλογίες του κράτους και των δικαστών..

Σύντροφοι,συντρόφισσες

athens.indymedia.org

Εκδήλωση τιμής το Σάββατο για τους 22 κομμουνιστές του μπλόκου της Καλογρέζας

Εκδήλωση τιμής στους 22 κομμουνιστές αντιστασιακούς του μπλόκου της Καλογρέζας διοργανώνουν η Τομεακή Επιτροπή Βόρειου Τομέα Αττικής του ΚΚΕ και τα παραρτήματα ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ Ν. Ιωνίας, Νέου Ηρακλείου, Φιλαδέλφειας, Μεταμόρφωσης.

Η εκδήλωση θα γίνει το Σάββατο 15 Μάρτη στις 10 το πρωί στο χώρο του μνημείου των εκτελεσθέντων με ομιλητή τον Θανάση Παφίλη, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και υποψήφιο περιφερειάρχη Αττικής με τη «Λαϊκή Συσπείρωση».

Οι διοργανωτές καλούν σε προσυγκέντρωση στις 9.45 το πρωί στην πλατεία Αναπήρων στην Καλογρέζα.

http://www.902.gr/

Για τον νεκρό φασίστα στην Κων/πολη

Λίγα λόγια για τον νεκρό χθες στην Τουρκία.

Η οργάνωση Λαικό Μέτωπο ( κινηματική πτέρυγα του DHKPC) έβγαλε ανακοίνωση στην οποία αναφέρει ότι κατά τις άγριες συμπλοκές χθές το βράδυ στην Κωνσταντινούπολη και συγκεκριμένα στην γειτονιά του Οκμειντάν, εκεί που δολοφονήθηκε ο πιτσιρικάς (γειτονιά λαϊκή, αλεβιτών και με αριστερή/κομμουνιστική  παράδοση) ,ομάδα φασιστών ,φιλοκυβερνητική, επιχείρησε δυο φορές να επιτεθεί στον κόσμο που ήταν στα οδοφράγματα..

Την πρώτη φορά προσπάθησαν να τρομοκρατήσουν τον κόσμο κρατώντας λοστάρια και καδρόνια ,αλλά αναγκάστηκαν να τραπούν σε άτακτη φυγή υπό την κάλυψη των μπάτσων.

Τη δεύτερη φορά όμως επιχείρησαν να επιτεθούν με οπλισμό και με κάλυψη ασφαλιτών, εκεί, όπως αναφέρει η ανακοίνωση μέλη του Λαικού Μετώπου, για αυτοάμυνα χρησιμοποίησαν όπλα για να απωθήσουν τους φασίστες ,αλλά και για να προστατέψουν τη γειτονιά. Ο απολογισμός είναι ένας φιλοκυβερνητικός νεκρός και άλλοι δυο βαριά τραυματίες.

Σήμερα σε διάφορα δημοσιεύματα επιβεβαιώνεται ότι ο νεκρός και οι τραυματίες ανήκαν σε  πυρήνα φιλοκυβερνητικό- ισλαμιστικό- φασιστικό και ότι πήγε εκει οργανωμένα για να χτυπήσει τους εξεγερμένους.

Αξίζει να σημειωθεί ότι το Λαικό Μέτωπο δεν είχε ούτε έναν τραυματία από τη συμπλοκή και αυτό δείχνει και την ετοιμότητα τους για κάθε ενδεχόμενο, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο Berkin θεωρείται νεκρός και του Λαικού Μετώπου, καθώς παιδί του Οκμειντάν και αλεβί και από αριστερή οικογένεια, κάτι που φάνηκε και στην κηδεία που είχε καθαρά πολιτικό χαρακτήρα με την συγκατάθεση  της οικογένειας του Berkin.

Οσον αφορά την ετοιμότητα του Λαικού Μετώπου οφείλεται και στο ότι σχετικά πρόσφατα  σε επίθεση από μπράβους εμπόρων ναρκωτικών σε μέλη  του Λαικού Μετώπου δολοφονήθηκε ο Hasan Ferit Gedik, μέλος της οργάνωσης. Στην κηδεία του, στην οποία συμμετείχε η ευρύτερη αριστερά της Κωνταντινούπολης, εμφανίστηκαν μέλη της οργάνωσης με όπλα στα χέρια μέσα στο πλήθος.

athens.indymedia

Επίθεση και απαγωγή αναρχικών στην Ρωσία

Αναρχικοί που διοργάνωναν πορεία “εναντίον του πολέμου στην Ουκρανία” στο  Petrozavodsk απήχθησαν και τραυματίστηκαν σοβαρά από αγνώστους με μάσκες.
Στις 9/3, οι αναρχικοί του  Petrozavodsk μαζί με την καθιερωμενή δράση “Φαΐ αντί για Βόμβες”* θα έκαναν και πορεία “εναντίον του πολέμου στην Ουκρανία”, με σκοπό την ειρινική επίλυση της τεταμένης κατάστασης και την αποτροπή της συνέχισης της αιματοχυσίας.
Στις 8/3 δυο από τους διοργανωτές μαζί με έναν φίλο τους δέχθηκαν επίθεση. Δυο αμάξια σταμάτησαν μπροστά τους και 12 άτομα με μάσκες τους επιτέθηκαν, φωνάζοντας “παλιογαμημένοι θέλετε να δώσετε την Κρυμαία μας στους Μπαντέρα (ομάδα εθνικιστών της Ουκρανίας), θα σας δείξουμε πως να διαδηλώνετε...” και παρόμοια όμορφα πράγματα. Ύστερα από μια γρήγορη αλλά αποτελεσματική επίθεση οι **τραμπούκοι γύρισαν στα αυτοκίνητα τους και αποχώρησαν.
Το επόμενο πρωί μισή ώρα πριν την διαδήλωση, τέσσερα άτομα που συμμετείχαν στις δράσεις ενώ έφευγαν από το σπίτι του ενός έχοντας μαγειρέψει για το “φαΐ και όχι βόμβες” δέχθηκαν και αυτοί επίθεση και απήχθησαν από άτομα με μάσκες οι οποίοι αποχώρησαν άμεσα και πάλι με δυο αμάξια. Όπως έγινε αργότερα γνωστό μεταφέρθηκαν σε δάσος σε μια απόσταση 40-45 χιλιόμετρα από την πόλη. Καθόλη την διάρκεια της μεταφοράς οι τραμπούκοι τους απειλούσαν πως θα σκάψουν τον τάφο τους και τους χτυπούσαν συνεχώς. Τελικώς οι τραμπούκοι τους κατέβασαν έναν προς ένα από το αμάξι σε διαφορετικά μέρη όπου ξυλοκοπήθηκαν και βασανίστηκαν, στην επίθεση χρησιμοποιήθηκαν αστυνομικά γκλοπ καλυμμένα και αλυσίδες βουτηγμένες σε πολυεθανόλη,ενώ δεχόντουσαν διαρκώς απειλές πωςθα τους ακρωτηριάσουν και θα τους σκοτώσουν.
Ταυτόχορονα άγνωστοι ήρθαν στην πορεία με προβοκατόρικα πανώ, και αφότου έβγαλαν φωτογραφίες, έφυγαν, κάνοντας σαφές σε όλους πως η διάλυση της πορείας ήταν προσχεδιασμένοι. Οι συμμετέχοντες στην πορεία καθώς και άλλοι ακτιβιστές της περιοχήες έχουν πλεον κάθε λόγο να φοβούνται για την ασφάλεια τους και των συγγενών τους.
Αυτή την στιγμή οι κατάσταση τους ειναι σταθερή εκτός από μερικά σπασμένα δάκτυλα, αιματώματα και εξαρθομένους σπόνδυλους.
Η είδηση ήρθε απευθείας από την ομάδα των αναρχικών του Petrozavodsk
* το “φαϊ όχι βόμβες” (food not bombs) είναι δημοφιλής δράση σε διάφορες χώρες της Ευρώπης, όπου τρόφιμα από σουπερ μάρκετ απαλλοτριώνονται είτε μαζεύονται από τους κάδους -κυρίως το δεύτερο- (όπου οι υπάλληλοι πετάνε τεράστιες ποσότητες φαγητού καθημερινά) και μοιράζονται σε συγκεντρώσης, είναι κάτι μεταξύ συλλογικής κουζίνας και απαλλοτρίωσης και διαμοιρασμού τροφίμων σε λαϊκές
** στο αγγλικο κείμενο χρησιμοποιείται η λέξη attackers, ο μεταφραστής προτίμησε να παραφράσει το αρχικό κείμενο για χάριν της καλύτερης περιγραφής των εν λόγω υποκειμένων (κατά την προσωπική του γνώμη πάντα)

Πηγή: http://libcom.org/news/anarchists-petrozavodsk-russia-were-kidnapped-seriously-injured-unknown-people-masks-120320

Πανό στη Ν. Σμύρνη εν όψει της δίκης για την επίθεση στο στέκι Αντίπνοια

Χθες, Πέμπτη 13 Μάρτη 2014, αναρτήθηκαν πανό στην περιοχή της Νέας Σμύρνης εν όψει του δικαστηρίου για την οργανωμένη φασιστική επίθεση που δέχτηκε το αναρχικό στέκι Αντίπνοια, στα Κάτω Πετράλωνα, στις 30 Ιουνίου 2008. Τα πανό καλούν:

στη Μικροφωνική - Συγκέντρωση στον ΗΣΑΠ Θησείου την Κυριακή 16/3, στις 12μμ και
στη δίκη στο Πρωτοδικείο (οδός Δέγλερη) την Τετάρτη 19/3, στις 9πμ


ΟΙ ΠΑΡΑΚΡΑΤΙΚΕΣ ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ ΘΑ ΤΣΑΚΙΣΤΟΥΝ

ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ



Vogliamo tutto e per tutti
στη Νέα Σμύρνη και τις γύρω περιοχές

Τα ΜΑΤ επιτέθηκαν στις καθαρίστριες έξω από το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους

Μην κλαίτε, ρε!

Τις απεργίες πείνας, στις «παράνομες» γειτονιές, στα σπίτια-γιάφκες, την όψη του αιματοβαμμένου πουκάμισου, της φλέβας των ημερών που ξεπροβάλει. Καταλαβαίνω αυτούς τους ανθρώπους.  Καταλαβαίνω για πρώτη φορά αυτούς που λένε «μην κλαίτε, να μη μας δουν οι άλλοι». Καταλαβαίνω πια γιατί ο άνθρωπος εχθρεύεται τα δάκρυά του. Καταλαβαίνω γιατί θέλεις να εξαφανίσεις την πιο ανθρώπινη και ευαίσθητη πλευρά  σου. Βάλανε τον Μπερκίν σε ένα μικρό φέρετρο και τον στέλνουν μακριά…

Θέλω να φωνάξω σε όλη τη χώρα «Μην κλαίτε ρε! Κόψτε το! Θα λογοδοτήσουν!» Στεγνώνουν την καρδιά, τα μάτια , τα λόγια μας από τις βρισιές αυτοί οι ξετσίπωτοι. Εμείς γιατί να κλάψουμε; Φωνάξτε ρε! Φωνάξτε! Υπάρχετε και εσείς! Φωνάξτε να το ακούσουν! Υπάρχουμε κι εμείς!

Θέλω να το κατανοήσουν, να ενδώσουν, πως το λένε. Μια φορά στη ζωή τους, μια φορά! Μου’ρχεται να φωνάξω « Εε εσύ σατράπη της εξουσίας τι έχεις εκεί κάτω στα αχαμνά σου;  Τσιμέντο ενός δρόμου διπλής κατεύθυνσης»; Και στο τέλος αυτών των ερωτήσεων βρισιές που δεν έχω εκστομίσει ποτέ στη ζωή μου. Άραγε με τέτοιο πόνο και φόρτιση από την πίεση θα εκραγούμε;

Θέλω να γράψω ένα κείμενο τέτοιο έτσι ώστε να μη χαθεί το αίμα των παιδιών. Του Μπερκίν, της Τζεϊλάν, του Ογούρ, του Αλί, του αδερφού και της αδερφής τους. Για όλα τα όμορφα αυτά παιδιά που μετανάστευσαν από αυτόν τον κόσμο. Καταλάβατε; Δεν υπάρχει όμως τέτοιο κείμενο. Ούτε κουβέντα. Δεν μπορεί κανείς να το γράψει. Ανολοκλήρωτες λέξεις και προτάσεις που όταν συναντιόμαστε όλοι μαζί χάνονται. Μια στεγνή βρισιά σε ανοιχτό χώρο.

Θέλω να φιλήσω έναν, έναν όλους αυτούς που βγήκαν χθες στο δρόμο. Είναι αυτοί οι άνθρωποι που δεν θέλουν την εξουσία για τον εαυτό τους, δεν πτοούνται , δεν χάνουν την ανθρωπιά τους στη χώρα του φόβου και των βασανιστηρίων. «Ας φάμε ξύλο και τι έγινε». Αυτούς που δεν άντεξαν να μείνουν στο σπίτι και ξεχύθηκαν στους δρόμους όπως αυτός ο άντρας που πήρε το ψωμί και βγήκε να διαδηλώσει μόνος του στο πάρκο, όπως εκείνη η γυναίκα. Μου’ρχεται να τους αγκαλιάσω. Θέλω να τους πω «Μη με αφήνεις». «Ούτε εγώ θα σ’αφήσω». Γιατί αν αφήσουμε ο ένας τον άλλο είμαστε καταδικασμένοι σε θάνατο, κατάλαβες; Ξέρεις ότι πεθαίνουμε έτσι δεν είναι; Πιάσε μου το χέρι, αλλά μη κλαίς. Θα βγούμε μπροστά. Θα πατήσουμε την ηλιθιότητά τους. Εντάξει; Μην κλαις όμως.

Δεν μου ταιριάζει αυτό που θα πω, αλλά με απασχολεί στο ελάχιστο. Τη στιγμή που κλαίμε για τον Μπερκίν, τη στιγμή που προσπαθούμε να συγκρατήσουμε τα δάκρυα, ακούγοντας όλους αυτούς ξεδιάντροπους  να διαμελίζουν το πένθος μας, μου’ρχεται να τους αστράψω ένα ανάποδο χαστούκι.  Σε αυτούς που είμαι σίγουρη ότι δεν θα ενδώσουν να τους πω «Σκάσε, σώπα πια!

Και μετά να γυρίσω με τα χέρια μου αδύναμα και εξουθενωμένα σε ανθρώπους σαν και μένα και να τους ρωτήσω.

Δεν τελειώσαμε έτσι δεν είναι; Είμαστε όλοι Μπερκίν, σωστά; Δεν τελειώνουμε με τον θάνατο, έτσι δεν είναι; Μην κλαις ρε! Ύψωσε τη φωνή σου! 

 Κοινή ανακοίνωση σωματείων για τη νέα συγκέντρωση για την ανεργία στις 27 Μάρτη

Σε συγκέντρωση των ανέργων στις 27 Μάρτη στην Ομόνοια στις 10:30 π.μ. και πορεία στο υπουργείο Εργασίας καλούν:

Το Συνδικάτο Οικοδόμων Αθήνας
Το Συνδικάτο Κλωστοϋφαντουργίας, Ιματισμού και δέρματος
Τα Σωματεία στην ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη
Το Συνδικάτο Μετάλλου Αττικής
Η Πανελλαδική ένωση λιθογράφων
Η Ένωση Ηλεκτροτεχνιτών Αττικής
Η συγκέντρωση αποτελεί συνέχεια του συλλαλητηρίου της 6ης Μάρτη για τα καυτά προβλήματα των ανέργων.

Στη συγκέντρωση θα συμμετέχουν το Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Λαυρίου, το Συνδικάτο Οικοδόμων Λαυρεωτικής και το σωματείο Ηλεκτροτεχνιτών Λαυρεωτικής.  Για την συμμετοχή στην συγκέντρωση της Αθήνας θα αναχωρήσει πούλμαν στις 8:30π.μ από το άγαλμα Μεταλλωρύχων (η μεταφορά θα γίνει δωρεάν).

Στην κοινή ανακοίνωση των συνδικάτων επισημαίνεται:

«Συνάδελφοι άνεργοι η πρωτοβουλία των σωματείων που πραγματοποίησαν το συλλαλητήριο στις 6/3/2014 για τα καυτά προβλήματα των ανέργων συνεχίζεται. Κόντρα στο χτύπημα της κρατικής καταστολής, κόντρα στην προσπάθεια της κυβέρνησης να μας μετατρέψει σε απαθείς θεατές της βαρβαρότητας που ζούμε. Οι επιπτώσεις είναι πολλές και τεράστιες και για μας και για τις οικογένειές μας. Η συντριπτική πλειοψηφία των συναδέλφων μας παραμένουν άνεργοι χωρίς να “σταυρώνουν” μεροκάματο για μεγάλο χρονικά διάστημα.

Ζουν καθημερινά τον εφιάλτη της επιβίωσης, ανασφάλιστοι, χωρίς γιατρό και φάρμακα, χωρίς καμία βοήθεια. Αρκετοί χωρίς ρεύμα, αλλά και χωρίς πρόσβαση στα βασικά διατροφικά προϊόντα, πετρέλαιο. Άλλοι κινδυνεύουν από πλειστηριασμούς και άλλοι από τον κίνδυνο της έξωσης από το σπίτι λόγο των οφειλών.

Την ίδια στιγμή η κυβέρνηση με την πολιτική της επιβάλλει φόρους και χαράτσια, πληρωμές παντού, συνταγογράφηση και ευρώ, αυξήσεις σε διόδια κα. Η όποια ανάπτυξη ακολουθήσει θα είναι πάνω στα αποκαΐδια της αντεργατικής αντιλαϊκής πολιτικής και θα συνοδεύεται με ελάχιστες θέσεις εργασίας, και αυτές με όρους που δεν θα ξεχωρίζουν αν είσαι εργαζόμενος ή δούλος.

Δεν πάει άλλο! Τώρα να πάρουμε τις τύχες μας στα δικά μας χέρια.

Συνάδελφε,

Κυβέρνηση και κεφαλαιοκράτες προσπαθούν να ρίξουν το φταίξιμο της φτώχειας και της ανεργίας σε σένα. Γύρισέ τους την πλάτη, πολέμα τους. Η φτώχεια και η ανεργία δεν είναι ντροπή. Ντροπή είναι να μην αγωνίζεσαι ενάντια στην πολιτική που υπηρετεί το κεφάλαιο. Ανέλαβε την ευθύνη σου απέναντι στον εαυτό σου και την οικογένειά σου συμμετέχοντας στους αγώνες του εργατικού – λαϊκού κινήματος. Τώρα παίρνουμε μέρος όλοι στον αγώνα για μέτρα ανακούφισης από την ανεργία.

Παλεύουμε για:

Επίδομα ανεργίας για όλους και για όλη την περίοδο της ανεργίας.
 Επίδομα ανεργίας στα 600 ευρώ.
Χορήγηση δωρεάν κάρτας απεριορίστων διαδρομών στις αστικές συγκοινωνίες.
 Σφράγισμα των βιβλιαρίων όλων των ανέργων. Όσο διαρκεί η ανεργία, οι άνεργοι και τα μέλη της οικογένειάς τους να έχουν πλήρη και δωρεάν ιατροφαρμακευτικήπερίθαλψη χωρίς όρους και προϋποθέσεις.
Μείωση 30% των τιμολογίων ΔΕΚΟ με παράλληλη απαγόρευση της διακοπής παροχής νερού, ρεύματος και σταθερού τηλεφώνου.
Κανένας πλειστηριασμός σε σπίτι λαϊκής οικογένειας.
 Έκτακτο επίδομα μπροστά στις γιορτές του ΠΑΣΧΑ
 Κατάργηση της αύξησης κατά δύο χρόνια στα όρια ηλικίας. Μείωση των ορίων ηλικίας στα 50 και 55 χρόνια στις γυναίκες και τους άνδρες αντίστοιχα στα Β.Α.Ε., και στα 55 και 60 στους άλλους κλάδους.
Το διάστημα της ανεργίας να αναγνωρίζεται ως συντάξιμος χρόνος χωρίς επιβάρυνση των ανέργων.
Απλοποίηση των προϋποθέσεων για τη χορήγηση του επιδόματος ανεργίας.
Διαγραφή χρεών από τόκους και πάγωμα αποπληρωμής δανείων για όσο καιρό κάποιος είναι άνεργος.
Κατάργηση των χαρατσιών, κατάργηση του ειδικού φόρου κατανάλωσης στο πετρέλαιο θέρμανσης, κατάργηση των δημοτικών τελών στους άνεργους και μείωση τους στους υπόλοιπους εργαζόμενους.
Επιδότηση ενοικίου στο 100% της αξίας του από το κράτος.
Κρατική αγορά συγκέντρωσης και διάθεσης τροφίμων σε ανέργους.
Να αρθεί ο περιορισμός για τα παιδιά των ανέργων που δε γίνονται δεκτά σήμερα στους Παιδικούς Σταθμούς.
Να χορηγηθεί 1.000 ευρώ ετήσιο εφάπαξ βοήθημα για κάθε παιδί των εργαζομένων και των ανέργων, από 100 ευρώ που ισχύει σήμερα.
Όλα τα χρήματα, ανεξάρτητα από την πηγή προέλευσής τους που εισρέουν στον ΟΑΕΔ για την επιχορήγηση των επιχειρήσεων, να διατεθούν για την κάλυψη των αναγκών των ανέργων.
Αύξηση της αποζημίωσης σε εργάτες και τεχνίτες λόγω απόλυσης, στο ύψος της αποζημίωσης που καταβάλλεται στους υπαλλήλους, σύμφωνα με τις διατάξεις του Νόμου 2112/1920. Κατάργηση των Προεδρικών Διαταγμάτων που ισοπέδωσαν τις αποζημιώσεις».

http://www.902.gr/

Ο Latuff απεικονίζει τον δολοφονημένο Berkin και την αντιμεταναστευτική πολιτική Σαμαρά

Γράμμα από τη φυλακή συληφθέντων αγωνιστών του κινήματος NO TAV

Το κείμενο αυτό γράφτηκε από τον Niccolò, τον Mattia και τον Claudio, οι οποίοι συνελήφθησαν στις 9 Δεκεμβρίου 2013 μαζί με την Chiara. Οι τρεις σύντροφοι, αν και βρίσκονται απομονωμένοι από τους υπόλοιπους κρατούμενους, έχουν τη δυνατότητα να συναντιούνται καθημερινά (ο Claudio και ο Niccolò μοιράζονται το ίδιο κελί και συναντούν τον Mattia στη διάρκεια του προαυλισμού και τις ώρες της κοινωνικότητας). Αντίθετα, η Chiara βρίσκεται σε σχεδόν απόλυτη απομόνωση για περισσότερο από ένα μήνα, δεδομένου ότι στην πτέρυγά της δεν υπάρχουν άλλοι κρατούμενοι σε καθεστώς υψηλής ασφαλείας). Το καθεστώς της λογοκρισίας στο οποίο υπόκειται η αλληλογραφία τους προκαλεί σημαντικές καθυστερήσεις στην εισερχόμενη και εξερχόμενη αλληλογραφία τους κι έτσι μόλις τώρα [μέσα Ιανουαρίου] είναι δυνατόν να δημοσιοποιήσουμε το κείμενο αυτό που γράφτηκε σχεδόν ένα μήνα πριν [μέσα Δεκεμβρίου].

Στις 13 Ιανουαρίου, το δικαστικό συμβούλιο απέρριψε όλα τα αιτήματα της υπεράσπισης, συμπεριλαμβανομένου εκείνου να αφαιρεθούν τα αδικήματα και τα επιβαρυντικά της τρομοκρατίας. Στην αίθουσα, οι εισαγγελείς Padalino και Rinaudo επανέλαβαν ότι η τρομοκρατική φύση των αδικημάτων που βαρύνουν τους τέσσερις συντρόφους μας δεν βρίσκεται τόσο στα περισσότερο ή λιγότερο βίαια χαρακτηριστικά της ενέργειας του Μάη που μας πέρασε, όσο στο συνολικότερο πλαίσιο μέσα στο οποίο εντάσσεται αυτή: την αντίδραση στην κατασκευή της σιδηροδρομικής γραμμής Τορίνο-Λυών. Το γεγονός που ανησυχεί πραγματικά την εισαγγελία του Τορίνου και ολόκληρο το Κόμμα υπέρ της γραμμής TAV είναι ο εικοσαετής αγώνας ενάντια στο ταχύ τρένο, η προσπάθεια να δοθεί μια απτή μορφή σε εκείνο το Όχι γύρω από το οποίο αναπτύχθηκε το κίνημα.



Είναι μόλις 4 το απόγευμα και ο ήλιος πέφτει πίσω από τον επιβλητικό μεταλλικό αποτεφρωτήρα, ενώ μακριά διακρίνονται οι πρώτες κορυφές της κοιλάδας και η φαντασία συμπληρώνει το αδρό περίγραμμα του όρους Musiné. Βρισκόμαστε κλεισμένοι εδώ και δέκα ημέρες, αλλά η σκέψη μας ταξιδεύει ακόμα πολύ μακριά...

Ακόμα και οι πέτρες γνώριζαν ότι η εισαγγελία του Τορίνου ετοίμαζε κάτι μεγάλο. Μπορούσες να το καταλάβεις από το κρεσέντο των διώξεων ενάντια στο κίνημα, αλλά κυρίως από την έντονη προπαγανδιστική δραστηριότητα με την οποία διωκτικές αρχές, ΜΜΕ και πολιτικοί προσπάθησαν να σύρουν την αντίσταση NoTAV στη σκιά εκείνης της μαγικής λέξης που επιτρέπει τα πάντα: «τρομοκρατία». Επί ολόκληρους μήνες δεν μιλούσαν για τίποτα άλλο, σε ένα διαρκώς επαναλαμβανόμενο τροπάρι με σκοπό να προκαλέσει τη βίαιη καταστολή.

Τέλος, πήραν ορισμένα επεισόδια του αγώνα του περασμένου καλοκαιριού, πάνω στα οποία μπορούσε να χρησιμοποιηθεί αυτό το υποβλητικό φαντασιοκόπημα, διαστρεβλώνοντας τα και κάνοντας τα να χωρέσουν στη δική τους κοσμοαντίληψη που αποτελείται από στρατιωτικούς και παραστρατιωτικούς, ιεραρχία, επιτήρηση και τυφλή βία.

Αυτά έκαναν για να δικαιολογήσουν τις έρευνες στα σπίτια συντρόφων που έγιναν στα τέλη Ιουλίου, έτσι κάνουν και τώρα για να αιτιολογήσουν τις συλλήψεις μας.

Όμως μια πραγματική άβυσσος χωρίζει εκείνο που θέλουν να βλέπουν στα πρόσωπά μας και αυτό που πραγματικά είμαστε.

Δεν μας ενδιαφέρει να μάθουμε ποιοι ήταν πραγματικά εκείνοι που πήραν το ρίσκο εκείνο το βράδυ του Μάη μέσα στα δάση της Clarea να σαμποτάρουν το εργοτάξιο – πολύ πιθανό να μην ενδιαφέρει ούτε τους ίδιους τους ανακριτές. Εκείνο που θέλουν είναι να έχουν κάποιον στα χέρια τους σήμερα για να επικρέμεται πάνω από το κίνημα και την ενεργητική αντίσταση η απειλή πολυετών φυλακίσεων έτσι ώστε να ανοίξουν ανενόχλητοι το εργοτάξιο της Susa.

Θέλουν οι άνθρωποι να μένουν κλεισμένοι στα σπίτια τους και να κοιτούν από το μπαλκόνι τους το έργο που θα προχωράει. Κι όμως, οι άνθρωποι αυτοί διαθέτουν ήδη τα μέσα για να είναι πρωταγωνιστές: μάθαμε να φράζουμε το δρόμο, όταν όλοι φώναζαν «No pasarán», και να προχωράμε ανοίγοντας δρόμο με τα παλούκια μας, όταν τσιμεντένια εμπόδια μας έφραζαν το δρόμο. Μάθαμε να κοιτάμε μακριά όταν ο ορίζοντας γέμιζε δακρυγόνα και να ξανασηκώνουμε το κεφάλι όταν τα πάντα έμοιαζαν να έχουν χαθεί.

Ο τρόμος που σπέρνουν απλόχερα δεν θα μπορέσει να καταστρέψει τους μελλοντικούς καρπούς αυτού του αγώνα.

Θα χρειαστεί να συνεχίσουμε να οικοδομούμε χώρους και στιγμές συζήτησης για να ανταλλάσσουμε ιδέες και πληροφορίες. Για να ρίχνουμε προτάσεις και για να είμαστε έτοιμοι να επιστρέφουμε στους δρόμους και στα δάση.

Βράδιασε στις Valette [οι φυλακές του Τορίνο], αλλά πέρα από το σκοτάδι δεν υπάρχει και μεγάλη διαφορά με το πρωί, μιας και η θωρακισμένη πόρτα του κελιού παραμένει κλειστή 24 ώρες το 24ωρο: ύψιστης ασφάλειας.

Σε σχέση με την Πτέρυγα των Νεοαφιχθέντων, υπάρχει περισσότερη ηρεμία και καθαριότητα, αλλά η έλλειψη ανθρώπινης επαφής μάς καταπονεί.

Η κόλαση των πτερύγων B, C ή F (με εξαίρεση την απομόνωση στην οποία βρίσκεται υποχρεωμένη η Κιάρα) βρίθει από ιστορίες και εμπειρίες ζωής με τις οποίες «ζυμώνεσαι», με τις οποίες νιώθεις συνενοχή και αλληλεγγύη. Ήδη τον προηγούμενο μήνα, ο Νικολό, που είχε συλληφθεί από τον Οκτώβριο του 2012 στα πλαίσια μιας άλλης δικαστικής έρευνας, μπόρεσε να διαπιστώσει ότι ο απόηχος του αγώνα ενάντια στο TAV είχε φτάσει μέχρι το εσωτερικό των φυλακών και ότι για πολλούς αντιπροσωπεύει το θάρρος όσων σταμάτησαν να υφίστανται παθητικά τις αποφάσεις ενός καπιταλιστικού κράτους.

Για εμάς που είμαστε αναγκασμένοι στην απομόνωση σε μια ασηπτική πτέρυγα, έχει ζωτική σημασία να αρνηθούμε την απομόνωση και το διαχωρισμό μεταξύ των κρατουμένων: είμαστε όλοι «ποινικοί».

Και γι’ αυτούς τους λόγους θα ήταν καλό εάν στο εσωτερικό του κινήματος αναπτύσσονταν μια συζήτηση και δράσεις πάνω και ενάντια στη φυλακή.

Η πλειοψηφία των φυλάκων στις Valette ζουν εδώ, σε μεγάλα κτίρια εντός των τειχών, αυτοί δεν θα απελευθερωθούν ποτέ από τη φυλακή.

Όσο κι αν σε αυτή την ακτίνα μάς μεταχειρίζονται με ευγένεια, δεν θα διστάσουν ούτε στιγμή να μας κάνουν αναφορά κατ’ εντολή ενός ανωτέρου, όταν αποφασίσουμε να αγωνιστούμε για οποιονδήποτε λόγο. Τότε, με τις αναμνήσεις που κρατάμε σφιχτά, θα κάνουμε αυτούς τους «κλειδοφύλακες» να «μετανιώσουν» για τους περιορισμένους ορίζοντές τους.

«Είδατε ποτέ τη θάλασσα να ανοίγει δρόμο μέσα στα δάση ένα ωραίο απόγευμα του Ιουλίου, να πέφτει πάνω στην περίφραξη ενός εργοταξίου και να την παραβιάζει;»

«Αισθανθήκατε ποτέ την ανθρώπινη θέρμη ανθρώπων κάθε ηλικίας που στέκονται ο ένας πλάι στον άλλο, ενώ οι ασπίδες προχωράνε, η άσφαλτος του αυτοκινητόδρομου γίνεται ρευστή και τα μετόπισθεν γεμίζουν καπνούς;»

«Είδατε ποτέ ένα φίδι χωρίς κεφάλι και χωρίς ουρά ή μια βροχή από αστέρια στην καρδιά μιας καλοκαιρινής νύκτας;»

Εμείς ναι, και ακόμα δεν έχουμε χορτάσει.

Ο δρόμος είναι μακρύς, θα υπάρξουν συναρπαστικές στιγμές και ηχηρές ήττες, θα γίνουν βήματα προς τα εμπρός και θα οπισθοχωρήσουμε, θα μάθουμε από τα λάθη μας.

Προς το παρόν, κοιτάμε τη φυλακή μας στα μάτια και αυτό δεν είναι εύκολο, αλλά εάν «η Valsusa δεν φοβάται», εμείς ασφαλώς δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα λιγότερο.

Ο δικός τους Αλέξης

Η είδηση για το θάνατο του 15χρονου Μπερκίν Ελβάν, που βρισκόταν επί 269 μέρες σε κώμα στο νοσοκομείο Οκμεϊντάνι της Ιστανμπούλ, έπεσε σα βόμβα στην τουρκική κοινωνία. Γιατί ο Μπερκίν Ελβάν δεν ήταν κάποιος από τους «ταραξίες» του πάρκου Γκεζί, που ο Ερντογάν αποκαλούσε «πλιατσικολόγους» και «γκάνγκστερ υποκινούμενους από το εξωτερικό». Ηταν ένας έφηβος που πήγαινε  να αγοράσει ψωμί όταν τον βρήκε το κάνιστρο δακρυγόνου στο κεφάλι.

Για εμάς, βέβαια, τίποτα δε θα άλλαζε, αν ο 15χρονος νεκρός ήταν ένας από τους διαδηλωτές που συγκρούονταν με τη φασιστική αστυνομία της Τουρκίας. Τα θύματα της αστυνομικής κτηνωδίας δεν τα «ζυγίζουμε» με βάση την «αθωότητα» ή την «ενοχή» τους. Ενοχοι είναι πάντοτε αυτοί που καταστέλλουν τους διαδηλωτές, προστατεύοντας μία διεφθαρμένη και φασιστική εξουσία. Ο Μπερκίν Ελβάν κείτεται πλάι στους άλλους νεκρούς –οι περισσότεροι μεταξύ 19 και 26 χρόνων– που δολοφονήθηκαν από τους μπάτσους και τους «αγανακτισμένους πολίτες» της «φιλελευθεροποιημένης» χούντας της Τουρκίας: τον 20χρονο Μεχμέτ Αγιαλτάι, που δολοφονήθηκε στις 2 Ιούνη του 2013 από αυτοκίνητο που έπεσε πάνω σε διαδηλωτές, τον 19χρονο Ισμαΐλ Κορκμάζ, που δολοφονήθηκε από ομάδα «αγανακτισμένων πολιτών» (μυστικών μπάτσων δηλαδή) προσπαθώντας να διαφύγει από το κυνηγητό της αστυνομίας στη διαδήλωση της 2ης Ιούνη, τον 22χρονο Αμπντουλάζ Τσεμέρτ, που δολοφονήθηκε από χτύπημα στο κεφάλι κατά τη διάρκεια διαδήλωσης στις 3 Ιούνη, τον 26χρονο Εθέμ Σαρισουλούκ, που δολοφονήθηκε εν ψυχρώ στις 12 Ιούνη με μια σφαίρα στο κεφάλι από το μπάτσο Αχμέτ Σαχμπάζ (ο μπάτσος τη γλίτωσε, καθώς το έκτο ποινικό δικαστήριο της Αγκυρας, αφού πρώτα αρνήθηκε να τον προφυλακίσει, δήλωσε… αναρμόδιο!), τον 22χρονο Αχμέτ Ατακάν, που δολοφονήθηκε στις 9 Σεπτέμβρη στην Αντάκια, όταν χτυπήθηκε από κάνιστρο δακρυγόνου στο κεφάλι, την 47χρονη Ιρφάν Τουρνά, που πέθανε από υπερβολική έκθεση σε δακρυγόνα στις 6 Ιούνη του 2013. Και άλλους που δεν κατορθώσαμε να βρούμε πουθενά τα ονόματά τους.



Εκτός από τους νεκρούς, υπάρχουν διαδηλωτές που έχασαν την όρασή τους ή έμειναν ανάπηροι από τη φασιστική αστυνομία του Ερντογάν, που επί σειρά ετών πλάσαρε τον εαυτό του σαν υποστηρικτή των δικαιωμάτων των αραβικών λαών και μέγα δημοκράτη.

Ο «δημοκρατισμός» του ξεσκίστηκε, αποκαλύπτοντας όλη την κτηνωδία, και προκάλεσε την οργή των διαδηλωτών που τις τελευταίες ώρες βγαίνουν στους δρόμους πολλών τουρκικών πόλεων. Οχι μόνο στην Ιστανμπούλ και την Αγκυρα, όπου οι φοιτητές αντιμετωπίστηκαν με υδραντλίες και χημικά, αλλά και στα Αδανα και την Αττάλεια στα νότια, τον Τσεσμέ και το Τσανάκαλε στη δυτική ακτή, το Εσχισεχίρ στο Βορρά, μέχρι και το βορεινό λιμάνι του Σαμσούν στη Μαύρη Θάλασσα, όπου 1.000 διαδηλωτές φώναζαν «δολοφόνε Ταγίπ».



Τα κροκοδείλια δάκρυα για τον άδικο χαμό του 15χρονου θα τα δούμε και πάλι. Αυτό όμως που δε θ’ ακούσουμε είναι η απάντηση στο ερώτημα: «πόσο άδικος είναι ο αγώνας ενάντια στον τουρκικό φασισμό»; Αυτός ο αγώνας που η ΕΕ ονομάζει  «τρομοκρατικό»  και η ελληνική «Δικαιοσύνη» καταδικάζει, φτάνοντας στο σημείο να βαφτίζει «τρομοκράτες» από την ηλικία των εννέα και δέκα ετών, όπως συμβαίνει με τους δύο εκ των τεσσάρων πρόσφατα συλληφθέντων επαναστατών πολιτικών προσφύγων (σε αυτή την ηλικία ήταν το 1999 , που φέρονται σαν μέλη «τρομοκρατικής οργάνωσης» (βλ. http://www.eksegersi.gr//issue/766/Καταστολή/21027.Πογκρόμ-κατά-των-πολιτικών-προσφύγων-από-την).

ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ-ΠΟΡΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ BERKIN ELVAN

ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ-ΠΟΡΕΙΑ

 

Τον Δεκέμβριο του 2008 η φωτιά που άναψε η δολοφονία του Αλέξη , τώρα μεταφέρθηκε στην Τουρκία. Η οργή που εκφράστηκε στους δρόμους ,για την δολοφονία του Αλέξη και Μπερκίν είναι απαίτηση για ελευθερία και δικαιοσύνη των λαών σε Ελλάδα και Τουρκία.
Τα δύο παιδιά που κοιμήθηκαν για πάντα ,ξύπνησαν δύο λαούς !

          Αγωνιζόμαστε εδώ και 43 χρόνια ενάντια στον φασισμό της Τουρκίας ,έχουμε πάνω από 600 συντρόφους που έχουν πέσει μάρτυρες . Ανάμεσα τους τώρα θα είναι και ο 15χρονος Μπερκίν Ελβάν .
          Οι λαοί της Τουρκίας μετά από την εξέγερση στο Γκεζί και Ταξιμ έσπασαν τον φόβο τους και τώρα φοβάται η κυβέρνηση. Η κυβέρνηση τρέμει τα εκατομμύρια των αγωνιζόμενων στους δρόμους της Τουρκίας. Είναι βέβαιο ότι το επόμενο διάστημα, θα μας φοβούνται ακόμη περισσότερο . Θα λογαριαστούμε και τα νεκρά παιδιά μας και ο αγώνας για σοσιαλισμό , για ελευθερία και για ισότητα θα συνεχιστεί εντονότερα . Ο αγώνας γίνεται ισχυρότερος με την αλληλεγγύη όλων των καταπιεσμένων λαών στον κόσμο , άρα και της Ελλάδας. Το δίκαιο το λαών είναι βέβαιο ότι θα νικήσει .

        Για να αποδοθεί δικαιοσύνη για τον Μπερκίν και θέλοντας να εκφράσουμε την αλληλεγγύη μας στα εκατομμύρια των ανθρώπων βγήκαν στους δρόμους της Τουρκίας , σας καλούμε όλους αύριο 7.00μμ στα Προπύλαια με σκοπό την πραγματοποίηση πορείας προς το Τουρκικό Προξενείο .


Την Πεμπτη 13.03.2014
        7.00μμ στα Προπύλαια

ΛΑΪΚΟ ΜΕΤΩΠΟ







Για περισσότερες πληροφορίες και για να παρακολουθείτε τις ξελίξεις oagonas.blogspot.gr





www.oagonas.blogspot.gr

Ελληνικό: Αρχισαν τά όργανα.....

Αρνητική εντύπωση έχει προκαλέσει στον εκπαιδευτικό κόσμο η απόφαση των Διευθύνσεων Εκπαίδευσης της Δ΄ Αθήνας να απαγορεύσουν, ουσιαστικά, τη συμμετοχή εκπαδευτικών και μαθητών στην εκδήλωση των Δήμων Αλίμου, Γλυφάδας και Ελληνικού – Αργυρούπολης με σύνθημα “Ελληνικό: Η τύχη του στα χέρια μας” στο πρώην αεροδρόμιο Ελληνικού στις 17 Μαρτίου.

Οι 3 Δήμοι θεωρώντας την εκπαιδευτική κοινότητα ως βασικό κρίκο στην ενημέρωση και την ευαισθητοποίηση της νέας γενιάς, αλλά και της τοπικής κοινωνίας, κάλεσαν τα σχολεία της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης να συμμετάσχουν με τους μαθητές τους στις προγραμματισμένες δράσεις.

Τα σχολεία ανταποκρίθηκαν στην πρόσκλησή και δήλωσαν συμμετοχή στις δράσεις.

Ωστόσο, οι Διευθύνσεις Εκπαίδευσης, με παρεμβάσεις τους εμπόδισαν τη συμμετοχή τους, προβάλλοντας τη δικαιολογία ότι κάτι τέτοιο «δεν προβλέπεται» στη νομοθεσία, γιατί πρόκειται για «πολιτική διεκδίκηση».

Με ανακοίνωσή της η ΕΛΜΕ ΝΟΤΙΑΣ ΑΘΗΝΑΣ καλεί την Διευθύντρια να ανακαλέσει αμέσως την απόφαση της και να επιτρέψει στα σχολεία να λειτουργήσουν και να ενεργήσουν στο πλαίσιο της αυτονομίας και της αυτοτέλειας των σχολικών τους δραστηριοτήτων.

Κάτω από αυτές τις συνθήκες με επιστολή του ο Δήμαρχος Ελληνικού – Αργυρούπολης, Χρήστος Κορτζίδης, καλεί μαθητές, καθηγητές και γονείς να πάρουν μέρος οργανωμένα στις δράσεις της Κυριακής 16 Μαρτίου 2014, επιβεβαιώνοντας την κοινωνική δυναμική και την εσωτερική ελευθερία του σχολείου.

Ανακοίνωση της ΕΛΜΕ Νότιας Αθήνας

Ένας από τους βασικούς στόχους του Δημόσιου Σχολείου είναι η διαπαιδαγώγηση των μαθητών στις μεγάλες αξίες της Δικαιοσύνης, της Αλληλεγγύης, της υπεράσπισης του περιβάλλοντος και του Δημοσίου Πλούτου.
Οι εκπαιδευτικοί θεωρούν σημαντικό παιδαγωγικό καθήκον τους να μεταλαμπαδεύσουν αυτές τις αξίες στους μαθητές τους και γι’ αυτό το σκοπό πληθώρα σχολείων, κάθε χρόνο, διοργανώνουν σχολικές δραστηριότητες και υλοποιούν προγράμματα που έχουν αυτό, ακριβώς, το αντικείμενο, με την έγκριση και την επιβράβευση της Διοίκησης. Προκαλεί οργή και αγανάκτηση στον εκπαιδευτικό κόσμο αλλά και σε κάθε δημοκρατικό πολίτη η απόφαση της Διευθύντριας Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης
της Δ’ Αθήνας να απαγορεύσει, ουσιαστικά, τη συμμετοχή εκπαιδευτικών και μαθητών στην εκδήλωση των Δήμων Γλυφάδας, Ελληνικού-Αργυρούπολης και Αλίμου για το Μητροπολιτικό Πάρκο του Ελληνικού.
Το Δ.Σ. της ΕΛΜΕ Νότιας Αθήνας καλεί τη Διευθύντρια να ανακαλέσει αμέσως την απόφαση αυτή και να επιτρέψει στα σχολεία να λειτουργήσουν και να ενεργήσουν στο πλαίσιο της αυτονομίας και της αυτοτέλειας των σχολικών τους δραστηριοτήτων.

Το Δ . Σ . τ η ς Ε Λ Μ Ε
Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ Ν. ΦΑΡΜΑΚΗ           Ο Γ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ Χ. ΣΟΦΗΣ



ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ
του Δημάρχου Ελληνικού-Αργυρούπολης προς τους μαθητές, τους γονείς και τους εκπαιδευτικούς του Δήμου μας

Αργυρούπολη, 10/3/2014.

Αγαπητοί μου,

Οι Δήμοι Αλίμου, Γλυφάδας και Ελληνικού-Αργυρούπολης αντιδρούμε στο ξεπούλημα και την τσιμεντοποίηση του Ελληνικού και διοργανώνουμε στο χώρο του πρώην αεροδρομίου την Κυριακή 16 Μαρτίου 2014 πρόγραμμα δράσεων με γενικό τίτλο «Ελληνικό: η τύχη του στα χέρια μας» και με αίτημα τη δημιουργία Μητροπολιτικού Πάρκου.

Επειδή θεωρούμε την εκπαιδευτική κοινότητα ως βασικό κρίκο στην ενημέρωση και την ευαισθητοποίηση της νέας γενιάς, αλλά και της τοπικής κοινωνίας, καλέσαμε τα σχολεία της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης των τριών Δήμων να συμμετάσχουν με τους μαθητές τους στις προγραμματισμένες δράσεις τη Δευτέρα 17 Μαρτίου 2014. Τα σχολεία
ανταποκρίθηκαν στην πρόσκλησή μας και δήλωσαν συμμετοχή στις δράσεις. Ωστόσο, οι Διευθύνσεις Εκπαίδευσης, με παρεμβάσεις τους εμπόδισαν τη συμμετοχή τους, προβάλλοντας τη δικαιολογία ότι κάτι τέτοιο «δεν προβλέπεται» στη νομοθεσία, γιατί πρόκειται για «πολιτική διεκδίκηση».

Κάτω από αυτές τις συνθήκες, σας καλούμε να πάρετε μέρος οργανωμένα στις δράσεις της Κυριακής 16 Μαρτίου 2014, επιβεβαιώνοντας την κοινωνικήδυναμική και την εσωτερική ελευθερία του σχολείου.

Ο Δήμαρχος Ελληνικού-Αργυρούπολης

Χρήστος Κορτζίδης



ΔΙΗΜΕΡΟ ΔΡΑΣΕΩΝ ΤΩΝ 3 ΔΗΜΩΝ ΓΙΑ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΣΤΙΣ 16 & 17 ΜΑΡΤΙΟΥ
 Οι Δήμοι Αλίμου, Γλυφάδας και Ελληνικού – Αργυρούπολης συνεχίζουν την ΚΟΙΝΗ ΔΡΑΣΗ για το περιβάλλον και τους ελεύθερους χώρους, τον αγώνα για να διασώσουν το πρώην αεροδρόμιο και την παραλία του Ελληνικού, έναν από τους ελάχιστους εναπομείναντες ελεύθερους χώρους και να αντιταχθούν στο ξεπούλημά του.

Με σύνθημα «ΕΛΛΗΝΙΚΟ: η τύχη του στα χέρια μας» καλούν το λαό και τη νεολαία να πάρουν μέρος στο Διήμερο Δράσεων με πολιτιστικό, αθλητικό, κοινωνικό και περιβαλλοντικό περιεχόμενο στις 16 & 17 Μαρτίου 2014 μέσα στο πρώην αεροδρόμιο.

Tραμπουκισμός και προσαγωγή αλληλέγγυων στον Στέφ. Αμίλητο

Τη Δευτέρα 10/3/2014, κατά τη διάρκεια αφισοκόλλησης που πραγματοποιούσαμε στην περιοχή των Εξαρχείων, δεχτήκαμε τραμπούκικη «παρέμβαση» από τους γνωστούς νταήδες της ομάδας  ΔΕΛΤΑ.  Μολονότι ήμασταν τρία μόνο άτομα, καθώς η αρχική ομάδα των αφισοκολλητών είχε χωριστεί σε γκρουπάκια, περικυκλωθήκαμε από μια πολυάριθμη ομάδα μπάτσων, η οποία βλέποντας το περιεχόμενο της αφίσας εξαγριώθηκε και άρχισε να εκτοξεύει ύβρεις και απειλές τόσο προς εμάς όσο και  προς τον προφυλακισμένο Στέφανο Αμίλητο, που κατηγορείται  βάσει Δελτέικων ψευδομαρτυριών για επίθεση εναντίον αστυνομικών.  Αφού λοιπόν μας έβρισαν και μας απείλησαν, μας μετέφεραν στο πάρκινγκ της Μπουμπουλίνας, προκειμένου να μας τραμπουκίσουν χωρίς την παρουσία ενοχλητικών περαστικών. Στη συνέχεια, μας μετέφεραν στη ΓΑΔΑ, όπου μας κατέσχεσαν τις αφίσες που είχαν απομείνει κι έπειτα από δυο ώρες μας άφησαν  ελεύθερους.

Η αφίσα καλούσε στο πάρτι οικονομικής ενίσχυσης που θα πραγματοποιηθεί στη Νομική την Παρασκευή 14/3, προκειμένου να συγκεντρωθούν τα χρήματα που απαιτούνται για το παράβολο της δίκης. Επίσης περιείχε κάλεσμα για τη δίκη, που θα γίνει στις 19/3 στο Εφετείο (Λουκάρεως), έπειτα από 11 μήνες προφυλάκισης του συντρόφου.

Στις απειλές τους ότι θα μας «γαμήσουνε», απαντάμε με την ΠΑΡΟΥΣΙΑ μας.

Στη βεβαιότητά τους ότι «τελειώσαμε», απαντάμε με την ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ μας.

ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ…

Σύντροφοι-ισσες του Στέφανου Αμίλητου

Τα στοιχεία όλων των μελών των συνδικαλιστικών οργάνων των Σωματείων των ΟΤΑ ζητά η Ασφάλεια

Προκαταρκτική εξέταση «για πράξεις, που έλαβαν χώρα την 13/10/2011 στην Αθήνα κατά τη διάρκεια συνεδρίασης του ΔΣ της ΚΕΔΕ» διενεργεί η Εισαγγελία και η Ασφάλεια ζητάει τα πλήρη στοιχεία όλων των μελών των συνδικαλιστικών οργάνων των Σωματείων των ΟΤΑ, Πρωτοβάθμιων και Δευτεροβάθμιων, ακόμα και των αντιπροσώπων για το Συνέδριο της ΠΟΕ - ΟΤΑ! Τέτοιο έγγραφο μάλιστα στάλθηκε από την Ασφάλεια στην ΠΟΕ - ΟΤΑ.

Κάτω τα χέρια από το συνδικαλιστικό κίνημα. Κανένας συνδικαλιστής - κανένα Σωματείο δεν θα γίνει ρουφιάνος της Ασφάλειας. Δεν δίνουμε κανένα στοιχείο στην Ασφάλεια, που αφορά τα σωματεία και τη συνδικαλιστική τους δράση – Δεν θα αποδεχτούμε καμία δίωξη τονίζει σε ανακοίνωσή της η Πανελλαδική Γραμματεία του ΠΑΜΕ στους ΟΤΑ.

Στην ανακοίνωση επισημαίνει:

«Αστικό κράτος, συγκυβέρνηση, ΕΕ και ΔΝΤ εντείνουν την τρομοκρατία, τον αυταρχισμό και την καταστολή, προκειμένου να σκύψουν οι εργαζόμενοι το κεφάλι, να αποδεχτούν τα βάρβαρα μέτρα τους.

Με λίγα λόγια θέλουν να συνδράμουμε την Ασφάλεια, να τους βοηθήσουμε να χτυπήσουν το συνδικαλιστικό κίνημα, να βγάλουν σε διαθεσιμότητα συναδέλφους μας, να γίνουμε καταδότες του κινήματος.

Να μην το αφήσουμε αναπάντητο!!

Καλούμε τις διοικήσεις των συνδικαλιστικών οργάνων να μην δεχτούν να παίξουν αυτό το ρόλο, να αρνηθούν να δώσουν οποιαδήποτε τέτοια στοιχεία, να παλέψουν με όλους τους εργαζομένους για να μην προχωρήσει καμία ποινική δίωξη.

Καλούμε όλους τους εργαζομένους να μην φοβηθούν, να μην τρομοκρατηθούν. Να βγάλουν συμπεράσματα για το ρόλο της Τοπικής Διοίκησης και των Δημάρχων του ευρωμονόδρομου, ως θεματοφύλακα της αντεργατικής πολιτικής.

Καλούμε όλα τα σωματεία στον κλάδο των ΟΤΑ, αλλά και σε άλλους κλάδους να ενημερώσουν τους εργαζομένους, να πάρουν αποφάσεις καταδίκης της επέμβασης της κυβέρνησης στις εσωτερικές υποθέσεις του συνδικαλιστικού κινήματος και της τρομοκράτησης των εργαζομένων.

Καμιά τρομοκρατία δεν θα σταματήσει το κίνημα και τους αγώνες μας.

Όλοι στις απεργιακές κινητοποιήσεις στις 12 και 19 & 20 Μάρτη.

Όλοι στις απεργιακές συγκεντρώσεις και τα συλλαλητήρια του ΠΑΜΕ».

Απεργιες πεινας σε εταιρικες φυλακες μεταναστων στις ΗΠΑ

Αυτο ειναι ενα απο τα αναμενομενα αποτελεσματα της βαναυσοτητας που ειναι η κρατηση μεταναστων. Εκατονταδες απο τους 1.300 μεταναστες που κρατουνται στο Κεντρο Κρατησης Northwest στην Tacoma ξεκινησαν την διαμαρτυρια τους την Παρασκευη. Ξεκινησαν την απεργια πεινας εναντια στις απελασεις καθως και για καλυτερες συνθηκες στο κεντρο, οπως υψηλοτερους μισθους, καλυτερη διατροφη και μεταχειριση.

Το απογευμα της Παρασκευης, ο αριθμος των ανθρωπων που απεργουν ειχε φθασει τους 750 συμφωνα με την (Υπηρεσια Μεταναστευσης και Τελωνειων των ΗΠΑ), αλλα καποιες αλλες οργανωσεις που δεν σχετιζονται με την αμερικανικη κυβερνηση ισχυριστηκαν οτι στην πραγματικοτητα ο αριθμος των απεργων ειναι 1.200. Ο αριθμος αυτος τελικα μειωθηκε στους 330 την Κυριακη, ωστοσο οι διαμαρτυριες εντος και εκτος του κεντρου κρατησης συνεχιζονται.

Οι διαμαρτυριες αυτες ειναι αποτελεσμα της φρικτης καταστασης που επικρατουν στο κεντρο κρατησης και θυμιζουν οτι ειναι ιδιαιτερα παρομοιο με τα αλλα κεντρα κρατησης στις ΗΠΑ. Στο συγκεκριμενο κεντρο, οι κρατουμενοι αμειβονται με 1 δολαριο την ημερα, σχεδον ολο εκ του οποιου καταληγει στο υψηλο κοστος των αγαθων στην επιμελητεια (το αντιστοιχο του μπακαλικου στις φυλακες), ενω δεν λαμβανουν σχεδον καμια ιατρικη περιθαλψη. Εντωμεταξυ, ο κερδοσκοπικος οργανισμος, GEO Group, που διαχειριζεται το κεντρο ανεφερε καθαρα κερδη 134 εκατομυριων δολαριων για το 2012 μονο.

Η ICE απελασε περιπου 370 χιλιαδες μεταναστες απο τις ΗΠΑ το 2013. Και ενω η Υπηρεσια Μεταναστευσης και Τελωνειων προθυμα διατεινεται οτι περιπου το εξηντα τοις εκατο των εγκληματιων εχουν ποινικο μητρωο, το αλλο σαραντα τοις εκατο προφανως δεν εχει, ενω η πλειοψηφια οσων εχουν ποινικο μητρωο ειναι πλημμεληματικου χαρακτηρα. Επιπλεον, περισσοτερες απο εκατο χιλιαδες απελασεις του 2013 εγιναν κατω απο βεβιασμενες συνθηκες, χωρις καμια μορφη δικης ή νομικης υπερασπισης. Καθ’ ολη την διαρκεια της διακυβερνησης Obama, περισσοτεροι απο δυο εκατομμυρια ανθρωποι απελαθηκαν απο τις ΗΠΑ.  

Με τα δεδομενα αυτα κατα νου, ειναι ευκολο να καταλαβουμε γιατι οι κρατουμενοι απεργουν εναντια στις απελασεις, για καλυτερες συνθηκες κρατησης και για καλυτερες αμοιβες εντος του κεντρου. Αν οσοι απεργουν φθασουν την 72η ωρα της διαμαρτυριας τους, θα υποβληθουν σε ιατρικη εξεταση συμφωνα με την ICE, η οποια ισως και να ειναι η πρωτη φορα που θα λαβουν συνοπτικη ιατρικη εξεταση κατα την διαρκεια της κρατησης τους στο κεντρο.

Δυστυχως, οι κυβερνητικες υπηρεσιες επιχειρουν να εξασφαλισουν οτι η ιστορια αυτη θα φθασει σε κουφα αυτια· η ICE δηλωσε προσφατα οτι οι κρατουμενοι εχουν μητρωα βιαιων εγκληματων.

Αν και αυτο μπορει να ακουγεται σαν καλη δικαιολογια σε μερικους, καθως καποιοι απο τους κρατουμενους ειναι βιαστες και δολοφονοι, δεν αλλαζει το γεγονος οτι η κυβερνηση των ΗΠΑ και οι ιδιωτικες επιχειρησεις εχουν απο κοινου καταστρεψει τις ζωες εκατομμυριων ανθρωπων για το χρηματικο κερδος. Ισως αυτος να ειναι ο καπιταλισμος και το κρατος στην χειροτερη εκδοχη τους: εκατομμυρια φυλακισμενων για το δικαιωμα τους να ταξιδευουν, και στην συνεχεια να παραδιδονται σε κερδοσκοπικες επιχειρησεις το μοναδικο ενδιαφερον των οποιων ειναι η μεγιστοποιηση των εισοδηματων τους.



https://libcom.org/blog/hunger-strikes-corporate-immigrant-prisons-united-states-10032014

Απειλή του διευθυντή των φυλακών Δομοκού στον αναρχικό Τάσο Θεοφίλου

Tων Κατερίνας Κατή, Κώστα Ζαφειρόπουλου



«Αν θες το καλό σου, μην ασχολείσαι με τον συγκεκριμένο κρατούμενο». Αυτή ήταν η απάντηση-απειλή που καταγγέλλει ότι δέχτηκε ο αναρχικός Τάσος Θεοφίλου από τον διευθυντή των φυλακών στον Δομοκό, όταν διαμαρτυρήθηκε για τις συνθήκες κράτησης του κουρδικής καταγωγής Χουσεΐν Φενζί Τσεκίν, ενός εκ των τεσσάρων συλληφθέντων σε σπίτι στου Γκύζη, στα μέσα Φεβρουαρίου.

Οπως λέει στην «Εφ.Συν.» ο Τ. Θεοφίλου, «ο Χουσεΐν Τσεκίν κρατείται κάτω από άθλιες και εξευτελιστικές συνθήκες, αφού δεν του δίνουν ρούχα επί ένα μήνα. Εδώ και 3 εβδομάδες έχει υποβάλει αίτημα για επισκεπτήριο και ακόμα δεν έχει λάβει απάντηση, η οποία θα έπρεπε να είχε δοθεί μέσα στις τρεις πρώτες μέρες». Συγγενείς του Τσεκίν επιχείρησαν μέσω των δικηγόρων του να του δώσουν ένα δέμα με ρούχα το οποίο δεν επιδόθηκε ποτέ.



Καταγγελίες

Στο αίτημα του Θεοφίλου να επισκεφθεί ο ίδιος τον Τσεκίν, η απάντηση ήταν κατηγορηματικά αρνητική. Τις καταγγελίες επιβεβαιώνει και η δικηγόρος του Τσεκίν, Αλέκα Ζορμπαλά, που δεν έχει τη δυνατότητα να επικοινωνήσει με τον πελάτη της, ο οποίος δεν γνωρίζει ελληνικά και στερείται έτσι της νομικής συμπαράστασης που δικαιούται. Σύμφωνα με τους δικηγόρους και την Επιτροπή Αλληλεγγύης στους πολιτικούς κρατούμενους στην Τουρκία και το Κουρδιστάν, ανάλογες ήταν οι συνθήκες κράτησης και για τους άλλους 3 συλληφθέντες, που παρέμεναν μέχρι πρόσφατα στην απομόνωση σε 3 διαφορετικές φυλακές (Ναύπλιο, Λάρισα, Γιάννενα).



Ο μικρότερος εξ αυτών, Μεχμέτ Αλί Γιλμάζ (γεννημένος το 1991), κρατείται στις φυλακές Ιωαννίνων και κατηγορείται -μεταξύ άλλων- για συγκρότηση «τρομοκρατικής οργάνωσης» από το 1999. Αναπάντητο παραμένει έως σήμερα το γεγονός πώς ο Μεχμέτ Αλί Γιλμάζ, παρότι δήλωσε ότι αυτό είναι το όνομά του, εμφανίζεται από την Αντιτρομοκρατική με το όνομα Μουρκάτ Κουρκούτ. Ο τελευταίος όμως είναι άλλος πρόσφυγας που συνελήφθη στη Θεσσαλονίκη την ίδια περίοδο και ύστερα αφέθηκε ελεύθερος. Οι 3 κρατούμενοι, εκτός του Τσεκίν, μεταφέρθηκαν στις φυλακές Κορυδαλλού όπου θα παραμείνουν έως τις 18 Μαρτίου, ημέρα εκδίκασης των αιτημάτων έκδοσης πολιτικού ασύλου.



«Οι πολιτικοί κρατούμενοι από την Τουρκία υφίστανται εντελώς ειδική και εξαιρετική μεταχείριση», επισημαίνει στην «Εφ.Συν.» η δικηγόρος Αλέκα Ζορμπαλά για τους τέσσερις συγκεκριμένους κρατούμενους στους οποίους, ως φαίνεται, «προβάρονται» οι ειδικές συνθήκες κράτησης που ετοιμάζει με νομοσχέδιο το υπουργείο Δικαιοσύνης για τη φυλακή υψίστης ασφαλείας στον Δομοκό.



Πολιτική εξόντωσης



«Αυτή η πολιτική της απομόνωσης είναι μια πολιτική εξόντωσης των επαναστατών για να εγκαταλείψουν τις ιδέες τους και να σπάσουν την αντίστασή τους. Αυτός ήταν και ο σκοπός των φυλακών τύπου F με τα κελιά απομόνωσης, των οποίων τα “εγκαίνια” έγιναν με μαζικές δολοφονίες στις 19-22 Δεκεμβρίου 2000 στην Τουρκία. Οι κρατούμενοι απάντησαν με απεργίες πείνας μέχρι θανάτου, που κράτησαν 7 χρόνια (με 122 μάρτυρες) και βγήκαν νικητές», έχει τονίσει σε ανακοίνωσή της η Επιτροπή Αλληλεγγύης

Στα αμπάρια των εταιριών δημοσκοπήσεων, ή δουλεύοντας στο σκοτάδι...

Η αγγελία από μεγάλη εταιρία δημοσκοπήσεων, από αυτές που δημιουργούν την “κοινή γνώμη” με τα λαμπερά φώτα των ΜΜΕ πάνω στα “ευρήματά” τους: ζητούνται “τηλεφωνικοί ερευνητές”. Ωραίος όρος, “ερευνητής”, αν μη τι άλλο σε προδιαθέτει για μια σοβαρή και με κύρος εργασία...

Η συνάντηση για τα περαιτέρω στο χώρο εργασίας: πρώτη εντύπωση, ψάχνεις στα τυφλά για να βρεις το χώρο, κανένα διακριτικό της τόσο προβεβλημένης εταιρίας. Ώσπου ρωτώντας, κάποιος σε πληροφορεί ότι αυτό που ψάχνεις βρίσκεται στο υπόγειο της πολυκατοικίας. Υπόγειο; Να είσαι πρώτη μούρη στη θέα της δημοσιότητας και η δουλειά να γίνεται σε ένα σκοτεινό υπόγειο!

Κατεβαίνεις τα σκαλιά, με την αίσθηση ότι σαν πολλά περίεργα έχουν μαζευτεί εδώ, και αρχίζεις να ψάχνεις. Πρώτη πόρτα το λεβητοστάσιο της πολυκατοικίας. Δεύτερη, τρίτη... κάτι αποθήκες. Μια μεγάλη πόρτα, εδώ θα είναι, ούτε κουδούνι, ούτε ταμπέλα, αλλά ένας μεγάλος καναπές απ' έξω, θα' ναι για πέταμα μάλλον.

Σπρώχνεις την πόρτα και... σοκ: μια αίθουσα με στοιβαγμένους καμιά 60αριά ανθρώπους να σιγομουρμουρίζουν μέσα στο ημίφως μπροστά σε οθόνες υπολογιστή. Οι άνθρωποι στο σκοτάδι, οι υπολογιστές το μοναδικό φως...

Μέσα στην υγρή και βαριά ατμόσφαιρα μια φιγούρα με πλησιάζει: Είστε για την αγγελία; Λοιπόν, εδώ είναι η δουλειά, 5ωρο, 3.80 την ώρα, μην ανησυχείτε θα σας εκπαιδεύσουμε... Στο να μπορείς να δουλεύεις έτσι, σκέφτηκα από μέσα μου, αλλά αφού ο “υπεύθυνος” είχε μπει κατευθείαν στο “ψητό” προτίμησα να κάνω κι εγώ το ίδιο: Και πώς πληρωνόμαστε; Πληρώνεστε μετά από 2 με 3 μήνες. Γιατί; μου βγήκε αυθόρμητα. Γιατί έτσι, η αυστηρή κατατοπιστικότατη απάντηση.

Δεν ξέρω γιατί, αλλά όπως έφευγα και ξανακοίταζα σαστισμένος το λεβητοστάσιο και τον κόκκινο καναπέ απ' έξω, κατάλαβα ότι δεν ήταν για πέταμα αυτός. Εμείς ήμασταν για πέταμα, κωπηλάτες στα αμπάρια ενός πλοίου, μόνο που αντί για κουπιά ήμασταν εξοπλισμένοι με την τελευταία λέξη της τεχνολογίας...

Ίσως δεν ήταν τυχαίο που ο χώρος εργασίας ήταν δίπλα στο λεβητοστάσιο. Καύσιμη ύλη και στα δυο. Μόνο που το πετρέλαιο είναι πολύ ακριβότερο από την ανθρωποώρα...

Στα αμπάρια, λοιπόν, με 3.80, για να κάνουν το φανταχτερό τους σόου οι Πρετεντέρηδες κάθε βράδυ, για να μας καθοδηγούν οι πάντα έγκριτοι αναλυτές εξηγώντας μας τις “τάσεις της κοινής γνώμης”, και φυσικά για να κερδίζουν τα αφεντικά της “επιστημονικής ανάλυσης” της κοινωνίας. Διαμορφωτές της κοινής γνώμης που πριν απ' όλα διαμορφώνουν το εργατικό δυναμικό της σύγχρονης σκλαβιάς, πηγή φωτός που το αντλούν από το σκοτάδι της εργασίας.

Δεν θα ρωτήσω τα “τυπικά”: πού είναι η επιθεώρηση εργασίας και τα σχετικά... Θα αναρωτηθώ μόνο: είμαστε στα αμπάρια, ή μήπως στο “Υπόγειο” του Ντοστογιέφσκι;



Ο Πέτρινος Συνδαιτυμόνας

Πηγή: εργατική εφημερίδα Δράση

Τσαριτσάνη: Ματαιώθηκε από την κινητοποίηση των κατοίκων η επίσκεψη της Χρυσής Αυγής

Χάρη στην κινητοποίηση και την αποφασιστικότητα των κατοίκων του χωριού και της ευρύτερης περιοχής, ματαιώθηκε η προγραμματισμένη για σήμερα επίσκεψη κλιμακίου της νεοναζιστικής οργάνωσης Χρυσή Αυγή στο ιστορικό και μαρτυρικό χωριό της Τσαριτσάνης.

Δεκάδες κάτοικοι, ανταποκρινόμενοι άμεσα στο κάλεσμα της Λαϊκής Επιτροπής Δήμου Ελασσόνας, του Μορφωτικού Συλλόγου και του Αγροτικού Συλλόγου Τσαριτσάνης, κινητοποιήθηκαν σήμερα το πρωί στην κεντρική πλατεία της κωμόπολης, όπου ήταν σε εξέλιξη εκδηλώσεις με χορευτικά και μουσικά συγκροτήματα της περιοχής, γεγονός που ανάγκασε το κλιμάκιο της Χρυσής Αυγής, με επικεφαλής τον Η. Κασιδιάρη, να μην τολμήσει να φανεί.

Αντίστοιχη ήταν και η αντιμετώπιση που είχαν πέρυσι τέτοιον καιρό οι χρυσαυγίτες, με αφορμή την εκδήλωση για τους εκτελεσθέντες πατριώτες του χωριού από τα ιταλικά στρατεύματα και τους ντόπιους συνεργάτες τους, όπου εκδιώχθηκαν «κακήν κακώς» από τους κατοίκους.

Για μια ακόμη φορά, απετράπη η παρουσία του κλιμακίου της εγκληματικής συμμορίας στην Τσαριτσάνη, με τους κατοίκους να δείχνουν το δρόμο αντιμετώπισής τους, ώστε να μην έχουν τόπο να σταθούν πουθενά οι απόγονοι του Χίτλερ, που διαχρονικά αποτελούν το μακρύ χέρι του συστήματος ενάντια στο λαό.

Σε σχετική του δήλωση ο Δημήτρης Αβρανάς, δημοτικός σύμβουλος και υποψήφιος δήμαρχος Ελασσόνας του ΚΚΕ με τη «Λαϊκή Συσπείρωση», αναφέρει τα εξής:

«Για ακόμα μια φορά, η λαϊκή κινητοποίηση των κατοίκων της περιοχής απέτρεψε τους εκπροσώπους του ναζιστικού μορφώματος να εμφανιστούν στην Τσαριτσάνη. Το γεγονός ότι είχαν στα σχέδιά τους να περάσουν από την Τσαριτσάνη, με επικεφαλής τον Κασιδιάρη, αποδεικνύει τη διαρκή ετοιμότητα και επαγρύπνηση που πρέπει να δείχνει ο λαός μας στους φασίστες της Χρυσής Αυγής. Δεν ξεμπερδεύουμε έτσι εύκολα με αυτούς. Κανένα φόβο δεν πρέπει να δείξουμε απέναντι στους νεοναζί, αλλά με αποφασιστικότητα και εμπιστοσύνη στη λαϊκή δύναμη να τους αντιμετωπίσουμε παντού. Οπως και πέρυσι τέτοιον καιρό έτσι και σήμερα πήραν την απάντηση που τους άξιζε. Αυτό που χρειάζεται είναι να κατανοηθεί βαθιά από το λαό ο χαρακτήρας της συγκεκριμένης εγκληματικής οργάνωσης ως ναζιστικού κόμματος-τσιράκι και οπλισμένο χέρι του κεφαλαίου. Το ίδιο το σύστημα τους θρέφει και τους αξιοποιεί για να τρομοκρατήσει τα λαϊκά στρώματα, αλλά και ως εφεδρεία διαχείρισης του καπιταλισμού που βρίσκεται σε κρίση. Να πρωτοστατήσουμε παντού στην οργάνωση της λαϊκής συμμαχίας, να γίνει υπόθεση του ίδιου του λαού η αντιμετώπιση της Χρυσής Αυγής, να μην έχουν τόπο να σταθούν πουθενά».

Εν τω μεταξύ σε επαγρύπνηση καλούν οι μαζικοί φορείς το λαό της περιοχής για να αποτρέψουν κάθε ενδεχόμενη παρουσία των νεοναζί της Χρυσής Αυγής στις εκδηλώσεις που θα γίνουν την Κυριακή 16 Μάρτη, ημέρα τέλεσης του μνημόσυνου για τα θύματα του Ολοκαυτώματος του Μάρτη του 1943, στις 10.00 το πρωί στην πλατεία.
http://www.902.gr/

Ενημέρωση από την αντιφασιστική διαδήλωση στα Γιάννενα

Στις 9-3-2014 πραγματοποιήθηκε αντιφασιστική διαδήλωση στην Ελεούσα Ιωαννίνων με αφορμή την παρουσίαση του ψηφοδελτίου της Χρυσής Αυγής για την περιφέρεια Ηπείρου στις εκλογές για την τοπική αυτοδιοίκηση. Οι νεοναζί της Χρυσής Αυγής προσπαθώντας να περάσουν από την αφάνεια στην επιφάνεια (τελικά οι φελλοί όντως επιπλέουν;) και να διεκδικήσουν μερίδιο στην πίτα της τοπικής αυτοδιοίκησης, επέλεξαν για την παρουσίαση του ψηφοδελτίου τους για την περιφέρεια Ηπείρου ένα χωριό 10 χιλιόμετρα εκτός  της πόλης της Ιωαννίνων, την Ελεούσα. Οι ίδιοι οι νεοναζί δεν τόλμησαν να πατήσουν στην πόλη των Ιωαννίνων και μάλιστα η ανακοίνωση του κέντρου-μαγαζιού της παρουσίασης των υποψηφίων έγινε αργά το πρωί της ίδιας της ημέρας παρουσίασης του ψηφοδελτίου τους! Η παρουσίαση πραγματοποιήθηκε στο κέντρο Jimmys έναντι του νέου δημαρχείου δήμου Ζίτσας. Οι υποψήφιοι; μα φυσικά επιλεγμένα μπουμπούκια από τον απόπατο της κοινωνίας: πρώην στρατοκράτης ο υποψήφιος περιφερειάρχης ονόματι Κώστας Αναγνώστου (και πρώην μέλος της ΕΥΠ σύμφωνα με τοπικό μέσο) και πρώην μπάτσος ονόματι Σπύρος Μπαρτζώκας ο υποψήφιος αντιπεριφερειάρχης.

Εμείς από τη μεριά μας, όπως άλλωστε διακηρύττουμε και μέσα από το λόγο μας, δε θα μπορούσαμε να σταθούμε απαθείς και να δώσουμε χώρο στους νεοναζί της εν λόγω οργάνωσης (ή οποιασδήποτε άλλης). Το Σάββατο 8-3-2014 πραγματοποιήσαμε παρέμβαση με τρικάκια, συνθήματα και μοίρασμα κειμένων στην Ελεούσα Ιωαννίνων και καλέσαμε σε αντισυγκέντρωση-αντιφασιστική διαδήλωση την Κυριακή 9-3-2014 στην Ελεούσα την ώρα παρουσίασης του ψηφοδελτίου των νεοναζί. Σχετικά μπορείτε να δείτε στο παρακάτω link:http://radio-i.org/index.php/topika/435-2014-03-08-23-19-34.html

Στην αντιφασιστική διαδήλωση συμμετείχαν εκτός από εμάς, η ΚΕΕΡΦΑ, το ΚΚΕ μ-λ, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ καθώς και πλήθος άλλου κόσμου. Εμείς ως μπλοκ διαδηλώσαμε κατά μήκος όλου του κεντρικού οδικού άξονα του χωριού (με συνθήματα, τρικάκια, κείμενα, πορεία και με ισχυρή περιφρούρηση του μπλοκ μας) προσπαθώντας να προσεγγίσουμε τους φασίστες και να στείλουμε προς πάσα  κατεύθυνση το αντιφασιστικό μας μήνυμα. Παραμείναμε στο σημείο σχεδόν μέχρι το πέρας της φασιστοσύναξης, ενώ αποχωρήσαμε με πορεία. Όπως ήταν αναμενόμενο, και όπως ακριβώς έχει συμβεί και σε άλλες αντίστοιχες παρουσιάσεις και εγκαίνια σε άλλες πόλεις, η αστυνομία αγαστός συμπαραστάτης των νεοναζί επιτέλεσε το ρόλο της: παρατάχθηκε σε κατάλληλα σημεία προκειμένου να ανακόψει την πορεία των αντιφασιστριών-στών και να προστατεύσει την φασιστοσύναξη.


Εμείς από τη μεριά μας υποσχόμαστε να συνεχίσουμε να βαδίζουμε το μονοπάτι του μαχητικού αντιφασισμού ως αναπόσπαστο κομμάτι των κοινωνικών και ταξικών αγώνων.

ΥΓ: Tο πληθος των διαδηλωτων ολων των μπλοκ εικαζουμε οτι ηταν καμια 250-300 ατομα, διόλου ευκαταφρόνητο πλήθος για πορεία που καλέστηκε σε χωριό, διαδικτυακά και με μιας μόλις ημέρας προπαγάνδιση

Αντιφασιστική συνέλευση No Pasaran
και Αντιφασίστριες-Αντιφασίστες

Για το Λαμπρο Φουντα

Στις 10 Μαρτίου 2010 πέφτει νεκρός ο αναρχικός επαναστάτης,μέλος του Επαναστατικού Αγώνα, Λάμπρος Φούντας, σε ένοπλη συμπλοκή με μπάτσους στη Δάφνη.

Ο Λάμπρος έπεσε μαχόμενος, προετοιμάζοντας ενέργεια του ΕΑ, ένα ακόμα χτύπημα της οργάνωσης στην κυριαρχία του κράτους και του κεφαλαίου, φτάνοντας να δώσει τη ζωή του στον αγώνα για την αναρχία και την ελευθερία από τα εξουσιαστικά δεσμά.

Η δράση αυτή αποτελέι μια ελάχιστη κίνηση μνήμης και αγώνα, ένα μήνημα στους ένστολους δολοφόνους της δημοκρατίας και στα αφεντικά τους, ότι όσα μέσα καταστολής  κι αν επιστρατεύσουν για να καταπνίξουν και την τελευταία φωνή ελευθερίας, υπάρχουν και θα υπάρχουν αυτοί που δεν ξεχνάνε στο πείσμα των καιρών, και να ναι σίγουροι ότι είναι πολλοί.

Ο Λάμπρος είναι ακόμα στους δρόμους, είναι ακόμα δίπλα μας σε κάθε μικρή και μεγάλη δράση αντίστασης στο εξουσιαστικό κτήνος. Ο αγώνας του Λάμπρου συνεχίζεται και τρέφει τη δική μας λύσσα για την καταστροφή αυτού του σάπιου κόσμου, μέχρι την ολική απελευθέρωση. Ο αγωνας του Λάμπρου συνεχίζεται όσο ο πόλεμος μαίνεται, όσο δεν ξεχνάμε, όσο αρνούμαστε να δεχτούμε τη δική τους πραγματικότητα.



..." Τώρα ο Λάμπρος έχει “γιάφκα”.  Μαζί με τούς υπόλοιπους συντρόφους, τον Κασίμη, τον Τσουτσουβή, τον Πρέκα, τον Μαρίνο, τον Τεμπερεκίδη, έχουν να πουν πολλά και να κάνουν άλλα τόσα..."

-ΣΠΦ,Μαρτιος 2010-

Ο θάνατος δεν σβήνει το βλέμμα των εξεγερμένων

ΤΙΜΗ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΣΤΟΝ ΑΝΑΡΧΙΚΟ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΗ ΛΑΜΠΡΟ ΦΟΥΝΤΑ

ΔΥΝΑΜΗ ΣΤΟΥΣ ΚΑΤΑΖΗΤΟΥΜΕΝΟΥΣ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥΣ ΑΝΤΑΡΤΕΣ ΠΟΛΑ ΡΟΥΠΑ ΚΑΙ ΝΙΚΟ ΜΑΖΙΩΤΗ



Λύσσα και Συνείδηση





ΥΣ.Αν μόνο τις ώρες που μέναμε σκεπτικοί, γινόμασταν βίαοι...





καποιοι αναρχικοί-ες στη Θεσσαλονικη